Το Πάσχα είναι ένα πέρασμα.
Γράφει η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα
Η λέξη βγαίνει από το Φάσχα, το Πάσχα των Εβραίων, που με την σειρά του παράγεται από τον εβραϊκό λεκτικό τύπο pâsach. Το pâsach σήμαινε παρέρχομαι, περνώ.
Όταν ο ισραηλιτικός λαός βρισκόταν στην Αίγυπτο και υφίστατο την καταπίεση από τον Φαραώ, ο Θεός του Ισραήλ έστειλε δέκα πληγές. Μία από αυτές, η δέκατη, προέβλεπε την θανάτωση των πρωτότοκων παιδιών των Αιγυπτίων και των πρωτότοκων ζώων τους. Ο άγγελος του Θεού, όμως, προσπέρασε τις εβραϊκές κατοικίες και δεν τα θανάτωσε.
Αυτό, λοιπόν, το πέρασμα του αγγέλου ήταν το Πάσχα. Αλλά και οι ισραηλίτες, στην συνέχεια, με το Πάσχα εννοούσαν την εορτή του Πάσχα, που ήταν ανάμνηση, στην πραγματικότητα, της φυγής των Εβραίων από την Αίγυπτο προς την γη της Επαγγελίας, που έγινε με την καθοδήγηση του Μωυσή.
Αυτήν την εορτή του Πάσχα εόρτασε και ο Χριστός με τους μαθητές του και η λέξη στην Καινή Διαθήκη σημαίνει το δείπνο του Πάσχα και την εορτή του Πάσχα.
Ο εορτασμός της Ανάστασης του Κυρίου, τα πρώτα χρόνια, γινόταν ταυτόχρονα με το εβραϊκό Πάσχα. Όπως ο εβραϊκός λαός, ο παλαιός Ισραήλ εόρταζε το πέρασμα από την Αίγυπτο στη γη της Επαγγελίας, έτσι και ο νέος Ισραήλ εορτάζει την θυσία του Χριστού, με την οποία πέρασε από την δουλεία στην ελευθερία. Εμείς με το Πάσχα, λοιπόν, εννοούμε την Ανάσταση του Χριστού, αλλά και όλη την περίοδο του εορτασμού.
Το Πάσχα το λέμε αλλιώς πασχαλιά ή Λαμπρή, αφού με την νίκη του Θεού κατά του θανάτου όλα ανακαινίζονται, γεμίζουν από το λαμπρό, υπέρλογο φως της Ανάστασης.
Το πασχάλιον είναι ο κατάλογος όλων των κινητών εορτών που εξαρτώνται από το Πάσχα, όπως η Πεντηκοστή, για παράδειγμα.
Πασχάλιος είναι και ο σχετικός με το Πάσχα. Έχουμε τα πασχάλια ή πασχαλιάτικα έθιμα, το τσούγκρισμα των αυγών, το σούβλισμα του αρνιού. Την μεγάλη αυτή γιορτή, πασχάζουμε, τρώμε πλουσιοπάροχα και σταματάμε την νηστεία τόσων ημερών.
Το Πάσχα εορτάζει ο Πασχάλης, ο Πάσχος και η Πασχαλιά και η φύση είναι γεμάτη από αυτά τα μικρά έντομα, τα τόσο όμορφα, τις πασχαλίτσες ή λαμπρίτσες με το υπέροχο πασχαλινό κατακόκκινο χρώμα τους.
Κάνουμε Πάσχα με τους δικούς μας και τους αγαπημένους μας και ξεχνάμε ό,τι μας βαραίνει. Επισκεπτόμαστε την εξοχή! Θα χάσουμε βέβαια τα αυγά και τα πασχάλια, θα εκπλαγούμε, θα βρεθούμε σε πλήρη σύγχυση, αν μας πείτε ότι κάνατε Πάσχα στο Νησί του Πάσχα, που οφείλει το όνομά του στον Ολλανδό θαλασσοπόρο Γιάκομπ Ρόγκεβεν, ο οποίος έφτασε εκεί το Πάσχα του 1722 .
(Φωτ: Η νήσος του Πάσχα)
Σιγά – σιγά, θα επανέλθουμε στην κανονικότητα και θα βρούμε τον ρυθμό μας, θα προχωρήσουμε τις υποχρεώσεις μας. Για μερικούς, όμως, που είναι ιδιαίτερα ασυνεπείς και αναβλητικοί ισχύει το ούτε φέτος Λαμπρή ούτε του χρόνου Πάσχα, γιατι δεν τηρούν ποτέ τις υποσχέσεις τους.
Όπως και να έχει, εσείς να διαβάζετε την εφημερίδα μας συχνά, όχι μόνο Πάσχα και Χριστούγεννα, δηλαδή σε αραιά διαστήματα.
Πολυλογήσαμε σήμερα, αλλά δεν είναι κάθε μέρα Πασχαλιά, δεν μπορούμε να έχουμε συνεχώς τόσο σπουδαίες λέξεις να σχολιάσουμε.
*Η Σοφία Μουρούτη – Γεωργάνα είναι φιλόλογος και διδάσκει στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας
