Η ξαφνική τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν, οι δημόσιες παρεμβάσεις Αντώνη Σαμαρά και Ντόρας Μπακογιάννη και τα κρίσιμα διπλωματικά ραντεβού των επόμενων ημερών σε συνδυασμό με την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε από την Γερμανία, δείχνουν κινητικότατα στα εθνικά ζητήματα και ενδεχομένως να προμηνύουν και εξελίξεις…
Του Κώστα Πασίση
Μετά την Ελληνική άσκηση με πραγματικά πυρά στο Αιγαίο που έγινε την περασμένη εβδομάδα, ως μήνυμα αποφασιστικότητας στην επιθετικότητα της Τουρκίας, υπήρξε η απευθείας συνομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Τούρκο Πρόεδρο, όπου συμφώνησαν ότι πρέπει να κρατήσουν ανοικτούς τους διαύλους επικοινωνίας, μετα το «πάγωμα» των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Το Μαξίμου εξέδωσε μια πολύ προσεκτική ανακοίνωση για συζήτηση θεμάτων «χαμηλής πολιτικής», αλλά κανείς διπλωματικός παράγοντας δεν αποκλείει στη διάρκεια της μισής ώρας πραγματικής συνομιλίας, να συζητήθηκαν και πιο βαριά ζητήματα…
Ένα ενδεχόμενο που δικαιολογεί σε ένα βαθμό και την αιφνιδιαστική παρέμβαση δυο κορυφαίων στελεχών της Παράταξης, που μιλούν, συνήθως, όταν κάτι «τρέχει» στον αθέατο κόσμο του παρασκηνίου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνέντευξη στα ΝΕΑ του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά μετα από πολύμηνη σιωπή.
Ο Μεσσήνιος πολιτικός ήταν σαφής για την προοπτική διαλόγου με τη γειτονική χώρα. «Διάλογο με πειρατές δεν κάνει κανείς. Όποιος γνωρίζει σοβαρά τον διάλογο θυμάται το εξής: ότι πριν κάτσεις στο τραπέζι ο απέναντι πρέπει να σε υπολογίζει και να σε σέβεται. Αλλιώς δεν γίνεται διάλογος», υπογράμμισε μεταξύ άλλων.
Πολιτικό «στίγμα» είχε και η παρέμβαση (άρθρο στην «Κ») της Ντόρας Μπακογιάννη η οποία σχολιάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τις συνταρακτικές αποκαλύψεις για την παρακρατική παράγκα που είχες στηθεί επι ΣΥΡΙΖΑ για την εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων και όχι μόνο, ανέφερε: «Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να συνεχίσουμε στη λογική ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ 1 – 0. Το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από τα κόμματά μας. Το θέμα σήμερα για όλο τον πολιτικό κόσμο της χώρας οφείλει να είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς θεσμούς και στη δικαιοσύνη».
Σημειώνεται ακόμη ότι πρόσφατα η πρώην ΥΠΕΞ είχε ταχθεί υπερ της υπογραφής συνυποσχετικού Ελλάδας – Τουρκίας για προσφυγή στη Χάγη.
Την ίδια στιγμή η εφημερίδα Καθημερινή στο βασικό της άρθρο μιλά για την ανάγκη συνεννόησης Μητσοτάκη – Τσίπρα στα μεγάλα θάματα. Τυχαίο; Μάλλον όχι σε αυτή την συγκυρία…
Μια αναφορά που έγινε και έχει τη σημασία της σε μια περίοδο που πολλά στελέχη της ΝΔ ζητούν «το μαχαίρι να φθάσει μέχρι το κόκκαλο» και ο Αλέξης Τσίπρας προκαλεί την κυβέρνηση αν θέλει – όπως λέει – να στείλει και τον ίδιο στο Ειδικό Δικαστήριο, προαναγγέλλοντας ταυτόχρονα ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση από δω στο εξής θα είναι απέναντι από την κυβέρνηση και στα εθνικά ζητήματα.
Σε αυτό το «ομιχλώδες» σκηνικό αξία έχει και μια περίεργη δήλωση που έκανε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης: «Εάν θεωρήσουμε ότι μπορούμε στρατιωτικά να δώσουμε μάλλον λύση μέσα από την στρατιωτικοποίηση, αυτό θα είναι το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού, κάτι που δεν το επιθυμώ», σημείωσε χαρακτηριστικά, προκαλώντας τουλάχιστον απορίες.
Σε αυτή τη φάση ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταγράφει όλες τις απόψεις που ακούγονται τόσο για τα εθνικά θέματα όσο και για τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις που βρίσκονται σε αλληλεπίδραση με τα μεγάλα στοιχήματα της χώρας.
Η εντολή του είναι να συνεχιστεί ο διπλωματικός μαραθώνιος της χώρας και παράλληλα να γίνουν οι απαραίτητες προετοιμασίες για να αντιμετωπίσει η χώρα αυτόνομα οποιαδήποτε εξωτερική απειλή.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι κινήσεις της χώρας στη διπλωματική σκακιέρα καθώς από την 1η Ιουλίου η προεδρία της Ευρώπης περνά στο Βερολίνο, ενώ στις 2 Ιουλίου στη Γερμανική πρωτεύουσα θα βρίσκεται για συνομιλίες ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεσούτ Τσαβούσογλου.
Στην Αθήνα την ίδια ημέρα έχει προγραμματιστεί συνάντηση του Έλληνα ΥΠΕΞ Νικ. Δένδια και του Κύπριου ομολόγου του Νίκ. Χριστοδουλίδη.
Χθες, ο κ. Δένδιας ειχε συνάντηση με τον Τυνήσιο ομόλογό του Νουρεντίν Εράι. Μεταξύ των άλλων θεμάτων συζητήθηκε και η εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη.
