Να ομνύεις στο όνομα του Θουκυδίδη κι εκείνος να πιστεύει ότι, όπως το σώμα της, έτσι και το όνομα της καλής γυναίκας, πρέπει να είναι κλεισμένο μέσα στο σπίτι και να μη βγαίνει έξω[1]! «Κατάκλειστον» και «ανέξοδον» το όνομα. Χωρίς έξοδο και εντελώς κλειστό. Αμ δε! Στο εν λόγω θέμα, ο άπαρτος μέσα στην Ιστορία Θουκυδίδης, ας κάνει παρέα με τον ομοϊδεάτη του Αριστοτέλη!
Γράφει η Βασιλική Τζότζολα
Στο θέμα αυτό, εμείς είμαστε με το Γοργία: «μη το είδος αλλά την δόξαν είναι πολλοίς γνώριμον της γυναικός» και «..μίαν είναι και την αυτήν ανδρός τε και γυναικός αρετήν προσανέγραψά σοι..»[2]! Συνομολογούμε με τον Γοργία και προτρέπουμε την Γυναίκα να μη γίνεται γνωστή για τη μορφή της, αλλά για τη φήμη της. Και «δόξα καλή» είναι η ενάρετη φήμη. Ούτε «ωραίο γκομενάκι» του Ψαρριανού, ούτε «κατηγορούμαι γιατί είμαι γυναίκα» της Ρενούλας της Δούρου, ούτε «σεξιστικά σχόλια εναντίον των γυναικών σε θέσεις ευθύνης», κατά δήλωσιν της Γεν. Γραμ. Ισότητας Φύλων για τον «σεξισμό» σε βάρος της Αχτσιόγλου και της Νοτοπούλου. Αλήθεια, τί γενική γραμματεία είναι αυτή; «Ισότητας»; «Ισότητας Φύλων»..; Με τί ασχολείται αυτή η γενική γραμματεία; Με τις ποσοστώσεις υπέρ γυναικών στα ψηφοδέλτια; Και τι σημαίνει «σεξισμός»;
Λοιπόν, για να τελειώνει αυτή η συζήτηση: Sexism is in the eyes of the beholder. Άμα θες να βλέπεις σεξισμό, βάλ’τον απέναντι και κοίταζέ τον όσο θέλεις! Τα δικά μου μάτια δεν τον βλέπουν! My eyes are ahead[3]! Eyes Ahead! Να σε νοιάζει η «αρετή» του άλλου, η «αξιοσύνη» του. Αν, παρεμπιπτόντως, η ληξιαρχική πράξη γεννήσεώς του γράφει θήλυ και ουχί άρρεν, όλως δευτερεύον! (Δε μιλάω για άλλες ληξιαρχικές πράξεις, στην πορεία όλα μεταβάλλονται ως αμφίβολα..).
Μετά τη συνοψισμένη μου εισαγωγή στη φαντασμαγορία της ορθής θηλύτητας, δηλώνω λάτρης της Υπατίας, της Κασσιανής[4], της Άννας Κομνηνής, της Λου Σαλομέ, της Καλλιρόης Παρρέν – οι φεμινίστριες και λοιπές σουφραζέτες μην μπερδεύεστε, η Καλλιρρόη σήμερα θα μιλούσε για «τέταρτο κύκλο φεμινισμού» – εσχάτως, δε, δηλώνω λάτρης της Άννας – Μισέλ Ασημακοπούλου. Μάλιστα! Κι επιτέλους, μαζί με τις παλαιόθεν πολιτικές μου συμπάθειες, κυρίες κυρίες Νίκη Τζαβέλλα και Ελίζα Βόζεμπεργκ, δηλώνω την άκρα ευαρέσκειά μου για την υποψηφιότητα της Άννας ή Μισέλ, πάντως Ασημακοπούλου, για το αξίωμα ειδικών απαιτήσεων της Ευρωβουλευτού. Μην αυταπατώμεθα. Η Ευρωβουλή δεν συνιστά «Πολιτικό Parking Κομματικών Ημετέρων»! Η εθνική εκπροσώπηση στο Ευρωκοινοβούλιο είναι υπόθεση για τη χώρα πολύ σοβαρή. “If you are not at the table, you are on the menu”, λένε σοφά οι εταίροι μας. Αν δεν είσαι συνδαιτυμών, αν δεν συμμετέχεις στην κοινή ευρωπαϊκή τράπεζα εργασίας, γίνεσαι βρώσιμος, βορά στο menu για τους υπόλοιπους συνδαιτυμόνες.
Για να συμμετέχεις ευπρόσωπα, οφείλεις να ομιλείς και γλώσσες. Με «how do you do» και «comment allez vous», επιτυχημένη πορεία και νίκες στην Ευρωβουλή δεν καταφέρεις! Και η Άννα Ασημακοπούλου μιλάει και «τα λέει». Ομιλεί, συνομιλεί, εννοεί και συνεννοείται. Και πέρα από τα Αγγλικά και τα Γαλλικά, μιλάει και Ελληνικά! Διότι το μείζον πρόβλημα της πλειοψηφίας των εκάστοτε υποψηφίων είναι αυτό ακριβώς: δε μιλάνε καμία γλώσσα – ούτε καν τη μητρική τους! Και – πιστέψτε με – αυτή είναι η δυσκολότερη!
Η Άννα Ασημακοπούλου και «τα λέει» και «τα ξέρει» τα Ευρωπαϊκά. Εκ των έσω. Υπήρξε, βεβαίως, ειδική εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά η εμπειρία της εδράζεται κυρίως στη μαχομένη και ελεύθερη επαγγελματική της πορεία. Όχι με το καπέλο του μετακλητού πολιτικού προσωπικού, ούτε του δημοσίου υπαλλήλου των ευρωπαϊκών οργάνων. Αγωνίστηκε επί δεκαπενταετία διεκδικώντας ευρωπαϊκά προγράμματα και αποκτώντας εμπειρία στη διαχείριση και την υλοποίηση έργων συγχρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως επικεφαλής του αβερώφειου ιδρύματος «ΕΓΝΑΤΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ».
Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς την κοσμοπολίτικη γνώση κι εμπειρία, που διαθέτει χάρις στις σπουδές και τη δουλειά της στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Ισπανία αλλά – για μένα το σημαντικότερο – στην τοπική αυτοδιοίκηση μιας εξαιρετικά δύσκολης περιοχής, όπως η Ήπειρος, δεν καταλαβαίνω γιατί ένας ευρωπαίος εκλογέας να μην την «σταυρώσει». Βρίσκεται ψηλά στο ψηφοδέλτιο. Βρίσκεται ψηλά σε όλα. Και, προσέξτε, δεν έχει την ανάγκη να υπεραμυνθεί .. της γυναικείας της φύσης! Σε αυτήν καταφεύγουν και προσφεύγουν αυτές που έχουν έλλειψη γνώσης, εμπειρίας, αυτοπεποίθησης και ισχύος.
Η Άννα – Μισέλ Ασημακοπούλου συνιστά Άξια εθνική και ευρωπαϊκή αξία. Και οι μόνες γένους θηλυκού, που την αφορούν και – ως ψηφοφόρους – μας αφορούν, είναι οι αρετές. Ευτυχώς, οι αρετές ουδέποτε χρειάστηκαν .. ποσόστωση για να τις εκ – τιμήσουμε!
[1] «.. ής (γυναικός) αν ελάχιστος ή παρά τοις εκτός ψόγου πέρι επαίνου λόγος, αρίστην αποφαίνεται, καθάπερ το σώμα και τούνομα της αγαθής γυναικός οιόμενος δείν κατάκλειστον είναι και ανέξοδον..», Πλουτάρχου «Γυναικών Αρεταί», Ε 243
[2] Όπως παραπάνω
[3] “Eyes Ahead”: σύνθημα του Κωνσταντίνου Κυρανάκη, φίλου μου και υποψηφίου βουλευτή στο Νότιο Τομέα Αθηνών με τη ΝΔ
[4] Στο τροπάριο της οποίας συναντάται η φρασάρα: «διά γυναικός πηγάζει τα κρείττω», ως απάντηση στον Αυτοκράτορα Θεόφιλο και την παρατήρησή του: «εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα»
