Οι στιγμές που διανύουμε είναι πραγματικά κρίσιμες και σε αντίθεση με μόλις πριν λίγες εβδομάδες, ευτυχώς, στην Αθήνα έχει κατασταλάξει η άποψη ότι ο πειρατής της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, απολυταρχικός ηγέτης της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, ότι λέει το εννοεί και το πράττει και δυστυχώς η μέχρι στιγμής αντίδραση των ισχυρών του διεθνούς συστήματος, εάν βέβαια μπορεί πλέον να μιλήσει κανείς για ισχυρούς στο αποσαθρωμένο σημερινό διεθνές σύστημα, είναι από χλιαρή έως ανύπαρκτη.
Ήρθε η ώρα να είμαστε ρεαλιστές και να κατανοήσουμε ότι πρέπει να πατήσουμε στα πόδια μας, να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, και να επιδιώξουμε μια alliance of the willing (συμμαχία των προθύμων) στην ευρύτερη περιοχή, για την αντιμετώπιση του ισλαμιστή εξτρεμιστή πειρατή που ακούει στο όνομα Τουρκία του Ερντογάν.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Η NAVTEX, που εξέδωσε χθες το πρωί η Τουρκία για σεισμικές έρευνες στο Αιγαίο, μέσα στην Ελληνική Υφαλοκρηπίδα, αποτελεί το επόμενο προγραμματισμένο βήμα του Ερντογάν σε μια ξεκάθαρα πλέον σχεδιασμένη στρατηγική για βίαιη μεταβολή του Status quo στο Αιγαίο και την Κύπρο. Πρόκειται για μια στρατηγική η οποία ξεδιπλώνεται εδώ και αρκετό διάστημα με αργά και σταθερά βήματα, τα οποία τις τελευταίες εβδομάδες έχουν εντατικοποιηθεί, με δεδομένο ότι οι αντιδράσεις δεν είναι αυτές που αρμόζουν απέναντι σε έναν επικίνδυνο και θρασύτατο πειρατή της διεθνούς νομιμότητας. Τα εικοσιτετράωρα που διανύουμε είναι εξαιρετικά κρίσιμα και την Παρασκευή η φιέστα του Ερντογάν στο Κειμήλιο και Παγκόσμιο Σύμβολο της Χριστιανοσύνης, Ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, τον οποίο μετέτρεψε σε τζαμί με την πρόσφατη απόφασή του, αποτελεί ένα ακόμη βήμα στην στρατηγική του για την καθιέρωση της Τουρκίας και του ιδίου ως ηγέτη του Μουσουλμανικού Κόσμου, που θα αναμορφώσει το χάρτη αμφισβητώντας την παρουσία της Δύσης σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στρατηγικά περιοχή.
Η εποχή της αθωότητας και των θιασωτών του διαλόγου με την Τουρκία, πρέπει ήδη να αποτελεί παρελθόν, και φαντάζουν πραγματικά προφητικά και σοφά τα πρόσφατα λόγια του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, αναφορικά με την επικίνδυνη ουτοπία του διαλόγου με την Τουρκία.
«Τι ακριβώς «διάλογο» να κάνουμε με την Τουρκία; Μήπως, αν τα νησιά μας έχουν πλήρη επήρεια ΑΟΖ όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας – που όμως η Τουρκία δεν το δέχεται;
Αν έχει δικαίωμα να στέλνει γεωτρύπανα να κάνουν έρευνα και εξόρυξη πάνω σε ελληνική ΑΟΖ; Αν έχει δικαίωμα να στέλνει εργαλειοποιημένους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα;
Αν μπορεί να υπογράφει παράνομες συμφωνίες με τρίτες χώρες καταπατώντας την Ελληνική ΑΟΖ – συμφωνίες που όλες οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής καταγγέλλουν ως παράνομες;
Αυτά όλα είναι «πειρατικές» ενέργειες. Και διάλογο με «πειρατές» δεν κάνει κάνεις!
Όποιος παίρνει στα σοβαρά τον διάλογο θυμάται πάντα το εξής: Ότι πριν κάτσεις στο τραπέζι, ο απέναντι πρέπει και να σε υπολογίζει και να σε σέβεται. Αλλιώς δεν γίνεται διάλογος. Γι’ αυτό με «πειρατές» δεν διαπραγματεύεται κανείς», είπε ο πρώην Πρωθυπουργός και τις κρίσιμες αυτές ώρες ο κάθε Έλληνας πολίτης αντιλαμβάνεται το πόσο δίκιο έχει.
Της ίδιας αντίληψης είναι, όπως δείχνουν οι ενέργειες των τελευταίων ωρών είναι και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έκανε σαφές προς τις Βρυξέλλες, κρίσιμες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, και την Ουάσιγκτον, ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη και θα απαντήσει δυναμικά σε οποιαδήποτε απειλή και παραβίαση των εθνικών συμφερόντων και της εδαφικής κυριαρχίας και ακεραιότητας της Ελλάδας. Το έκανε ο ίδιος και δημόσια με ψύχραιμο αλλά ξεκάθαρο τρόπο, στη χθεσινή συνάντηση του με τον Υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, Χάϊκο Μάας, και το μετέφεραν στην Ουάσιγκτον ο Υπουργός Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό ομόλογό του, αλλά και ο Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, ο οποίος ενημέρωσε τον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα, Τζέφρι Πάϊατ.
Η στάση της Ελλάδας, στην πρόσφατη κρίση στον Έβρο, με την προσπάθεια της Τουρκίας να σπρώξει βίαια στο Ελληνικό έδαφος χιλιάδες λαθρομετανάστες, πρέπει να είναι το πλαίσιο της αντίδρασης απέναντι στον πειρατή της Άγκυρας, και ήταν λάθος μετά από αυτή την επίδειξη πυγμής, το γεγονός ότι θόλωσε το μήνυμα με το ξεκίνημα ενός άσκοπου διαλόγου με το κράτος πειρατή. Η δημοσιοποίηση του διαλόγου από την Τουρκία, και οι ενέργειες της, τις τελευταίες ημέρες επιβεβαιώνουν και αποδεικνύουν τη σοφία των δηλώσεων του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά.
Αλλά εάν είμαστε ρεαλιστές, όπως πρέπει να είναι μια σοβαρή χώρα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στις, δυστυχώς, υποτιθέμενες αντιδράσεις, των ισχυρών παικτών στην περιοχή έναντι των πειρατικών και επιθετικών ενεργειών της Τουρκίας, εναντίον της πατρίδας μας.
Ξεκινώντας από τη χθεσινή αντίδραση του Στέητ Ντιπάρτμεντ στην προκλητικά επιθετική NAVTEX, της Τουρκίας. Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις Ελλήνων Ανταποκριτών στην Ουάσιγκτον, το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, ανέφερε τα εξής.
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν ότι η Τουρκία έχει εκδώσει μία NAVTEX για έρευνα σε αμφισβητούμενα ύδατα στην Ανατολική Μεσόγειο. Προτρέπουμε τις τουρκικές αρχές να σταματήσουν τυχόν σχέδια για επιχειρήσεις και να αποφύγουν μέτρα που αυξάνουν τις εντάσεις στην περιοχή.”
Τι μας λέει στην πραγματικότητα η Ουάσιγκτον; Καλεί μεν την Τουρκία να μην προβαίνει σε ενέργειες που προκαλούν ένταση, αλλά, και αυτό είναι το σημαντικό, μιλά και για αμφισβητούμενα νερά στην Ανατολική Μεσόγειο. Εδώ αυτό που έχει σημασία είναι η χρήση του όρου αμφισβητούμενα. Κάτι το οποίο παραπέμπει για τους, δυστυχώς, ελάχιστους που έχουν σοβαρή γνώση των αμερικανικών θέσεων, στην πάγια πολιτική της Ουάσιγκτον ότι πρέπει να υπάρχει ησυχία μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, και ο μόνος τρόπος είναι το τραπέζι του διαλόγου.
Και πραγματικά κουράζει το να ακούει κανείς την επαναλαμβανόμενη ατάκα ότι αυτό αποτελεί πολιτική του εκάστοτε ένοικου του Λευκού Οίκου. Αυτό, δυστυχώς, αποτελεί για δεκαετίες πάγια θέση της γραφειοκρατίας εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας των ΗΠΑ. Δεν το λέει ο Πρόεδρος το λέει το Στέητ Ντιπάρτμεντ, το Πεντάγωνο και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, και το λέει για δεκαετίες.
Και ποια αμφισβητούμενα νερά αγαπητοί φίλοι, σύμμαχοι, και στρατηγικοί εταίροι μας στην Ουάσιγκτον; Είναι πραγματικά σοβαρή αντιμετώπιση αυτή έναντι ενός στρατηγικού εταίρου και σύμμαχου που για δεκαετίες μόνο δίνει έχοντας πάρει ελάχιστα, και πληρώνοντας δισεκατομμύρια, για αυτά που έχει πάρει.
Αλλά εντάξει, αυτή είναι η Ουάσιγκτον. Η οικογένεια, της οποίας είμαστε μέλη και μάλιστα στο σκληρό πυρήνα, και όλοι μας επιθυμούμε να ανδρωθεί και να αποτελέσει γεωπολιτικό παίκτη πρώτης γραμμής, η Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι; Έχει δίπλα της τον πειρατή, που απειλεί τα σύνορά της, την κοινωνική της συνοχή με αποστολή ορδών λαθρομεταναστών, και ακόμα συζητάει για την πιθανότητα επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία, ενώ θα έπρεπε να έχουμε ήδη παρέλθει το βήμα των κυρώσεων, και να έχουμε περάσει στην ξεκάθαρη διακοπή κάθε συζήτησης για ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τα λόγια τα παχιά που θυμίζουν παρηγορητικό κτύπημα στην πλάτη, είναι φθηνά και ανούσια. Όσο Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες, μιλούν αλλά δεν πράττουν, ο κίνδυνος δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται δυνητικά. Το κράτος πειρατής της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, όχι μόνο δεν τιθασεύεται, αλλά αποθρασύνεται και γίνεται πιο επιθετικό και παράτολμο.
Αλλά να πούμε και κάτι άλλο, που μπορεί να ακούγεται σκληρό αλλά δυστυχώς αποτελεί σκληρή πραγματικότητα. Είναι ποτέ δυνατόν, ένα ισλαμικό εξτρεμιστικό κράτος πειρατής, να αντιμετωπίσει σοβαρά μια Δύση, η οποία εδώ και μήνες τραυματίζει θανάσιμα η ίδια τον εαυτό της, γκρεμίζοντας την ιστορία της, τα σύμβολα της, τον πολιτισμό της, και ασχολείται με το εάν άλλαξε γνώμη για τη χρήση μάσκας ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Όχι μόνο δεν την αντιμετωπίζει σοβαρά, αλλά παγιώνεται η αντίληψή της, ότι αυτή είναι η στιγμή και η κερκόπορτα έχει ανοίξει διάπλατα, για την άλωση.
Δυστυχώς, ο κλήρος έπεσε στην πατρίδα μας την Ελλάδα, να αποτελεί το προπύργιο άμυνας σε αυτή την επίθεση εναντίον της Ευρώπης και της Δύσης ευρύτερα. Και η στρατηγική αντιμετώπισης του θρασύτατου πειρατή είναι μία και ξεκάθαρη. Είμαστε μόνοι μας και πρέπει άμεσα να πατήσουμε στα πόδια μας και να ετοιμαστούμε. Η προσφυγή σε μια Alliance of the Willing, μια συμμαχία των προθύμων στην ευρύτερη περιοχή είναι η μόνη λύση. Ισραήλ και Αίγυπτος πρέπει να είναι πλέον οι συνομιλητές μας. Ο Νετανιάχου και ο Σίσι, την έχουν καταλάβει την Τουρκία και είναι φυσιολογικοί σύμμαχοί μας.
Το παράθυρο με την Ιερουσαλήμ όμως δεν θα παραμείνει ανοικτό για καιρό. Και το Κάϊρο, θέλει δείγματα αξιοπιστίας. Μήπως έχει έλθει η ώρα να αναγνωρίσουμε την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ; Μήπως ήλθε η ώρα να σταθούμε δίπλα στο Ισραήλ σε κάθε διεθνή φόρα, και να στηρίξουμε έμπρακτα με όλες μας τις δυνάμεις τον Πρόεδρο Σίσι στην Αίγυπτο.
Και το σημαντικότερο όλων. Μήπως, και έχουμε αργήσει, πρέπει να καταλάβουμε ως χώρα, ότι όσο και δυσβάστακτο να είναι θα πρέπει να περικόψουμε κονδύλια και να πονέσουμε ως λαός για να υπάρξει άμεση και ουσιαστική αναβάθμιση και ενίσχυση του εξοπλισμού των ενόπλων δυνάμεων της χώρας.
Τα ψέματα και τα όνειρα για διάλογο τελείωσαν. Ψυχραιμία, ετοιμότητα, ρεαλισμός και αποφασιστικότητα ακόμα και έναντι φίλων και συμμάχων. Το να στηριχτούμε στα δικά μας πόδια και σε πρόθυμους με κοινά συμφέροντα και εχθρούς, φίλους και συμμάχους, δεν αποτελεί απλά τη μοναδική επιλογή, είναι επιλογή επιβίωσης.
Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of International Studies, The Johns Hopkins University, μέλος του The International Institute of Strategic Studies, και διετέλεσε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, και το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον.
