Η καταγραφή των αστέγων στην Ευρώπη είναι απαραίτητη προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή «η έκτακτη κατάσταση», αναφέρει μια ομάδα οργανώσεων που θέλει να θέσει το ζήτημα στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής συζήτησης και η οποία παρουσίασε μια σειρά προτάσεων σε έκθεσή της που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα.
Η έκθεση αυτή, με τίτλο «Η τέταρτη ματιά στην κακή στέγαση», συντάχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Εθνικών Οργανώσεων που εργάζονται με τους Άστεγους (Feantsa) και το ίδρυμα Abbe Pierre (Fap).
Δύο μήνες πριν από τις ευρωεκλογές οι μη κυβερνητικές οργανώσεις αυτές καταγγέλλουν «την απουσία της συνεπούς παρακολούθησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο της κακής στέγασης και της απουσίας κατοικίας» και κυρίως την έλλειψη οποιασδήποτε καταμέτρησης των αστέγων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η «Eurostat δεν διαθέτει εργαλεία για την εκτίμηση του προβλήματος», εξήγησε η Κλοέ Σερμ- Μορέν συντονίστρια της έκθεσης για τη Feantsa.
Εκτός από τη Φινλανδία ο αριθμός των αστέγων έχει αυξηθεί στις χώρες της ΕΕ τα τελευταία χρόνια, επισημαίνει η ίδια.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Feantsa, στην ΕΕ υπάρχουν 700.000 άνθρωποι που ζουν στον δρόμο ή σε προσωρινά καταλύματα, έναντι 410.000 πριν από μία δεκαετία, αύξηση 70%.
Η διασφάλιση κατοικίας δεν είναι μία από τις αρμοδιότητες της ΕΕ και τα ευρωπαϊκά κείμενα που αναφέρονται στο θέμα δεν είναι δεσμευτικά για τα κράτη μέλη.
Ο «ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων», που υιοθετήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017 στο Γκέτεμποργκ, προβλέπει ότι «θα πρέπει να προσφέρονται στους άστεγους κατάλυμα και επαρκείς υπηρεσίες προκειμένου να διασφαλίζεται η κοινωνική τους ενσωμάτωση».
Η διακήρυξη αυτή, αποκαλύπτει η έκθεση των ΜΚΟ, «προκάλεσε νέες προσδοκίες αναφορικά με τον ρόλο της ΕΕ σε αυτό τον τομέα», όμως «ακόμη δεν υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο δράσης».
Η ΕΕ διαθέτει ήδη μέσα προκειμένου «να εφαρμόσει το δικαίωμα της στέγασης για όλους», υπογραμμίζεται στην έκθεση, η οποία προτείνει την αύξηση των επενδύσεων μέσω των διαρθρωτικών ταμείων ή του προγράμματος InvestEU το οποίο θα ακολουθήσει το σχέδιο Γιούνκερ από το 2021.
Ένα άλλο ενδεχόμενο είναι η ΕΕ να προσθέσει όρους που θα αφορούν τη στέγαση στη μεταναστευτική πολιτική ή την πολιτική της για τους νέους.
Στο πλαίσιο των «υποχρεώσεών της» για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, η ΕΕ θα πρέπει επίσης να φροντίσει ώστε οι χώρες μέλη «να μην συμβάλουν στην ποινικοποίηση και την τιμωρία των αστέγων».
Η έκθεση φέρνει ως παράδειγμα την Ουγγαρία όπου η κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπάν υιοθέτησε το 2018 νόμο που απαγορεύει στους άστεγους να διαμένουν σε δημόσιους χώρους.
