Όταν η Deutsche Bank AG και η Commerzbank AG ξεκίνησαν τις συνομιλίες τους για συγχώνευση στο τέλος του περασμένου μήνα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εξέφρασε την έντονη ανακούφισή της, σε αντίθεση με τις εποπτικές αρχές που φοβόντουσαν υπερσυγκέντρωση δραστηριοτήτων σε μια μεγάλη τράπεζα. Ωστόσο, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών υπερθεμάτιζε τη συμφωνία, ελπίζοντας ότι θα δημιουργούσε έναν «εθνικό πρωταθλητή» για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των επιχειρήσεων της χώρας.
Ενώ η ΕΚΤ παρακολουθούσε αδρανής, ο Andrea Enria, πρόεδρος του τραπεζικού εποπτικού συμβουλίου της, δήλωσε τον Μάρτιο στους Financial Times ότι δεν του αρέσει η ιδέα των εθνικών πρωταθλητών. Οι δύο τράπεζες είχαν συνειδητοποιήσει ότι θα χρειαζόταν να αντλήσουν σημαντικά περισσότερα κεφάλαια για να ικανοποιήσουν τις ρυθμιστικές απαιτήσεις της ΕΚΤ και να διασφαλίσουν ότι δεν θα χρειαστεί να επιστρέψουν στην αγορά σύντομα μετά. Ακολούθησε το ζήτημα της εξοικονόμησης από τη συγχώνευση, ενώ τα συνδικάτα φοβούνταν ότι ένα βιώσιμο επιχειρηματικό σχέδιο θα συνεπαγόταν τουλάχιστον 30.000 απώλειες θέσεων εργασίας.
Τελικά, οι συνομιλίες Deutsche-Commerzbank δεν έφτασαν ποτέ σε κρίσιμη καμπή, ώστε να χρειαστεί η ΕΚΤ να επικυρώσει την όποια συμφωνία, καθώς οι δύο τράπεζες δεν πείσθηκαν για τα οφέλη της συγχώνευσης. Οι αναλυτές πιστεύουν τώρα ότι η Commerzbank μπορεί να είναι σε θέση να συζητήσει με άλλη τράπεζα. Η ING Groep NV της Ολλανδίας και η UniCredit SpA της Ιταλίας θεωρούνται δυνητικοί εταίροι. Αυτές οι τράπεζες θα προσέφεραν ένα πρόσθετο πλεονέκτημα: Θα πρόσφραν την πρώτη ουσιαστική διασυνοριακή συγχώνευση από τη δημιουργία του Ενιαίου Μηχανισμού Εποπτείας (το σύστημα που συγκεντρώνει τις ρυθμιστικές αρχές των τραπεζών των κρατών μελών της ΕΕ). Η ΕΚΤ δεν προωθεί ενεργά τέτοιες συγχωνεύσεις, αλλά οι διαμορφωτές πολιτικής συχνά εξέφρασαν τη λύπη τους για το γεγονός ότι οι τράπεζες του μπλοκ δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται να συνεργαστούν με τους γείτονές τους. Σίγουρα θα συμβάλει στη διάδοση του χρηματοοικονομικού κινδύνου σε όλη τη νομισματική ένωση και θα αποδείξει ότι υπάρχει στην πραγματικότητα “τραπεζική ένωση” στην Ευρώπη.
Δυστυχώς, η Deutsche Bank είναι μια διαφορετική ιστορία και θα συνεχίσει να δημιουργεί προβλήματα στην ΕΚΤ. Η τράπεζα δεν υποφέρει από άμεσες ελλείψεις κεφαλαίου ή ρευστότητας, αλλά υπάρχουν αρκετοί τομείς ανησυχίας, όπως η αδυναμία μείωσης των εξόδων, το υψηλό κόστος χρηματοδότησης, μια σειρά από σκάνδαλα και το πεπρωμένο της επενδυτικής τράπεζας. Παρόλα αυτά, υπάρχει μια λιγότερο γενναιόδωρη εναλλακτική λύση για την Deutsche Bank: Συρρίκνωση της τράπεζας μέχρι να γίνει εκ νέου διαχειρίσιμη. Αυτό είναι κυρίως ευθύνη της διοίκησης της τράπεζας, ξεκινώντας από τον CEO, Christian Sewing. Ωστόσο, οι εποπτικές αρχές θα πρέπει να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση από ό,τι έχουν κάνει μέχρι στιγμής, για να βεβαιωθούν ότι η τράπεζα δεν θα χάσει τους στόχους της. Ο Enria, μετά την ανακούφισή του για την αποτυχία της συγχώνευσης, δεν πρέπει να λησμονήσει ότι το πρόβλημα της Deutsche Bank χρειάζεται ακόμα ρύθμιση.