Του Νίκου Αρμένη
Η θέληση είναι κινητήριος δύναμη για όλα στη ζωή. Χωρίς θέληση δεν πήγε κανείς πουθενά. Κι αν μιλάμε για τρέξιμο, χωρίς θέληση, δεν έτρεξε κανείς ούτε μέτρο.
Πρέπει να το θέλεις για να το κρατήσεις στην καθημερινότητά σου.
Χωρίς θέληση, δεν θα αφήσεις το ζεστό σου κρεβάτι το χειμώνα και το δροσερό σου δωμάτιο το καλοκαίρι, για να βγεις πρωί πρωί έξω να τρέξεις.
Χωρίς θέληση, δεν υπάρχει πιθανότητα να ακολουθήσεις έστω ένα στοιχειώδες πρόγραμμα προπόνησης.
Χωρίς θέληση, τελικά θα καλλιεργήσεις την ψευδαίσθηση στον εαυτό σου πως όταν τρέχεις απλώς ταλαιπωρείς το σώμα σου.
Πάμε τώρα και από την αντίστροφη φορά να δούμε τί γίνεται όταν τρέχεις επειδή το θέλεις και όχι απλώς επειδή νομίζεις ότι πρέπει.
Βασικά η θέληση είναι η πρώτη και απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία. Αρκεί να θέλεις κάτι πολύ και αυτόματα έχεις κάνει το πρώτο αποφασιστικό βήμα για να το πετύχεις. Θυμάστε τη φράση του Πάολο Κοέλιο πως όταν κάτι το θέλεις πολύ, συνωμοτεί το σύμπαν να το πετύχεις..;
Ε, αυτό ακριβώς..!
Προφανώς υπάρχουν όρια. Δεν σημαίνει δηλαδή ότι αν εγώ τρελαθώ μια μέρα και θελήσω να κάνω μαραθώνιο κάτω από 2:30 ώρες, μπορώ και να το καταφέρω επειδή απλώς το θέλω..
Κάθε άνθρωπος έχει το «ταβάνι» του στον μαραθώνιο και θα έρθει κάποια στιγμή που θα αγγίξει το προσωπικό του όριο. Άλλος είναι φτιαγμένος για να κάνει 5 ώρες, άλλος 4:30, άλλος κάτω από 4 ώρες, άλλος 3:30, άλλος κάτω από 3 και άλλος κάτω από 2:30…
Αν δεν το θέλει, όχι απλά δεν θα φτάσει στα όριά του αλλά ούτε καν θα τα φανταστεί ποτέ.. Με θέληση όμως, θα έρθει η στιγμή που το ρολόι του θα γράψει το χρόνο «ταβάνι».
Εννοείται ότι η θέληση από μόνη της δεν αρκεί. Πρέπει να συνδυαστεί με σκληρή δουλειά, υπομονή και κυρίως πίστη.
Είναι δύσκολος συνδυασμός αλλά ποιος σας είπε ότι υπάρχει κάτι στη ζωή που μπορεί να κατακτήσει κανείς εύκολα..;
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το MEGA.
