Σπάνια θα βρεις σήμερα δρομέα χωρίς ρολόι gps. Μιλάμε για τεράστια ανακάλυψη. Από τα πιο θαυμαστά επιτεύγματα της τεχνολογίας. Ρολόι που δεν σου δείχνει απλά την ώρα, ούτε έχει στην οθόνη του ένα απλό χρονόμετρο. Σου λέει με ακρίβεια ενώ τρέχεις, την απόσταση που έχεις καλύψει, την ταχύτητά σου δηλαδή το tempo σου, και τους καρδιακούς σου παλμούς.
*Του Νίκου Αρμένη
Βασικά αυτά αλλά και πολλά άλλα. Και όταν ολοκληρώσεις την δραστηριότητά σου – είτε είναι προπόνηση, είτε αγώνας – περνάς τα στοιχεία στη σχετική εφαρμογή στο ίντερνετ και έτσι διατηρείς ένα πληρέστατο προσωπικό δρομικό ημερολόγιο. Δηλαδή έχεις ένα απόλυτα ενημερωμένο προσωπικό αρχείο που περιέχει τα πάντα για σένα. Εσύ, ο προπονητής σου, ο διαιτολόγος και ο εργοφυσιολόγος σου, μπορούν να έχουν με ακρίβεια τα πάντα σε ότι αφορά τις επιδόσεις σου. Εκεί θα βρεις πόσα χλμ έτρεξες σήμερα, την τελευταία εβδομάδα, τον τελευταίο μήνα, τον τάδε μήνα, τη δείνα ημέρα, τον τελευταίο χρόνο.. Θα βρεις πόσες θερμίδες έκαψες ανα ημέρα, προπόνηση, μήνα, χρόνο, εβδομάδα.. Και επίσης θα ξέρεις – ακριβώς όμως – πόσα χλμ έχεις τρέξει με κάθε ένα από τα δρομικά σου ζευγάρια παπούτσια και άρα θα γνωρίζεις πότε ήρθε η ώρα τους για απόσυρση.
Όλα αυτά τα απίθανα τα βλέπεις με ωραία γραφικά στην οθόνη του ρολογιού σου και του ηλεκτρονικού σου υπολογιστή ενώ ταυτόχρονα έχεις τη δυνατότητα να έρχεσαι σε επικοινωνία με εκατομμύρια άλλους, γνωστούς και αγνώστους, από την Ελλάδα και από όλο τον κόσμο που κουβαλάτε την ίδια τρέλα της αγάπης για το τρέξιμο.
Μιλάμε δηλαδή για πολυεργαλείο! Προσωπικά δεν μπορώ να τρέξω χωρίς το ρολογάκι μου. Θυμάμαι όταν πρωτοάρχισα να τρέχω κάπως συστηματικά, τέτοιο ρολόι δεν είχα και απλώς χρονομετρούσα το συνολικό χρόνο της προπόνησής μου. Όσο για την απόσταση, μετρούσα τους γύρους που έκανα στο γήπεδο. 10 γύροι 4 χλμ, 20 γύροι 8 χλμ, 25 γύροι 10 χλμ.. Από διαλειμματικές και συναφή εκείνους τους πρώτους 4-5 μήνες, δεν είχα ιδέα..
Όταν απόκτησα το πρώτο μου ρολόι gps, ήταν σαν να άνοιξε ένας καινούργιος κόσμος μπροστά μου! Όλα έγιναν συγκεκριμένα και υπέροχα!
Γνωρίζω δρομείς, μεταξύ των οποίων και αρκετούς πρωταθλητές, που παλαιότερα έκαναν τις προπονήσεις και τους αγώνες τους με απλά ψηφιακά ρολόγια. Πολλοί μάλιστα είχαν και έχουν την ικανότητα να πιάνουν ρυθμό απλώς με την αίσθηση. Τους λες δηλαδή «πήγαινε με 4:30 τέμπο», και πάνε σταθερά με 4:30… Τους λες μετά «άλλαξε και πήγαινε με 5:15», και απλώς πιάνουν αυτόματα τέμπο 5:15.. Λίγοι το καταφέρνουν αλλά είναι αξιοθαύμαστοι!
Με ελάχιστες εξαιρέσεις όμως και αυτοί οι δρομείς σήμερα χρησιμοποιούν ρολόι gps και το απολαμβάνουν!
Θα έλεγα δε ότι είναι απαραίτητο πλέον όπως τα καλά δρομικά παπούτσια. Απαραίτητο για όλους τους δρομείς, ανεξαρτήτως επιπέδου.
Με μία εξαίρεση, τους πρωταθλητές που «κονταροχτυπιούνται» για την πρώτη θέση σε έναν αγώνα. Θυμάμαι για παράδειγμα τον Έλιουντ Κιπτσόγκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο το 2016 να τρέχει χωρίς ρολόι. Φυσικά και δεν το χρειαζόταν. Πήγαινε για την πρώτη θέση και στόχος του ήταν να τρέχει απλώς πιο γρήγορα από τον δεύτερο μαραθωνοδρόμο. Με την εμπειρία και το ταλέντο του, διατήρησε το προβάδισμα χωρίς να κοιτάζει κανένα ρολόι στο χέρι του.
Και Έλληνας μαραθωνοδρόμος, από τους κορυφαίους, συνηθίζει σε κάποιους αγώνες μετά το 30ο χλμ του πανελληνίου πρωταθλήματος στον Αυθεντικό Μαραθώνιο να γυρίζει ανάποδα το ρολόι του και να δίνει μάχη για την πρωτιά με μοναδική έγνοια να φτάσει πρώτος στο Καλλιμάρμαρο, αδιαφορώντας για το τέμπο του.
Αλλά αυτοί είναι τοπ αθλητές! Οι υπόλοιποι χωρίς ρολόι κινδυνεύουμε σε έναν αγώνα να δούμε κατάματα αυτό που οι δρομείς ονομάζουμε «τοίχο»..!
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος-πολιτικός συντάκτης και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται στο ΑΠΕ και το one tv.
