Το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, για την αναβάθμιση των Πανεπιστημίων και την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, έχει προκαλέσει ποικιλόμορφες και αρνητικές αντιδράσεις από τα κόμματα της Αριστεράς.
Η κριτική είναι απαραίτητη και αναγκαία για την εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας. Ωστόσο, θα κατανοούσαμε την όποια αντίδραση, αν δεν γινόταν στη βάση του λαϊκισμού για την επιβίωση των γνωστών μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων τους. Το υπουργείο Παιδείας στοχεύει στο να δώσει τέλος στις παθογένειες ετών και να ξανασυστήσει το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο σε ολόκληρο τον Ακαδημαϊκό κόσμο, εντός και εκτός συνόρων, σε νέα βάση.
Γράφει ο Γιάννης Μελάς*
Ακόμα μια προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας, γίνεται πράξη. Προτεραιότητα μας οι φοιτητές, οι καθηγητές και οι εργαζόμενοι να αισθάνονται και να είναι ασφαλείς. Αυτό θα διασφαλιστεί με την ελεγχόμενη πρόσβαση αφού η βία και η ανομία δεν έχουν καμία θέση εντός και εκτός των Ακαδημαϊκών ιδρυμάτων.
Τα Πανεπιστήμια είναι χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, ελευθερίας της έκφρασης, ανάπτυξης της καινοτομίας και προόδου. Αυτή είναι η πραγματική έννοια του Ακαδημαϊκού ασύλου. Τις προηγούμενες δεκαετίες, τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα μετατράπηκαν από χώρους ελεύθερης διακίνησης ιδεών σε χώρους ασυλίας παράνομων ουσιών και φιλοξενίας κάθε είδους «μπαχαλάκηδων» στα γνωστά «ΣΤΕΚΙΑ».
Με το νομοσχέδιο που φέρνει το υπουργείο Παιδείας, θα αλλάξουν ριζικά τα σημερινά δεδομένα. Προβλέπονται σημαντικές μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, τη συνολική αναβάθμιση των σπουδών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, την εξασφάλιση στοχευμένων και ποιοτικών επιλογών για τους αποφοίτους Λυκείου και υποψηφίους των πανελλαδικών εξετάσεων καθιστώντας τα Ελληνικά Πανεπιστήμια ακόμη πιο ανταγωνιστικά με εκείνα του εξωτερικού. Από τη μια πλευρά θεσμοθετείται ένα νέο σύστημα βάσης εισαγωγής στη Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ενώ με το όριο φοίτησης θα περιοριστεί το φαινόμενο των «αιώνιων» φοιτητών.
Σε αυτή τη συνολική μεταρρύθμιση για την αναβάθμιση των Δημόσιων Πανεπιστημίων, κόμματα και φορείς της Αριστεράς, διαφωνούν και αντιδρούν χωρίς επιχειρήματα και προτάσεις. Μια διαφωνία η οποία εκφράστηκε και με την πραγματοποίηση πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου εν μέσω τόσο της πανδημίας όσο και της απαγόρευσης συγκεντρώσεων άνω των 100 ατόμων.
Ο νόμος είναι ένας και ισχύει για όλους χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις. Όπως ισχύουν περιορισμοί για όλη την ελληνική κοινωνία, τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους, το ίδιο ισχύει και για τις συγκεντρώσεις.
Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί θέλουν να υπάρχουν «αιώνιοι» φοιτητές, γιατί υποστηρίζουν την βία και την ανομία στα Πανεπιστήμια, γιατί δεν αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνία εξελίσσεται, συνεχίζοντας να υπηρετούν το «παλιό» και «φθαρμένο» καθεστώς;
Οφείλουν να δώσουν άμεσα απαντήσεις στους πολίτες.
*Ο Γιάννης Μελάς είναι Βουλευτής Α’ Πειραιώς & Νήσων, ΝΔ
