Τι γυρεύει μια αλεπού στη Σταδίου; Είναι το πρώτο που αναρωτιέται κανείς βλέποντας το εξώφυλλο του δεύτερου βιβλίου της Αγγελικής Σπανού, Ματιέ (Μεταμεσονύκτιες εκδόσεις) . Κι όταν διαβάσει το οπισθόφυλλο η απορία παραμένει: Γιατί μια δημοσιογράφος που ασχολείται με την πολιτική και τη διπλωματία εστιάζει λογοτεχνικά στο λιντσάρισμα ενός μπαχαλάκη, μέλους των “Αλεπούδων”, μιας ομάδας οικο-εξτρεμιστών που επιχειρεί ληστεία σε σούπερμάρκετ βορείων προαστίων;
Προφανώς η αφορμή είναι το λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου και αυτό που κυρίως την ενδιαφέρει είναι οι διαφορετικές αναγνώσεις της ιστορίας: Από τον αστυνομικό, τον διασώστη του ΕΚΑΒ, την ρεπόρτερ του καναλιού, τον βουλευτή της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, τον δημοσκόπο και τους φυσικούς πρωταγωνιστές του γεγονότος: Αυτούς που ήταν εκεί, σε ένα σούπερμάρκετ στην Ερυθραία, τους ταμίες, τους πελάτες και τους παρατηρητές, αυτούς που τον χτύπησαν, αυτούς που παρακολουθούσαν απαθείς. Πίσω από το βιβλίο υπάρχει ρεπορτάζ, αυτό είναι ολοφάνερο. Το πραγματικό μπερδεύεται με το φανταστικό τόσο που είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τη μυθοπλασία από τη δημοσιογραφική έρευνα. “Η ζωή είναι πιο απρόβλεπτη από τη μυθοπλασία, το εξωπραγματικό πιο αληθινό από το πραγματικό”, σημειώνει στο οπισθόφυλλο.
Η γραφή της δηλώνει τη συνέχεια των “Απαρατήρητων” (του πρώτου της βιβλίου, εκδόσεις Πόλις): Καταιγιστικός ρυθμός, ακρίβεια, απουσία κάθε επιτήδευσης, ροή, ευρηματικό τέλος σε κάθε κεφάλαιο. Η Αγγελική Σπανού δείχνει ότι θα συνεχίσει σε αυτό το παράξενο αλλά ενδιαφέρον λογοτεχνικό είδος που μπλέκει τον ρεαλισμό με τη φαντασία.
