Οι επικεφαλής των χωριών κάνουν περιπολίες με μεγάφωνα, στους τοίχους κρέμονται μεγάλα πανό με προειδοποιητικά μηνύματα ενώ έχουν δημιουργηθεί σημεία ελέγχου σε 24ωρη βάση για να εξετάζονται οχήματα και επισκέπτες: πρόκειται για μια συνηθισμένη εικόνα τον τελευταίο καιρό στα περισσότερα κινεζικά χωριά προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο νέος ιός.
Καθώς κρούσματα έχουν αναφερθεί στις περισσότερες επαρχίες της χώρας, τα χωριά είναι από τους πιο αδύναμους κρίκους στην αλυσίδα πρόληψης και ελέγχου, όμως τα μέτρα που λαμβάνονται εκεί είναι συχνά σκληρά, αλλά και έξυπνα.
«Συγχωριανοί, παρακαλούμε φορέστε μάσκες, πλένετε τακτικά τα χέρια σας και αποφεύγετε τις επισκέψεις σε άλλους για την Πρωτοχρονιά, ένα τηλεφώνημα αρκεί!» Το μήνυμα αυτό μεταδίδεται τρεις φορές την ημέρα στο χωριό Λι της κομητείας Τζιασιάνγκ της ανατολικής επαρχίας Σαντόνγκ. Οι επισκέψεις σε συγγενείς και φίλους με αφορμή το νέο κινεζικό έτος αποτελούν παράδοση για τους Κινέζους, κυρίως στα χωριά.
Ο Γουέι Ντέλι, επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος για το χωριό Λι, δήλωσε ότι προκειμένου να αποτραπεί η εξάπλωση της επιδημίας, ζήτησε από τους κατοίκους να παραμείνουν σπίτι τους και έθεσε σε εφαρμογή ένα σχέδιο για να «αποκλειστούν» οι δρόμοι προς το χωριό. Στη μέση των τεσσάρων εισόδων του χωριού βρίσκονται σταθμευμένα οχήματα, προκειμένου οι αξιωματούχοι του χωριού να μπορούν να ελέγχουν τα αυτοκίνητα και τους επισκέπτες που έρχονται από άλλες περιοχές. Εάν όμως οι κάτοικοι χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν το αυτοκίνητό τους, τα σταθμευμένα οχήματα απομακρύνονται αμέσως.
«Ο αποκλεισμός δεν αφορά έκτακτες ανάγκες. Πριν από δύο ημέρες, ένας ηλικιωμένος αρρώστησε. Μεταφέραμε τα οχήματα για να αφήσουμε να προσεγγίσει το ασθενοφόρο», δήλωσε ο Γουέι. Αν και τα οχήματα από άλλες περιοχές ουσιαστικά απαγορεύεται να εισέλθουν στο χωριό, οι κάτοικοι μπορούν να συναντήσουν τους επισκέπτες στα όρια του χωριού. «Οι κάτοικοι συμφωνούν με αυτές τις μεθόδους», δήλωσε ο Γουέι. «Πάνω από όλα προέχει η πρόληψη της επιδημίας».
Η Κίνα, το 40% του πληθυσμού της οποίας ζούσε σε αγροτικές περιοχές το 2018, έχει σχεδόν 700.000 χωριά. Οι μονάδες υγείας στα χωριά δεν είναι συνήθως τόσο εξελιγμένες όπως στις πόλεις και καθώς όσοι εργάζονται σε άλλες περιοχές επιστρέφουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους για τις αργίες του νέου κινεζικού έτους, ο κίνδυνος που δημιουργείται λόγω της επιδημίας είναι μεγάλος.
Τα κινεζικά χωριά διοικούνται από κοινοτικές επιτροπές που εκλέγονται από όσους κατοίκους είναι άνω των 18 ετών. Η επιτροπή είναι ένα αυτόνομο σώμα που αποφασίζει για όλα τα δημόσια ζητήματα του χωριού. Αυτό επιτρέπει να υιοθετούνται πιο άμεσες μέθοδοι για την κινητοποίηση και την ενημέρωση των κατοίκων.
Τα μεγάφωνα, που χρησιμοποιούνταν για να γίνονται ανακοινώσεις στις αγροτικές περιοχές την εποχή της συλλογικής οικονομίας τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, αποδείχθηκαν χρήσιμα στη μάχη κατά της επιδημίας. Ο Σι Σιτζούν, επικεφαλής του Κόμματος στο χωριό Γιαοτζιάπο στην επαρχία Σαντόνγκ δήλωσε ότι χρησιμοποιεί τα μεγάφωνα για να ενημερώσει τους συγχωριανούς του για τις τελευταίες εξελίξεις για τη διάγνωση και την αντιμετώπιση του ιού και για να ενισχύσει την ευαισθητοποίησή τους στο θέμα αυτό. Πολλές από αυτές τις … νοσταλγικές μεθόδους έχουν κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο. Το βίντεο που δείχνει τον επικεφαλής του χωριού στην Μποτζόου, στην ανατολική επαρχία Ανχούι, που χρησιμοποιεί μια ντουντούκα και στην τοπική διάλεκτο θυμίζει στους κατοίκους να μην κάνουν επισκέψεις σε άλλα σπίτια για την κινεζική πρωτοχρονιά έχει συγκεντρώσει 1,59 εκατομμύριο views.
«(Τα μέτρα) φαίνονται πολύ σκληρά, αλλά ουσιαστικά δείχνουν το ενδιαφέρον», σχολίασε κάποιος χρήστης. Τα μέτρα που έχουν υιοθετήσει τα χωριά είναι επίσης πολύ δημοφιλή στο κινεζική πλατφόρμα μικρομπλόγκ Weibo, με πάνω από 500 εκατ. views.
Εκτός από τα μεγάφωνα, έχουν εφαρμοστεί και άλλες συμβατικές μέθοδοι. Στο χωριό Σιμπούτζι της κομητείας Λινσού, στην επαρχία Σαντόνγκ, υπάρχουν επτά δρόμοι που οδηγούν προς και έξω από το χωριό. Καθώς είναι δύσκολο να περιπολούνται όλες οι είσοδοι του χωριού σε 24ωρη βάση, οι κάτοικοι απέκλεισαν τις έξι από αυτές κατασκευάζοντας απλά οδοφράγματα με πέτρες και λάσπη και αφήνοντας ανοικτή μόνο μία δίοδο.