Στις Ευρωεκλογές του 2014 και στις διαδοχικές εθνικές εκλογές του 2015 μία κουρασμένη και ταλαιπωρημένη πράγματι ελληνική κοινωνία «έτεινε εύηκοα ώτα» στις υποσχέσεις, στις αμέτρητες πομφόλυγες της τότε αντιπολίτευσης, της σημερινής κυβέρνησης. Και έδωσε τα κλειδιά της χώρας σε ένα κόμμα που είχε υποσχεθεί τα πάντα στους πάντες. Που υποτίθεται ότι θα άλλαζε Ελλάδα και Ευρώπη. Και κατέληξε η «πιο πρόθυμη υπογραφή». Που επαγγέλλονταν το «καλό καινούργιο» που θα διώξει το «κακό παλιό» και απεδείχθη το χειρότερο παλιό που έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα. Την «πρόοδο κόντρα στη συντήρηση». Και όλοι καταλάβαμε ότι είναι το πιο βαθιά συντηρητικό τμήμα της πολιτικής μας ζωής.
Δεν χρειάζεται να σας κουράζω θυμίζοντάς τι υποσχέθηκε και τι τελικά έπραξε η σημερινή κυβέρνηση. Όλη η ελληνική κοινωνία τα έχει βιώσει. Έχει πληρώσει το βαρύ λογαριασμό της «αυταπάτης Τσίπρα». Ένα λογαριασμό που κόστισε στην πραγματική οικονομία από 100 έως 200 δισεκατομμύρια κατά τους Ρέγκλινγκ και Βίζερ. Που υποθήκευσε όλη τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια σε ένα υπερταμείο υπό ξένη διοίκηση. Που οπισθοδρόμησε την οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας.
Αλλά τον αριστερόστροφο ιδεοληπτικό λαϊκισμό Τσίπρα τον πληρώσαμε ως χώρα και ως Έθνος σε όλα τα επίπεδα. Σε όλους τους τομείς. Μία τετραετία που ευτελίστηκε το Σύνταγμα, καταρρακώθηκαν οι Θεσμοί. Μία τετραετία που αφήνει πίσω της υποβαθμισμένη την Υγεία, διαλυμένη την Παιδεία.
Ο λαϊκισμός Τσίπρα και οι αριστερόστροφες αγκυλώσεις του προσπάθησαν να διχάσουν τους Έλληνες. Όταν ήταν στην αντιπολίτευση έδινε «απίθανους» υβριστικούς χαρακτηρισμούς στους πολιτικούς του αντιπάλους. Από «γερμανοτσολιάδες σε προδότες και μερκελιστές». Και στα χρόνια που είναι στην κυβέρνηση μη αντέχοντας καμία αντίθετη άποψη, γνώμη ή φωνή αμέσως την χαρακτηρίζει «ακραία, ακροδεξιά, φασιστική».
Δυστυχώς, αφήνουμε πίσω μία τετραετία που κλείνει με μία βαριά εθνική ήττα με την υπογραφή της εθνικά επιζήμιας Συμφωνίας των Πρεσπών που κύρωσε η ετερόκλητη συμμαχία των «πρόθυμων ηλιθίων».
Ευτυχώς πολύ σύντομα ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του θα αποτελέσουν παρελθόν. οριστικό παρελθόν. Γιατί πλέον κανείς μας δεν έχει το άλλοθι της άγνοιας. Κανείς δεν έχει τη δικαιολογία του «δεν γνώριζα».
Αυτός ο λαϊκισμός, ο μεγάλος πολιτικός αντίπαλος της Δημοκρατίας, θα σαρωθεί πολιτικά σε όλες τις επερχόμενες εκλογές. Και στη μητέρα των μαχών που είναι οι εθνικές εκλογές, και στις Ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Η Νέα Δημοκρατία θα είναι πρώτη δύναμη σε όλες τις κάλπες. Όποτε και αν πραγματοποιηθούν. Όσες προσπάθειες σπίλωσης των πολιτικών του αντιπάλων και αν στήσει ο κ. Τσίπρας. Όσο «βρώμικες εκλογές» και αν επιχειρήσει ο σημερινός πρωθυπουργός.
Ο λαϊκισμός, όμως, δεν έχει χρώμα στην Ευρώπη. Μπορεί ο κ. Τσίπρας να είναι ο πιο αυθεντικός εκφραστής του λαϊκισμού στην Ευρώπη αλλά λαϊκιστές πολιτικοί υπάρχουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους σε όλη την Ευρώπη. Και οφείλουν και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο στις επερχόμενες Ευρωεκλογές να δώσουν οι λαοί της Ευρώπης σε όλους αυτούς μία βροντερή απάντηση. Ότι θέλουμε να βαδίσουμε στο δρόμο της Σοβαρότητας και της Αλήθειας και όχι στις ονειρικές λεωφόρους της ουτοπίας και της πλαστής ευημερίας.
Και επιτρέψτε μου και κάτι τελευταίο, ως ευχή. Όταν η σημερινή κυβέρνηση πολύ σύντομα επιστρέψει στα έδρανα της αντιπολίτευσης ελπίζω να μην επανέλθει στις «εφηβικές» πολιτικές προσεγγίσεις αλλά να είναι μία σοβαρή αντιπολίτευση που θα συμβάλλει εποικοδομητικά στην επιστροφή της χώρας μας στην κανονικότητα. Και δεν θα επαναλάβει την ασόβαρη και εν πολλοίς επικίνδυνη αντιπολιτευτική της προσέγγιση που είχε πριν το 2015.
Στις επερχόμενες Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου ο ελληνικός λαός θα δώσει ένα ηχηρό μήνυμα στο ΣΥΡΙΖΑ. Η Νέα Δημοκρατία θα διπλασιάσει την Κοινοβουλευτική της Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και πολύ σύντομα –ίσως και πριν τον Οκτώβριο- ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υποστεί στις εθνικές εκλογές μία πολιτική ήττα, αλλά μία στρατηγική ήττα που θα τον οδηγήσει στα ποσοστά
Ο Μανώλης Κεφαλογιάννης είναι επικεφαλής των Ευρωβουλευτών της Ν.Δ. και υποψήφιος ευρωβουλευτής στις εκλογές της 26ης Μαΐου
