Ο Αλέξης Τσίπρας το λέει και το ξαναλέει σε όλες τις προεκλογικές του συγκεντρώσεις: Ή με την Ελλάδα των ελίτ ή με την Ελλάδα των πολλών». Δεν μας απαντά, όμως: αυτός, με ποια Ελλάδα είναι; Διότι, ο πρωθυπουργός εδώ και χρόνια εμπορεύεται την κοινωνική ευαισθησία. Παριστάνει το γνήσιο παιδί του λαού, ο οποίος είναι σαρξ εκ σαρκών της κοινωνίας. Κάνει ότι καταλαβαίνει τα προβλήματα των πολλών και ότι είναι αυτός που θα δώσει λύση σε αυτά, τη λύση που δεν έδωσε επί τέσσερα και πλέον χρόνια που κυβερνά αυτή τη χώρα.
Του Νίκου Ρωμανού*
Αν ο κ. Τσίπρας είχε μεσαίο όνομα, αυτό θα ήταν «υποκρισία». Ο άνθρωπος που κατήγγελλε τις ελίτ, τώρα καταγγέλλει μόνο…όσες δεν είναι μαζί του. Με τις υπόλοιπες, δεν έχει κανένα πρόβλημα να συναγελάζεται. Το «καλό παιδί», το «παιδί του λαού» δεν έχει κανένα πρόβλημα να κάνει διακοπές σε ντεκ πανάκριβων σκαφών εφοπλιστών και να καπνίζει αμέριμνος το πούρο του, λίγες μέρες αφού η κυβέρνησή έδωσε μια θλιβερή επικοινωνιακή παράσταση για να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες της, πάνω από τους νεκρούς στο Μάτι. Ναι, ο ίδιος άνθρωπος που, τις εποχές που πουλούσε αντιμνημόνιο, τα έβαζε με όσους ήταν «ομοτράπεζοι στα κότερα των μεγαλοεπιχειρηματιών».
Βεβαίως, το πρόβλημα δεν είναι αν κάνουν διακοπές οι πολιτικοί. Άνθρωποι είμαστε όλοι και έχουμε οικογένειες. Το ζήτημα είναι να είσαι συνεπής με αυτά που λες και, θεωρητικά, πιστεύεις. Ο κ. Τσίπρας, όμως, είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ: και με τους πιο αδύναμους της κοινωνίας και με τους ισχυρούς, την πραγματική οικονομική ελίτ της χώρας. Με τους αδύναμους, δε, είναι στα λόγια: τους έχει πάρει μέσα σε τέσσερα χρόνια 10 δις, τους τάραξε στους φόρους και στις εισφορές, και τώρα πουλάει ως ευαισθησία την προοπτική να μην τους περικόψει και άλλο το αφορολόγητο, όπως μόνος του συμφώνησε και ψήφισε, και να τους δώσει και ορισμένα ξεροκόμματα υπό μορφήν παροχών. Για να το θέσουμε σχηματικά, από αυτούς που θεωρητικά προστατεύει, ο κ. Τσίπρας πήρε 10 και δίνει πίσω 1, ελπίζοντας να τον ξαναψηφίσουν.
Όσο, δε, οι άνθρωποι που τον πίστεψαν βράζουν στο ζουμί τους και κάνουν και ξανακάνουν τους υπολογισμούς για να βγάλουν τον μήνα, ο κ. Τσίπρας μπορεί να στηρίζεται στις στιβαρές πλάτες των νέων και ισχυρών φίλων του. Και, βεβαίως, μόνο για να κάνει γκλαμουράτες διακοπές και αυτό το καλοκαίρι.
Ο κ. Τσίπρας είναι πολιτικά ασπόνδυλος. Είναι και με τις ελίτ, και απέναντι στις ελίτ. Και με την «Προοδευτική Συμμαχία» και με τον Πολάκη, τον χυδαιότερο των υπουργών του. Και με τον Σάντσεθ στην Ισπανία, αλλά και με τους Podemos. Και με την Εκκλησία και απέναντι στην Εκκλησία. Είναι τα πάντα και τα αντίθετά τους μαζί. Όλο αυτό το φαιδρό θέαμα, όμως, όλη αυτή η κατάπτωση και η αποθέωση του πολιτικού κυνισμού, έχουν ένα τέλος. Ένα «Ως εδώ!». Γιατί αξίζουμε καλύτερα, πραγματικά πολύ καλύτερα από αυτόν τον αήθη εσμό καρεκλοκένταυρων, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Οι ευρωεκλογές θα είναι το πρώτο κακό μαντάτο για τον κ. Τσίπρα. Στις 26 Μαϊου θα καταλάβει με σκληρό τρόπο ότι οι Έλληνες σταμάτησαν να τρώνε τα παραμύθια που τους σερβίρει. Και λίγους μήνες μετά, η πολιτική αλλαγή στη χώρα θα ακολουθήσει.
Τότε, επειδή θα έχουν πιάσει και τα κρύα, ίσως μπορέσει να απολαύσει τη φιλοξενία κάποιου άλλου καινούργιου φίλου του, ίσως σε κάποιο σαλέ στις ελβετικές ή στις γαλλικές Άλπεις, για να ξεκουραστεί λίγο περισσότερο.
*Ο Νίκος Ρωμανός είναι υποψήφιος βουλευτής με τη ΝΔ στον Βόρειο Τομέα της Β’ Αθηνών.
