Χωρίς καύσιμο καμία μηχανή δεν λειτουργεί. Το γλυκογόνο είναι για τους δρομείς ακριβώς αυτό, καύσιμο. Είναι η βενζίνη που χρειάζεται η μηχανή η οποία ονομάζεται ανθρώπινος οργανισμός για να δουλέψει.
*Του Νίκου Αρμένη
Μέχρι να πεθάνω θα θυμάμαι τον «τοίχο» που έφαγα στα μούτρα στον πρώτο μου μαραθώνιο, στην Αθήνα, το 2013. Χωρίς να έχω κάνει έστω στοιχειώδη αγωνιστική προετοιμασία για έναν τόσο απαιτητικό αγώνα και δίχως να διαθέτω εμπειρία και γνώσεις για να ακολουθήσω ένα αυτονόητο διατροφικό πρόγραμμα γεμάτο υδατάνθρακες την τελευταία εβδομάδα, ήταν λογικό και επόμενο να «καρφώσω».
Ήμουν και τυχερός μάλιστα που μου συνέβη μετά το 30ο χλμ και όχι νωρίτερα. Με όσα γνωρίζω σήμερα, θα έπρεπε να είχα εξαντλήσει το γλυκογόνο στον οργανισμό μου προ πολλού..
Με θυμάμαι να παλεύω με τις σκέψεις μου σέρνοντας ένα ταλαιπωρημένο σώμα πάνω στην άσφαλτο για πάνω από 10 χλμ μέχρι να φτάσω στο Καλλιμάρμαρο για να τερματίσω. Θυμάμαι να βλέπω την κατηφόρα σαν ανηφόρα και να αισθάνομαι τα κάτω άκρα μου περισσότερο σαν ξυλοπόδαρα παρά σαν πόδια ανθρώπου.
Δοκίμασα το σώμα και το μυαλό μου σκληρά. Αναπόφευκτο αυτό για μαραθώνιο αλλά όχι σε αυτό το βαθμό. Όταν «τρως» τοίχο, αυτό που σου συμβαίνει είναι απερίγραπτο και φυσικά η κύρια αιτία είναι η έλλειψη του πολύτιμου γλυκογόνου.
Ο δρομέας μεγάλων αποστάσεων πρέπει σταθερά να καταναλώνει ποσότητες υδατανθράκων. Έτσι και μόνο έτσι θα γεμίσει τις «αποθήκες» του γλυκογόνο για να βγουν οι δύσκολες προπονήσεις και τα πολλά χλμ.
Σε έναν αγώνα όπως ο μαραθώνιος, ο δρομέας θα χρειαστεί και κατά τη διάρκειά του να προσθέσει καύσιμο στο ρεζερβουάρ. Τα τζελάκια και οι μπάρες ενέργειας αυτό κάνουν, χωρίς να σημαίνει ότι βοηθούν με τον ίδιο τρόπο όλους τους ανθρώπους.
Όπως τα αυτοκίνητα έχουν το καθένα τη δική του κατανάλωση, έτσι και οι δρομείς. Δεν καταναλώνουμε τις ίδιες θερμίδες φίλες και φίλοι. Μια καλή εργομέτρηση θα σας δείξει με ακρίβεια πόσο οικονομικός δρομέας ή όχι είστε όσον αφορά την κατανάλωση θερμίδων. Και φυσικά η προπόνηση σταδιακά θα σας κάνει όλο και οικονομικότερους στο τρέξιμό σας.
Που καταλήγουμε; Ότι η προπόνηση είναι το Α και το Ω για την εξέλιξη ενός δρομέα αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να συνδυαστεί με την ιδανική διατροφή ώστε το «μηχάνημα» να βρει το γλυκογόνο που χρειάζεται για να αποδώσει το καλύτερο που μπορεί.
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το MEGA.
