Την έντονη και, ταυτοχρόνως, σιωπηρή νοσταλγία των αιθουσών μπόουλινγκ του 20ού αιώνα απαθανατίζει με τον φακό του ο Γερμανός φωτογράφος Ρόμπερτ Γκέτζφριντ (Robert Götzfried). Ταξίδεψε απ’ άκρη σ’ άκρη στη νότια Γερμανία για να αιχμαλωτίσει την αύρα εκείνης της εποχής.
Επικαλείται την αλλοτινή ατμόσφαιρα, ανατρέχοντας σε προσωπικές αναμνήσεις: «Όταν ήμουν μικρός, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ήταν κάτι συνηθισμένο να πηγαίνουμε για “kegeln” με τους γονείς μου και τους φίλους τους. Αυτά τα μέρη βρίσκονταν συνήθως στα υπόγεια παραδοσιακών γερμανικών εστιατορίων. Οι μεγάλοι συνήθιζαν να καπνίζουν και να πίνουν μπύρα ή κρασί ενώ στα μικρά επιτρεπόταν, ως ξεχωριστή περιποίηση, να πάρουν λεμονάδα. Εκείνα τα χρόνια, αυτό ήταν ποιοτικός χρόνος».
Καταγράφοντας αυτές τις αίθουσες με τον φακό του, ο Γκέτζφριντ σχολιάζει το ίδιο το σπορ: «To “kegeln” μοιάζει πολύ με το μπόουλινγκ αλλά με εννιά μόνον κορίνες, μικρότερες σε μέγεθος μπάλες και πιο μικρούς διαδρόμους. Ήταν η μόδα -το άρθρο, με κεφαλαία- στη Γερμανία, τις δεκαετίες του 1960, του 1970 και του 1980. Στις μέρες μας, αυτό το σπορ δεν είναι πια της μόδας και κατά τα φαινόμενα ως επί το πλείστον μεγάλοι σε ηλικία πηγαίνουν για “kegeln”. Γι’ αυτό τον λόγο, όλο και πιο πολλές από αυτές τις κλασικές, vintage αίθουσες κλείνουν, και μοιάζει ότι θα εξαφανιστούν τελείως».
