Η περιφέρεια της μέσης είναι ένας παράγοντας μεγαλύτερης ακρίβειας για τα επίπεδα λίπους στο σώμα μας συγκριτικά με τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ), ιδιαίτερα μεταξύ των ηλικιωμένων, όπως αποκαλύπτει νέα μελέτη.
Η έρευνα αυτή που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση “Obesity” είναι η πρώτη έρευνα μεγάλης κλίμακας η οποία εξετάζει τη σχέση μεταξύ περιφέρειας της μέσης στην ύστερη ενήλικη ζωή με την εμφάνιση άνοιας.
“Για όλους τους επιστήμονες που ασχολούνται με τη γηριατρική, την παχυσαρκία και την άνοια, η έρευνα αυτή δίνει έμφαση στην περιφέρεια της μέσης ως παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση άνοιας που σχετίζεται με την παχυσαρκία” είπε ο Χάι Τζιν Γιου, συντάκτης της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Γκούρο της Κορέας.
Σε μια έρευνα που έγινε το 2015 σε περίπου 2 εκατομμύρια ανθρώπους από τη Βρετανία φάνηκε ότι τα περιστατικά άνοιας μειώνονταν με την αύξηση του ΔΜΣ. Άλλες έρευνες δεν βρήκαν καμία σχέση μεταξύ παχυσαρκίας και άνοιας. Σύμφωνα με τους επιστήμονες όμως, ο ΔΜΣ δεν είναι ένας καλός δείκτης μέτρησης της παχυσαρκίας γιατί δεν μπορεί να κάνει διάκριση μεταξύ λίπους και μυϊκής μάζας.
Η συγκεκριμένη έρευνα συνέλεξε δεδομένα από 872.082 συμμετέχοντες ηλικίας 65 ετών και άνω που συμμετείχαν στις διαγνωστικές εξετάσεις για την άνοια μέσα στο έτος 2009. Πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με τους συμμετέχοντες κατά τις οποίες οι ίδιοι ρωτήθηκαν σχετικά με την ηλικία τους, το κάπνισμα, την κατανάλωση αλκοόλ και τα επίπεδα σωματικής άσκησης. Η έρευνα χρησιμοποίησε την ασφάλεια υγείας που είχαν οι συμμετέχοντες ως δείκτη της οικονομικής τους κατάστασης. Μετρήθηκε επίσης ο ΔΜΣ, το βάρος σε κιλά και η περίμετρος της μέσης στο στενότερό της σημείο κατά την ελάχιστη αναπνοή.
Επειδή ο ΔΜΣ στην ύστερη ενήλικη ζωή μπορεί να επηρεάζεται από άλλες παθήσεις, οι ερευνητές ταξινόμησαν τους συμμετέχοντες χρησιμοποιώντας τον Δείκτη Συννοσηρότητας του Charlson σε δύο ομάδες ανάλογα με το αν δεν είχαν καμία συννοσηρότητα ή αν είχαν από μια και πάνω συννοσηρότητες.
Διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες των οποίων η περίμετρος της μέσης τους ήταν πάνω από 90 εκ. για τους άντρες και πάνω από 85 για τις γυναίκες παρουσίαζαν αυξημένο κίνδυνο άνοιας ανεξαρτήτως των άλλων παραγόντων (ΔΜΣ, αρτηριακή πίεση, χοληστερόλη, λειτουργία του ήπατος και παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής). Παράλληλα φάνηκε ότι αυτοί που ήταν λιποβαρείς διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο άνοιας συγκριτικά με εκείνους που είχαν φυσιολογικό βάρος.
“Η έρευνα αυτή δεν μας εξηγεί γιατί παρατηρούνται αυτές οι διαφορές αλλά ενδέχεται να δείχνει το πόσο διαφορετικό ρόλο μπορεί να παίζει το υποδόριο έναντι του σπλαχνικού λίπους σε ό,τι αφορά την εμφάνιση άνοιας, με το πρώτο να είναι προστατευτικό και το δεύτερο επιβλαβές”, δήλωσε ο Νταν Μπέσεσεν, της σχολής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, που δεν έλαβε μέρος στην μελέτη.
Ο ίδιος τόνισε ότι ο ΔΜΣ μπορεί να αφορά περισσότερο τη μυϊκή μάζα όταν πρόκειται για ηλικιωμένους πληθυσμούς.
Η συγκεκριμένη έρευνα έγινε αποκλειστικά σε ασιατικό πληθυσμό και κατά τον Μπέσεσεν θα είχε νόημα να γίνουν μελέτες για την επιβεβαίωση αυτού του ευρήματος και σε άλλους πληθυσμούς. Πράγματι, πάντως, η μελέτη αυτή δείχνει ότι το αυξημένο κοιλιακό λίπος συνδέεται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.
