*Του Νίκου Αρμένη
Η «ώρα» είναι λέξη που κάπου κάπου συναντά τη λέξη «χρόνο» στο δρομικό λεξιλόγιο. Για παράδειγμα μπορεί να ρωτήσει κάποιος «Πόσο χρόνο έκανες τον μαραθώνιο;» αλλά και «πόση ώρα έκανες τον μαραθώνιο;».
Όμως η άλλη της χρήση νομίζω ότι είναι περισσότερο αντιπροσωπευτική. Αφορά την ώρα στο ρολόι δηλαδή σε ποιο σημείο του 24ωρου βγήκες για προπόνηση, ξεκίνησε ο αγώνας κλπ..
Είμαι από τους φανατικούς λάτρεις των πρωϊνών προπονήσεων. Ειδικά το καλοκαίρι που λόγω ζέστης αναγκάζομαι να ξυπνήσω για να κάνω την προπόνησή μου σχεδόν κοντά στην ώρα της αυγής, παθιάζομαι περισσότερο..! Σας φαίνεται περίεργο έ; Κι όμως..
Δεν μπορώ αλήθεια να περιγράψω επακριβώς το συναίσθημα που με διακατέχει όταν για παράδειγμα, στην καρδιά του Ιουλίου, βρίσκομαι να τρέχω όταν ήδη το ρολόι μου γράφει 6:00 τα ξημερώματα και τα πάντα γύρω μου αρχίσουν δειλά δειλά να ροδοκοκκινίζουν από τις αχτίδες του ανατέλλοντος ήλιου..! Αξία ανεκτίμητη!
Αλλά και η τρίτη χρήση της λέξης έχει τη δική της ξεχωριστή αξία. Μιλάω για τις περιπτώσεις εκείνες που η ώρα έχει την έννοια μεν του χρόνου αλλά όχι της επίδοσης. Όταν δηλαδή έχεις στο προπονητικό σου πρόγραμμα «μία ώρα τρέξιμο» ή όταν έχεις στη διάθεσή σου τελικά αυτή τη δύσκολη σημερινή ημέρα λόγω δουλειάς το πολύ «30 λεπτά της ώρας» για τρέξιμο.. Με αυτή την εκδοχή, συνήθως αισθάνεσαι πως η ώρα κυλά απελπιστικά γρήγορα γιατί θα ήθελες να τρέξεις περισσότερο αλλά δυστυχώς η ώρα που διαθέτεις γι’αυτό το σκοπό, είτε καθ’υπόδειξη του προπονητή, είτε του υπόλοιπου φορτωμένου προγράμματός σου, είναι αυστηρά συγκεκριμένη.
Με αυτά και με εκείνα πέρασε η ώρα και αυτό το περίεργο αλφάβητο που επιχείρησα να παρουσιάσω γράμμα-γράμμα έφτασε στο τέλος του.
Το «Ω» μας έφερε στον τερματισμό μετά από 24 δρομικά γράμματα, το καθένα από τα οποία μου παρουσιάστηκε σαν μια ξεχωριστή πρόκληση, άλλοτε εύκολη και άλλοτε δύσκολη, αλλά πάντοτε γοητευτική όπως ο μαραθώνιος!
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το MEGA
