*Του Νίκου Αρμένη
Το τρέξιμο είναι κίνηση. (Άλλη λέξη αυτή από «Κ»).
Κάθε άσκηση θα πει κανείς είναι κίνηση. Και δίκιο θα έχει με τη διαφορά ότι στο τρέξιμο αντοχής η κίνηση δεν βγαίνει χωρίς ισχυρό κίνητρο.
Οι πρωταθλητές διαθέτουν έτσι κι αλλιώς κίνητρο. Τύποι σαν τον Κιπτσόγκε, τον Μο Φαρα, τον Γκαλαούζο, τον Μερούση ή τον Θεοδωρακάκο έχουν κίνητρο μόνο και μόνο επειδή κάνουν πρωταθλητισμό. Επ’ουδενί δεν ισχυρίζομαι φυσικά ότι ο πρωταθλητισμός είναι το μοναδικό τους κίνητρο.
Όμως αλήθεια και με το χέρι στην καρδιά, εγώ κι εσύ αγαπημένε συντρέχτη που τώρα διαβάζεις αυτές τις αράδες, γιατί τρέχουμε τόσα χλμ; Τι είναι αυτό που τελικά βάζει φωτιά στα πόδια μας και μας οπλίζει με υπομονή για να βγάλουμε τέτοιες αποστάσεις κάθε μέρα;
Το κίνητρο για τους απλούς, θνητούς, δρομείς διαφέρει. Με δεδομένο ότι, κατά την άποψή μου, τον τίτλο του δρομέα φέρουν δικαιωματικά όλοι όσοι τρέχουν ανεξαρτήτως απόστασης, μπορώ να συμπεριλάβω στα κίνητρα και μάλιστα πρώτο πρώτο, τον πιο απλό και καταφανή λόγο για τον οποίο κάποιος βάζει στη ζωή του το τρέξιμο. Αναφέρομαι βέβαια στην απώλεια βάρους.
Κίνητρο μπορεί να είναι επίσης η ανάγκη καθεμιάς και καθένα να απομονωθεί και τρέχοντας να μπει στη διαδικασία της αυτοψυχανάλυσης για την οποία θα έχετε ακούσει να μιλούν αρκετοί δρομείς.
Κίνητρο μπορεί να είναι ακόμα η τακτική αναμέτρηση με τον ίδιο μας τον εαυτό σε ένα challenge που σκοπό έχει να βγάλει στην επιφάνεια τον …γίγαντα που όλοι κρύβουμε μέσα μας και που πολλές φορές αγνοούμε ότι υπάρχει.
Κίνητρο μπορεί να είναι η χαρά που θα δώσεις αφιερώνοντας το μετάλλιο που κέρδισες με τον ιδρώτα σου σε κάποιον άλλο άνθρωπο.
Κίνητρο μπορεί και πρέπει χωρίς αμφιβολία να είναι η κοινωνική προσφορά, καθώς οι δρομείς πρωτοστατούμε σε αυτό. Σπάνια έχω νοιώσει τόσο ευτυχισμένος όσο εκείνες τις φορές που κατάλαβα ότι τα χλμ που έτρεξα μετατράπηκαν σε ένα πιάτο φαγητό, ένα ρούχο ή ένα φάρμακο για εκείνους που διαφορετικά δεν θα είχαν τη δυνατότητα να το αποκτήσουν..
Κίνητρο είναι φυσικά και οι επιδόσεις, το ατομικό ρεκόρ..
Και ειδικά για τον μαραθωνοδρόμο, κίνητρο είναι πρωτίστως, για εκείνον φυσικά που το συνειδητοποιεί επαρκώς, το ύψιστο καθήκον να πάει το μήνυμα στον προορισμό του, στον τερματισμό.
Ωραία λέξη το «κίνητρο», δεν νομίζετε; Υπέροχη!
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το MEGA.
