Με μια ανάρτηση ποταμό, στην προσωπική της σελίδα στο fACEBOOK, επέλεξε η σύζυγος του αείμνηστου Ανδρέα Λεντάκη Έφη, να τοποθετηθεί ανήμερα της μαύρης επετείου της κατάλυσης της Δημοκρατίας.
Η Έφη Λεντάκη καταγγέλλει ασέβεια προς την Ιστορία και το έργο του Ανδρέα Λεντάκη τόσο από τον δήμαρχο, όσο και από τη συνεργάτη του αντιδήμαρχο του Δήμου Βύρωνα, περιγράφοντας με χαρακτηριστικό τρόπο μέχρι και παραποίηση των στοιχείων και των ντοκουμέντων που αναφέρονται στον πολιτικό – σύμβολο της Αριστεράς.
Γράφει η κα Λεντάκη:
“Η μέρα με προκαλεί σε αποκαλύψεις. Η χαλύβδινη βούληση, οι αταλάντευτες αξίες, η τόλμη, οι ανελέητοι βασανισμοί επί χούντας, η εικονική εκτέλεση, οι εξορίες, οι ξυλοδαρμοί και στοχοποίηση στις διαδηλώσεις και στα φοιτητικά κινήματα δεν τον έκαμψαν και με σπάνιο μεγαλείο ψυχής ανύψωσε τη φωνή του στη Βουλή για την αποφυλάκιση των υπερήλικων φυλακισμένων πρωταίτιων της δικτατορίας, αφού είχαν εκτίσει πλέον των είκοσι ετών εγκλεισμό, γιατί η δημοκρατία δεν εκδικείται, όπως είπε.
Τον Ανδρέα Λεντάκη τιμούν και σέβονται λένε και ο δήμαρχος Βύρωνα του Σύριζα και κάποια ονόματι Βασιλοπούλου, αντιδήμαρχος του, που νομίζει πως έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα, επειδή τυχαίνει να είναι πρόεδρος του Διαδημοτικού Δικτύου (Δήμων Βύρωνα και Δάφνης-Υμηττού), που συστήθηκε το 2012 για τη διαχείριση του ενιαίου Φεστιβάλ στο Θέατρο Βράχων και των δύο δήμων. Στην πράξη όμως προσπαθούν να οικειοποιηθούν ένα αξιόλογο μέρος της αυτοδιοικητικής ιστορίας και του έργου του, συγκεκριμένα το Θέατρο Βράχων Υμηττού, που δημιούργησε ο Α. Λεντάκης το καλοκαίρι του 1986. Στο Συμβούλιο αυτό μετέχω ως μέλος που έχει υποδειχθεί και από τους δύο δήμους από το 2012 με την ιδιότητα μου ως προέδρου του ιδρύματος πολιτισμού και εκπαίδευσης «Ανδρέας Λεντάκης».
Πριν τέσσερα χρόνια ακριβώς τον Απρίλιο του 2015 τους πρότεινα το αυτονόητο, να συμπεριληφθεί το ιστορικό σκέλος της δημιουργίας του Θεάτρου Βράχων, που ήταν και περιπετειώδες με προσωπική κατάληψη του χώρου των νταμαριών (1984) από το δήμαρχο τότε Υμηττού Ανδρέα Λεντάκη, αυτόφωρη σύλληψη, καταδίκη του σε πρώτο βαθμό και αθώωση του σε δεύτερο κ.α. στην πολυτελή ετήσια, έντυπη έκδοση του προγράμματος του Φεστιβάλ «Στη Σκιά των Βράχων» και στον ηλεκτρονικό ιστότοπο. Τέσσερα χρόνια μου έβγαλαν την ψυχή κι ακόμη δεν το έκαναν. Στίβα τα ντοκουμέντα εγώ, κανένα αποδεικτικό στοιχείο αυτοί.
Η δε Βασιλοπούλου για να διαγράψει το όνομά του μέχρι και ντοκιμαντέρ πρόσφατα για το Φεστιβάλ χειραγώγησε και κατηύθυνε κατά πως ήθελε κι έφτασαν στο σημείο να αφαιρέσουν από τη συνέντευξη που μου πήραν όλα τα ιστορικά στοιχεία που έδωσα για τη δημιουργία του θεάτρου από τον Ανδρέα Λεντάκη. Έκαναν ότι μπορούσαν για να παραποιήσουν τα γεγονότα και φυσικά δεν τους το επέτρεψα. Και τις επίμαχες φράσεις μου επανέφεραν στο ντοκιμαντέρ και τη φωτογραφία του Ανδρέα με τη λεζάντα Θεμελιωτής του Θεάτρου Βράχων αναγκάστηκαν να προσθέσουν, αλλά και πάλι ένα σωρό αναλήθειες σωρεύονται σ’ αυτό για παραπλάνηση και διανθίζεται με κατ’ επιλογή του δήμου Βύρωνα συνεντεύξεις.
Μέχρι που έφερα το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Δάφνης-Υμηττού και τους υποχρέωσα να πάρουν απόφαση διαφύλαξης και δικαΐωσης της ιστορίας του δήμου Υμηττού και του αυτοδιοικητικού έργου του εμβληματικού ανδρός. Και τι είπε η κ. Βασιλοπούλου, πρόεδρος του Διαδημοτικού και νυν υπ. περιφερειακός σύμβουλος με τη Δούρου και δεν το ενέταξε ως θέμα στην ημερήσια διάταξη; Είναι λάθος να στέλνει Απόφαση του ο Δήμος στο Διαδημοτικό, δεν έχει τέτοιο δικαΐωμα!!!! Ποιος; Ο ένας από τους δύο δήμους στον οποίο ανήκει το Θέατρο και έχει σαφώς λόγο για το Φεστιβάλ, η κυρία αυτή τον θεωρεί αναρμόδιο. Ντουπς, ντουπς! Να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο, γιατί η ανεκδιήγητη δεν έχει το θεό της.
Απτό παράδειγμα της προσπάθειας σφετερισμού του έργου του Α. Λεντάκη μια τεράστια ταμπέλα στην είσοδο του θεάτρου και που κατήγγειλα πολλάκις αναγράφει ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ ΒΥΡΩΝΑ.
Θα μου πείτε τι κάνει η Δημοτική Αρχή του δήμου Δάφνης-Υμηττού; Θα σας γελάσω, μάλλον αδιαφορούν ή δεν ξέρουν την ιστορία του τόπου που διαχειρίζονται. Αυτά πολύ συνοπτικά για το σεβασμό που τρέφουν δια λόγων μόνον οι συγκεκριμένοι προαναφερθέντες στον Α. Λεντάκη, μέρα που είναι”.
