Στους συγγραφείς Χάρη Βλαβιανό, Δημήτρη Κοσμόπουλο, Αλέξη Πανσέληνο, Ελισάβετ Χρονοπούλου και Νικόλαο Πηγαδά απονέμονται τα λογοτεχνικά βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών από τα Ιδρύματα Ουράνη και Πέτρου Χάρη. Η απονομή πραγματοποιήθηκε κατά την Πανηγυρική Συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών για τον εορτασμό της επετείου της 25ης Μαρτίου 1821 και αμέσως μετά την ομιλία του ακαδημαϊκού Μανόλη Κορρέ, με θέμα «Η Ακρόπολις των Αθηνών κατά την Επανάσταση του 1821».
Συγκεκριμένα, απονέμονται:
Το Βραβείο Ποιήσεως του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον Χάρη Βλαβιανό για το βιβλίο του «Αυτοπροσωπογραφία του λευκού» (Εκδ. Πατάκης, 2018).
Το Βραβείο Ποιήσεως του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον Δημήτρη Κοσμόπουλο για το βιβλίο του «Θέριστρον» (Εκδ. Κέδρος, 2018).
Το Βραβείο Μυθιστορήματος του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον Αλέξη Πανσέληνο για το βιβλίο του «Ελαφρά ελληνικά τραγούδια» (Εκδ. Μεταίχμιο, 2018).
Το Βραβείο Διηγήματος του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στην Ελισάβετ Χρονοπούλου για το βιβλίο της «Ο έτερος εχθρός» (Εκδ. Πόλις, 2017).
Το Βραβείο Δοκιμίου-Μελέτης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στον δημοσιογράφο και συγγραφέα Νικόλαο Πηγαδά για το σύνολο του έργου του. Σημειώνεται ότι ο παλαίμαχος δημοσιογράφος, που γεννήθηκε στον Σταφιδόκαμπο Ηλείας το 1939 κι εργάστηκε επί δεκαετίες ως ρεπόρτερ σε αθηναϊκές εφημερίδες, έχει διενεργήσει ιστορικές έρευνες κι έχει συγγράψει βιβλία ιστορικού ενδιαφέροντος, όπως «Τα όχι της ρωμιοσύνης» (2010, Μπατσιούλας Ν. & Σ.), «Τορπίλες και συρματόπλεγμα…» (2010, Μπατσιούλας Ν. & Σ.), «Εθελοντές στα κονβόι του θανάτου» (2007, Το Ποντίκι) και «Αίγινα… κάθε κελί σελίδα ιστορίας (2005, Το Ποντίκι)».
Δηλώσεις βραβευθέντων στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων
Χάρης Βλαβιανός: «Η ‘Αυτοπροσωπογραφία του λευκού’ προσπαθεί να αλώσει την ποίηση από πάρα πολλές περιοχές»
«Με τιμά πολύ το βραβείο και ευχαριστώ τα μέλη της επιτροπής που επέλεξαν το βιβλίο αυτό, αλλά και γενικώς, γιατί φαντάζομαι ότι μαζί του βραβεύεται όλη μου η πορεία στα Γράμματα. Και κυρίως ευχαριστώ τους δύο ακαδημαϊκούς που έχουν τις έδρες των Γραμμάτων στην Ακαδημία Αθηνών, δηλαδή την Κική Δημουλά και τον Θανάση Βαλτινό».
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Βλαβιανός, η «Αυτοπροσωπογραφία του λευκού» είναι μια ποιητική συλλογή που βγήκε επτά χρόνια μετά την τελευταία ποιητική του κατάθεση, έχοντας μεσολαβήσει το «Κρυφό Ημερολόγιο του Χίτλερ» και το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα «Το Αίμα Νερό», από τις εκδόσεις Πατάκη. «Αυτό που προσπαθεί ένας ποιητής να κάνει όταν γράφει δεν είναι μόνο να εκφράσει σκέψεις και συναισθήματα. Σκέψεις και συναισθήματα έχουμε όλοι μας και πολλοί άνθρωποι μπορεί να έχουν καλύτερες σκέψεις και καλύτερα συναισθήματα. Εκείνο που απασχολεί έναν συγγραφέα είναι η μορφοποίηση του υλικού του. Ειδικά όταν γράφει ποίηση, αυτό είναι το ζητούμενο», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τονίζοντας ότι το βιβλίο αυτό περιέχει αρκετούς πειραματισμούς: από αυστηρές στιχουργικές μορφές ως και ποιήματα που μπορεί να θυμίζουν δοκίμιο ή είναι σε πεζή μορφή. «Δηλαδή, το βιβλίο ουσιαστικά προσπαθεί να αλώσει την ποίηση από πάρα πολλές περιοχές με πάρα πολλούς τρόπους», συμπληρώνει.
Αλέξης Πανσέληνος: «Η τέχνη, όπως η ίδια η ζωή, ξέρει να ισορροπεί το σκοτάδι με το φως και το δάκρυ με το γέλιο»
«Η βράβευση του μυθιστορήματός μου, “Ελαφρά ελληνικά τραγούδια”, από το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών με τιμά και με χαροποιεί ιδιαίτερα καθώς προέρχεται από το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας», δηλώνει ο κ. Πανσέληνος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. «Στο μυθιστόρημα αυτό προσπάθησα να απεικονίσω με όσες δυνατότητες διαθέτω την εικόνα της Αθήνας και της Ελλάδας που γνώρισα στην παιδική μου ηλικία, εικόνα εμπλουτισμένη από την ύστερη γνώση για την σκληρή πραγματικότητα της εποχής, καθώς η κοινωνία ανέκαμπτε μετά από την αιματηρή δεκαετία που προηγήθηκε και η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον αχνόφεγγε ήδη από τις αρχές του ’50. Τα ελαφρά ελληνικά τραγούδια της εποχής, που χάρισαν τον τίτλο και στο μυθιστόρημα, δείχνουν καθαρά την βαθιά ανάγκη των ανθρώπων για ειρήνη και ευτυχία. Γι’ αυτό, πλάι στις πιο σκοτεινές σελίδες του βιβλίου υπάρχουν και εκείνες οι πιο φωτεινές, επειδή η τέχνη, όπως η ίδια η ζωή, ξέρει να ισορροπεί το σκοτάδι με το φως και το δάκρυ με το γέλιο», καταλήγει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Δημήτρης Κοσμόπουλος: «Εξαιρετική τιμή και ανάληψη της ευθύνης για συνέχεια δημιουργικής ανέλιξης»
«Είναι φυσική η ικανοποίηση που νιώθει ο δημιουργός όταν βλέπει να καταξιώνεται η ποιητική του εργασία. Από την κάθε βράβευση αντλούμε δημιουργική δύναμη για την συνέχεια της πορείας που είναι πάντα μοναχική και που οφείλει να έχει ασκητικό χαρακτήρα για την πρόοδο και ανανέωση της έκφρασής μας. Βλέπετε, εκουσίως ή ακουσίως, το μεγαλύτερο στοίχημα ενός δημιουργού που παλεύει με τις λέξεις είναι να νικήσει την αυτάρκειά του. Να μεταμορφώσει τον εαυτό του, βγαίνοντας από αυτόν και υπάρχοντας μέσω του Άλλου και των άλλων. Σε κάθε περίπτωση, η βράβευση με το μεγάλο βραβείο Ουράνη για την ποίηση από την Ακαδημία Αθηνών, αποτελεί εξαιρετική τιμή και ανάληψη της ευθύνης για συνέχεια, βάσει των όσων περιέγραψα, δημιουργικής ανέλιξης».
Ως προς το βιβλίο που βραβεύτηκε, ο ίδιος επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Η Ακαδημία Αθηνών με ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειάς της επέλεξε να βραβεύσει με το βραβείο Ουράνη την τελευταία συνθετική ποιητική μου εργασία, το Θέριστρον, το οποίο εξεδόθη από τον Κέδρο το 2018. Είναι μια εκτενής σύνθεση που κρυσταλλώθηκε μέσα από την οδύνη και την περιπέτεια μπροστά στο φάσμα του θανάτου και τα πλατύτερα ερωτήματα που θέτει η αναμέτρηση της ύπαρξής μας με αυτό. Άλλωστε, μήπως όλη η αληθινή ποίηση δεν είναι μελέτη θανάτου; Άρα και αναζήτηση της αληθινής, της όντος ζωής; Να προσθέσω στην ευγενική σας ερώτηση και λίγα πράγματα για τη δομή και μορφοπλασία του Θερίστρου. Μέσα σε ένα τοπίο όπου έχει εξοβελισθεί η εσωτερική ρυθμική και προσωδιακή τάξη των μεγάλων μοντερνιστών αλλά και το μέτρο και η προσωδιακή τάξη των παλαιοτέρων, η ποιητική μου προσπάθεια ασκείται στην επανεύρεση της ευρωστίας του ελεύθερου στίχου, μέσα από την συνομιλία της εμμετρότητας και των νεότερων τρόπων. Δεν μπορεί να είναι κάποιος ζωγράφος χωρίς να γνωρίζει χρώμα και σχέδιο. Η τεχνική, βλέπετε, στην ποίηση είναι μέρος του ποιητικού οράματος».
Ελισάβετ Χρονοπούλου: Το βραβείο μού δίνει ενθάρρυνση να συνεχίσω
«Η αναγνώριση του Έτερου εχθρού μου απ’ το σημαντικότερο πνευματικό ίδρυμα της χώρας, την Ακαδημία Αθηνών και το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, είναι μια αναπάντεχη, πολύ μεγάλη τιμή. Με συγκινεί, μου δίνει χαρά αλλά κυρίως ενθάρρυνση να συνεχίσω».
