Περί τα τέλη Ιανουαρίου ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανακοινώσει το όνομα του υποψήφιου για το ύπατο αξίωμα της χώρας, αλλά η προεδρολογία καλά κρατεί. Σχεδόν καθημερινά νέα ονόματα από πολιτικούς παράγοντες αλλά και ΜΜΕ, προστίθενται ή αφαιρούνται από την πρωθυπουργική «λίστα», που φυλάσσεται, όμως, ως «επτασφράγιστο» μυστικό.
Του Κώστα Πασίση
Στο εσωτερικό της κυβέρνησης αλλά και του κόμματος, η προεδρική σεναριολογία έχει γίνει …συνήθεια. Ενώ την τελευταία εβδομάδα η συζήτηση έχει λάβει «διλημματικό» χαρακτήρα.
Πρόεδρος από την κεντροδεξιά ή από την κεντροαριστερά, είναι μια από τις …σπαζοκεφαλιές. Η πλειοψηφία των νεοδημοκρατών επιθυμούν Πρόεδρο Δημοκρατίας από την δική τους Παράταξη, ενώ στο ΚΙΝΑΛ προτείνουν ο υποψήφιος να προέρχεται από την κεντροαριστερά και η Φώφη Γεννηματά το θέτει ως προϋπόθεση συναίνεσης.
Εξίσου ενδιαφέρον παρουσιάζει και το δεύτερο δίλημμα, που σχετίζεται με το αν ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα είναι αμιγώς πολιτικό πρόσωπο πρώτης γραμμής, ή προσωπικότητα από την κοινωνία των πολιτών ευρείας αποδοχής.
Συνομιλητές του Πρωθυπουργού, αφού επαναλαμβάνουν για πολλοστή φορά, ότι το όνομα του υποψηφίου το γνωρίζει μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ουδείς άλλος, αφήνουν να διαφανεί ότι όντως το δίλημμα περι πολιτικού ή μη προσώπου έχει βάση και δεν αποτελεί ευφάνταστο σενάριο, όπως πολλά ονόματα που κυκλοφορούν ευρέως στην πολιτικο-δημοσιογραφική πιάτσα.
Οι εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά δείχνουν να επηρεάζουν την προεδρική εξίσωση, με το σκεπτικό ότι σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, ένας Προέδρος Δημοκρατίας, «μπαρουτοκαπνισμένος» πολιτικός αποτελεί σίγουρη και ασφαλής λύση, που μπορεί να προσθέσει στην προσπάθεια για ενιαία εθνική γραμμή.
Υπο την προϋπόθεση αυτή, τα ονόματα περιορίζονται από πλευράς ΝΔ πρωτίστως στον Αντώνη Σαμαρά και στον Κώστα Καραμανλή ο οποίος όμως εμφανίζεται να μην επιθυμεί να είναι υποψήφιος, σύμφωνα με κάποιους εκ των συνεργατών του καθώς ο ίδιος δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του. Και δευτερευόντως στον Δημ. Αβραμόπουλο και τον Προκ. Παυλόπουλο.
Και από πλευράς ΚΙΝΑΛ η ονοματολογία περιστρέφεται στους κ.κ Σημίτη, Παπανδρέου και Βενιζέλο, που εσχάτως, εμμέσως πλην σαφώς προτάθηκαν από την Φώφη Γεννηματά.
Στο πλαίσιο αυτό, τις τελευταίες ημέρες, αίσθηση προκάλεσαν δυο γεγονότα, που προφανώς σχετίζονται και με την προεδρική «κούρσα».
Το πρώτο ήταν μια δημοσκόπηση που μέτρησε …τη δημοφιλία των προαναφερθέντων πολιτικών προσώπων αλλά και ορισμένων άλλων, με χαμηλή όμως απήχηση στην κοινωνία.
Το δεύτερο και πιο «θορυβώδες» συμβάν ήταν η ξαφνική παρέμβαση με άρθρο, σε μεγάλη κυκλοφορίας ημερήσια εφημερίδα του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη ο οποίος άφησε σαφείς αιχμές για τα έργα και τις ημέρες του Κώστα Καραμανλή, ειδικά στην εξωτερική πολιτική.
Το άρθρο Σημίτη, προκάλεσε αντιδράσεις και κάποιοι έσπευσαν να θυμίσουν τις ευθύνες του πρώην Πρωθυπουργού στην κρίση των Ιμίων, του Οτσαλάν και κυρίως της Συμφωνίας της Μαδρίτης, βάσει της οποίας αναγνωρίστηκαν ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο. Και γενικότερα επανάφερε με «άκομψο» τρόπο στο προσκήνιο, σε μια κρίσιμη περίοδο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σκληρές κόντρες από το παρελθόν, με δεδομένο ότι οι σχέσεις Σημίτη-Καραμανλή, πάντοτε ήταν σε …τεντωμένο σχοινί.
