Η Ελλάδα έχει πολύ καιρό να ακούσει μια καλή είδηση. Ήρθε και με το παραπάνω από τη “Ρωσία με αγάπη” και αποτελεί μια μεγάλη ενίσχυση των εθνικών μας θέσεων και ένα φουρνέλο για τους επεκτατικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας.
Του Παναγιώτη Λαφαζάνη
Αναφέρομαι, προφανώς στην δήλωση της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα, δήλωση που μπορούσε να γίνει μόνο με απευθείας υπόδειξη Πούτιν-Λαβρόφ και με την οποία η Ρωσία αναγνωρίζει πλήρως, καθαρά και ανεπιφύλακτα, το νόμιμο, με βάση τη Διεθνή Σύμβαση της Θάλασσας, δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα έως τα 12 ν.μ παντού στον μεσογειακό χώρο, συμπεριλαμβανομένου και του Αιγαίου.
Η πρωτοβουλία αυτή της Ρωσίας δεν είναι τυχαίο ότι λαμβάνει χώρα τούτες τις πολύ κρίσιμες στιγμές, όπου το πειρατικό Oruc Reis απειλεί τα θαλάσσια δικαιώματα και την ίδια την κυριαρχία της χώρας μας.
Η Ρωσία με αυτήν την δήλωση δεν παίρνει θέση μόνο για το εθνικά κεφαλαιώδες θέμα των 12 ν.μ αλλά και επί της ουσίας τάσσεται εφ’ όλης της ύλης υπέρ της Ελλάδας και κατά της Τουρκίας.
Και η δήλωση αυτή δεν είναι απλώς λόγια, αντιπροσωπεύει “πράξεις“, αφού ισοδυναμεί με προτροπή και κάλυψη στην χώρα μας για να προχωρήσει στην επέκταση της θαλάσσιας κυριαρχίας της.
Είναι μια δήλωση που όχι μόνο αποτελεί πλήγμα αλλά αληθινό κόλαφο και εν δυνάμει αποδόμηση των επεκτατικών σχεδίων της Τουρκίας, όπως συμπυκνώνονται με την λεγόμενη “Γαλάζια Πατρίδα“.
Το ερώτημα που προκύπτει, πλέον, είναι αμείλικτο.
Τι θα κάνουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση απέναντι στην θέση και την πρωτοβουλία της Ρωσίας για τα 12 ν.μ στο Αιγαίο, οι οποίες αποτελούν και μια πρόκληση για ελληνορωσική προσέγγιση και συνεργασία;
Θα “θάψουν” κυβέρνηση και αντιπολίτευση την ρωσική θέση για τα 12 ν.μ στα αζήτητα, ως να μην άκουσαν ούτε κατάλαβαν το νόημα και την στρατηγική σημασία της για τα ελληνικά συμφέροντα και την περιοχή;
Θα πετάξουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση στον κάλαθο των αχρήστων την ρωσική πρόταση, όπως πέταξαν στα αζήτητα και προσβλητικά για τη Ρωσία, την Συμφωνία για την διέλευση αγωγού με ρωσικό φυσικό αέριο από την χώρα μας, που υπέγραψα ως υπουργός Ενέργειας στην Πετρούπολη τον Ιούνιο του 2015, Συμφωνία ύψιστης αξίας και για την ασφάλεια της χώρας μας;
Θα συνεχίσει να ακολουθεί η κυβέρνηση την εξοργιστική άποψη του Γιώργου Γεραπετρίτη ότι η κόκκινη γραμμή για την Ελλάδα βρίσκεται στα 6 ν.μ, όταν η Ρωσία την βάζει στα 12 ν.μ;
Θα επιμείνουν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ στην ψυχροπολεμική πολιτική κυρώσεων και απομόνωσης της Ρωσίας, όπως επιβεβαίωσαν, πρόσφατα, ψηφίζοντας κυρώσεις σε βάρος της Λευκορωσίας και σε βάρος της Ρωσίας για την υπόθεση Ναβάλνι, ενώ την ίδια ώρα κατάπιναν την απουσία κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας;
Θα θυσιάσουν, για άλλη μια φορά, κυβέρνηση και αντιπολίτευση τα νόμιμα εθνικά συμφέροντα στο όνομα της τυφλής υποτέλειας στα δυτικά κέντρα, τα οποία έχουν αποδειχθεί δούρειοι ίπποι για την χώρα μας;
Θα συνεχίσουν, με δύο λόγια, οι κατεστημένοι κύκλοι στην πατρίδα μας την πεπατημένη της “δουλοπρέπειας” στα δυτικά κέντρα ή θα προχωρήσουν άμεσα και τολμηρά, με την ευκαιρία της θέσης της Ρωσίας για τα 12 ν.μ, να σπάσουν τους πάγους και να ανοίξουν ένα νέο κεφάλαιο ουσιαστικής και αναβαθμισμένης ελληνορωσικής συνεργασίας ;
Η τελευταία αυτή επιλογή είναι απόλυτα αναγκαία για την χώρα μας και αντιπροσωπεύει μια κίνηση, η οποία είναι και η μόνη δυνατή, που μπορεί να αλλάξει ριζικά τα δεδομένα στην περιοχή και ιδίως να αλλάξει δραματικά το ισοζύγιο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία σε βάρος της τελευταίας και καθοριστικά σε βάρος των επεκτατικών επιδιώξεων της σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο.
Η Ελλάδα ,ίσως, έχει τώρα την τελευταία ευκαιρία, πριν οι εξελίξεις, με την απαράδεκτη στάση της Ε.Ε και των ΗΠΑ, αποβούν καταιγιστικές σε βάρος της πατρίδας μας.
