Το ερώτημα το υπέβαλλα μόνος μου στον εαυτό μου. «Νικόλα γιατί θα τρέξεις ξανά στον ίδιο μαραθώνιο; Γιατί να κάνεις έναν αγώνα που έχεις ξανακάνει;». Αφορμή για να ξεκινήσει αυτός ο εσωτερικός διάλογος στάθηκε η απόφασή μου να αγωνιστώ αυτή την άνοιξη στο Διεθνή Μαραθώνιο «Μέγας Αλέξανδρος», από την Πέλλα στη Θεσσαλονίκη, αγώνα που τερμάτισα και το 2015.
*Του Νίκου Αρμένη
Δεν είναι η πρώτη φορά που επιστρέφω για να αγωνιστώ σε μια γνώριμη διαδρομή που έχω ξανακάνει. Και στη Βαλένθια το Δεκέμβριο έτρεξα για 2η φορά ενώ στην Αθήνα έχω τρέξει 4 από τις συνολικά 11 φορές που βρέθηκα σε κούρσα 42.195 μέτρων μέχρι σήμερα.
Γιατί; Γιατί ξανά σε έναν μαραθώνιο που έχω αγωνιστεί και όχι σε κάποιον άλλο από τους άπειρους που έχουμε στον πλανήτη;
Για τον Μαραθώνιο της Αθήνας η απάντηση είναι απλούστατη. Μιλάμε για την Αυθεντική Διαδρομή, για τον Αυθεντικό Μαραθώνιο στον οποίο όταν αγωνίζεσαι γίνεσαι κομμάτι της ιστορίας! Ποιός δεν το θέλει αυτό; Ποιος είναι αυτός που θα γυρίσει την πλάτη του σε αυτό το μοναδικό προνόμιο; Πάνω από 2500 χρόνια μετά τη Μάχη του Μαραθώνα και πάνω από 120 από τον πρώτο Μαραθώνιο στην σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας, ο Αυθεντικός Μαραθώνιος είναι ο μόνος που σου δίνει τη δυνατότητα να αναβιώσεις ακριβώς αυτό που έκανε ο Αθηναίος οπλίτης και οι μαραθωνομάχοι τότε. Σου προσφέρει απλόχερα τη δυνατότητα να πατήσεις στα ίδια βήματα και να ψιθυρίσεις «ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ» στο πιο υπέροχο σημείο τερματισμού σε όλο τον κόσμο, στο Καλλιμάρμαρο.
Ε, αξίζει φίλες και φίλοι να το κάνεις, να το ξανακάνεις και να το ξανακάνεις.. Αξίζει να αγωνίζεσαι στην Αθήνα εσαεί όταν άλλοι ονειρεύονται να το ζήσουν αυτό έστω μία φορά στη ζωή τους.
Οκ, αλλά σε άλλους αγώνες γιατί να επιστρέψεις;
Την απάντηση δίνει φίλες και φίλοι το ίδιο το αγώνισμα. Ένας μαραθώνιος είναι πάντα απρόβλεπτος. Ποτέ και κανένας δεν γνωρίζει όταν βρίσκεται στην γραμμή εκκίνησης, τί χρόνο θα γράφει το ρολόι του όταν θα περνά τη γραμμή του τερματισμού. Ποτέ και κανένας. Πολλοί ίσως ξέρουν τί μπορούν να κάνουν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα το κάνουν κιόλας.
Αυτό καθιστά κάθε αγώνα διαφορετικό. Ακόμα και αν πρόκειται να τρέξεις ακριβώς στην ίδια διαδρομή, ακόμα και αν αγωνιστικά είσαι ίδιος και απαράλλαχτος (σχετικά αδύνατο αυτό αλλά λέμε τώρα..), ακόμα και τότε λοιπόν, ουδείς μπορεί να προβλέψει ότι θα κάνει και έναν ίδιο αγώνα.
Άσε που υπάρχουν αγώνες που οι μαραθωνοδρόμοι τους «ερωτευόμαστε» γιατί έτυχε να κάνουμε μια σπουδαία επίδοση τη πρώτη φορά που αγωνιστήκαμε ή απλώς μας άφησε πολύ γλυκιά γεύση εκείνη η προσπάθεια.
Υπάρχουν και αγώνες που δεν μας βγήκαν την πρώτη φορά και θέλουμε να δοκιμάσουμε τουλάχιστον μία ακόμα για να πάρουμε πίσω αυτό που θεωρούμε στο μυαλουδάκι μας ότι δεν κερδίσαμε στην πρώτη απόπειρα να αγωνιστούμε στη συγκεκριμένη διαδρομή.
Κάπως έτσι, εύκολα έρχεσαι ξανά να σταθείς στην ίδια εκκίνηση και παρότι δεν είναι η πρώτη σου φορά, έτσι αισθάνεσαι τελικά.
Στις 12 Απριλίου λοιπόν, πρώτα ο Θεός, θα είμαι στη εκκίνηση στην Πέλλα και μετά από 5 χρόνια για μένα είναι όλα διαφορετικά.
Αφήστε που είχα και ένα πρόσθετο λόγο να αγωνιστώ φέτος εκεί μετά τα περσινά.
Ήταν και είναι η εσωτερική μου ανάγκη και έντονη επιθυμία να τρέξω ξανά στα χώματα της Μακεδονίας.
Καλό αγώνα και καλό τερματισμό σε όσες και όσους συντρέξουμε!
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το one tv.
