Στο γνωστό παιχνίδι Jenga, πρέπει να αφαιρείς τουβλάκια από την κατασκευή και να τα τοποθετείς για την ανάπτυξή της. Βγάζεις από κάτω, βάζεις από πάνω. Αν χαθεί η ισορροπία, καταρρέει το οικοδόμημα. Δεν είναι εύκολο. Απαιτεί ηρεμία και δεξιοτεχνία. Όσο προχωράει, τόσο πιο δύσκολο γίνεται. Μία λάθος κίνηση αρκεί.
Του Στάθη Κωνσταντινίδη *
Φαντάσου τώρα, να πρέπει να το κάνεις αυτό πάνω σε ένα πτυσσόμενο τραπεζάκι, το οποίο προσπαθείς να σταθεροποιήσεις, μέσα σ΄ ένα πλοίο! Να έχεις δηλαδή και ενδογενή αστάθεια και εξωγενή δυσκολία.
Και ακόμα χειρότερα, να έχεις και κάποιον που σε κάθε σου κίνηση να προβλέπει την κατάρρευση!
Όπου Jenga, είναι η διακυβέρνηση σε συνθήκες πανδημίας. Ένα εξαιρετικά σύνθετο πρόβλημα, που δοκιμάζει τις αντοχές όλων των κρατών του κόσμου. Πόσο μάλλον μίας χώρας όπως η Ελλάδα, που προέρχεται από μία επίπονη δημοσιονομική προσαρμογή και βρίσκεται στο στάδιο της μεταρρύθμισης κατεστημένων και αναχρονιστικών αντιλήψεων και λειτουργιών.
Στο παράδειγμά μας, λοιπόν, το πτυσσόμενο τραπεζάκι συμβολίζει τα δομικά προβλήματα της οικονομίας μας και τις στρεβλώσεις σε θεμελιώδεις παραγωγικές, κοινωνικές και διοικητικές δομές, που φρενάρουν κάθε αναπτυξιακό σχεδιασμό.
Τον καταστροφολόγο συνεπιβάτη, μαντέψτε τον.
Για να δούμε πως τα πηγαίνουμε, ας βάλουμε μέτρο σύγκρισης τις προσδοκίες μας.
Αν τον Φεβρουάριο του 2020, μας έλεγε κάποιος ότι, μέσα στον επόμενο έτος, εξαιτίας του κορωνοϊού, σε όλον τον κόσμο:
– θα νοσήσουν 117.000.000 και θα πεθάνουν 2.600.000 άνθρωποι,
– θα χαθεί το 8,8% των ωρών εργασίας, που αντιστοιχούν σε 255.000.000 θέσεις πλήρους απασχόλησης,
– θα συρρικνωθεί κατά 4,3% η οικονομία και θα χαθούν περίπου 560.000.000.000 $ από το παγκόσμιο ΑΕΠ,
και ότι η Ελλάδα:
– θα δεχθεί οργανωμένη μεταναστευτική επίθεση στον Έβρο και επίμονη προκλητικότητα στα εθνικά ζητήματα από την Τουρκία,
– θα υποστεί φυσικές καταστροφές και ακραία φαινόμενα,
– θα χάσει τις 20 από τις 27 εκατομμύρια αφίξεις τουριστών και περίπου τα ¾ των εσόδων από τη βαριά της βιομηχανία, σε ποια κατάσταση θα υπολογίζαμε τη χώρα μας σήμερα;
Νομίζω ότι ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας.
Τα στοιχεία από τη διαχείριση του υγειονομικού σκέλους της πανδημίας είναι προσβάσιμα στον καθένα και η χώρα μας βρίσκεται ψηλά στις παγκόσμιες κατατάξεις. Χωρίς, βέβαια, να ξεχνάμε ότι πρόκειται για ευμετάβλητο και δυναμικά εξελισσόμενο φαινόμενο.
Αλλά και από τα προσωρινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ φαίνεται ότι και η ελληνική οικονομία τα πήγε καλύτερα από το αναμενόμενο, με την υποχώρηση του ΑΕΠ στο 8,2%, αντί για 10%, που ήταν η πρόβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Συνεπακόλουθα, οι αγορές μας δανείζουν φθηνότερα από ποτέ, ενώ έχουμε μπει στους επενδυτικούς προορισμούς μεγάλων εταιρειών.
Παράλληλα, η Ελλάδα προετοιμάζεται για την επανεκκίνηση. Η χώρα μεγάλωσε με την οριοθέτηση ΑΟΖ και την επέκταση των χωρικών υδάτων της και έκανε μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στη δημόσια τάξη, στη δικαιοσύνη, ενίσχυσε το εθνικό σύστημα υγείας, δυνάμωσε αμυντικά, πέτυχε ψηφιακή αναβάθμιση στη διοίκηση και στον ιδιωτικό τομέα, βελτίωσε το θεσμικό πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις, τις επενδύσεις και την προσέλκυση φορολογικών κατοίκων.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά τις πιεστικές συνθήκες της πανδημίας, υλοποιεί με συνέπεια τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Χτίζει την Ελλάδα της νέας εποχής. Jenga, όπως θα λέγαμε στα Σουαχίλι!
* Ο κ. Στάθης Κωνσταντινίδης, Βουλευτής Ν. Κοζάνης, Γραμματέας στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης
