Οι γάμοι του Φίγκαρο στη Λυρική

Οι γάμοι του Φίγκαρο, η αριστουργηματική όπερα του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή σε μια νέα εντυπωσιακή παραγωγή, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη. Από τις 23 Μαρτίου 2019 και για οκτώ παραστάσεις, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, σε μουσική διεύθυνση Μάριου Παπαδόπουλου και Γιώργου Μπαλατσινού.

Οι γάμοι του Φίγκαρο πρωτοπαρουσιάστηκαν στη Βιέννη το 1786, τρία χρόνια πριν τη Γαλλική Επανάσταση. Το κείμενο του Λορέντσο ντα Πόντε, που βασίζεται στην πεντάπρακτη κωμωδία του Μπωμαρσαί Η τρελή ημέρα ή Ο γάμος του Φίγκαρο, απηχεί την ταραγμένη εποχή και την ένταση στις σχέσεις των διαφορετικών κοινωνικών τάξεων: του Κόμη και της Κόμησσας, και των υπηρετών τους Σουζάννας και Φίγκαρο. Συγκεκριμένα, η υπόθεση των Γάμων αφορά την προσπάθεια του Φίγκαρο και της Σουζάννας να πραγματοποιήσουν τον γάμο τους παρά τα εμπόδια που θέτει ο Κόμης.

Η αριστουργηματική μουσική του Μότσαρτ σκιαγραφεί με λιτά μέσα τον χαρακτήρα κάθε προσώπου. Εκτός από τις συνήθεις άριες για κάθε ρόλο και τα μεταξύ τους ντουέτα, ο συνθέτης δημιουργεί σύνολα απίστευτης φαντασίας, όπως το περίφημο σεπτέτο της Β΄ Πράξης: αρχικά ένα, στη συνέχεια δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι και τελικά επτά πρόσωπα συνομιλούν στη διάρκεια ενός συναρπαστικού μουσικού μέρους, το οποίο διαρκεί είκοσι λεπτά, χωρίς να χάνει την ευκρίνεια και τη δύναμή του. Πάνω απ’ όλα όμως, πρόκειται για ένα έργο του οποίου οι χαρακτήρες είναι κατεξοχήν ανθρώπινοι, με όλες τους τις όψεις, τις θετικές αλλά και τις σκοτεινές, να προβάλλονται ισότιμα στο φως.

Ο Μότσαρτ επιτυγχάνει να φωτίσει από πολλές διαφορετικές πλευρές τα πρόσωπα του έργου μέσα από την ορχήστρα, η οποία αναλαμβάνει σταθερά πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς το ύφος της μουσικής -νοσταλγικό, ζωηρό, αγωνιώδες, θυελλώδες ή ιλαρό- μας αποκαλύπτει περισσότερα για τον χαρακτήρα, τις σκέψεις και την ποιότητα των συναισθημάτων τους. Αλλά και το ποιητικό κείμενο του Ντα Πόντε έχει ζωηρό θεατρικό ρυθμό: οι απρόσμενες καταστάσεις έρχονται πάντα στην κατάλληλη στιγμή. Ακόμα και οι γελοιογραφικές υπερβολές, όπως, λόγου χάριν, η παρωδία έργων όπου «χαμένοι» συγγενείς ξαναβρίσκονται μετά από δεκαετίες, εντάσσονται με μεγάλη τέχνη. Με το μοναδικό δέσιμο ανάμεσα σε λόγο και μουσική, με τη νέα ισορροπία ανάμεσα σε κωμικά και σοβαρά στοιχεία, με την πρωταγωνιστική θέση που δίνουν στη μουσική, οι Γάμοι του Φίγκαρο ήταν πράγματι αυτό που ο Ντα Πόντε ονόμασε «ένα νέο είδος θεάματος» και άνοιξαν νέο κεφάλαιο στην ιστορία του λυρικού θεάτρου.

Στην ευρηματική σκηνοθεσία του διακεκριμένου σκηνοθέτη και Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ Αλέξανδρου Ευκλείδη, οι λεπτές αποχρώσεις της μουσικοθεατρικής ιδιοφυΐας του Μότσαρτ αναδεικνύονται μέσα σε ένα κινηματογραφικό σκηνικό που συνθέτει ένα σύμπαν ρετρό παραδοξότητας. Οι ήρωες του Μότσαρτ μετατρέπονται σε γρανάζια ενός αλλόκοτου κόσμου που υπογραμμίζει τη διαχρονική πάλη για κοινωνική ανέλιξη και αξιοπρέπεια.

Τη δραματουργία υπογράφει η Αγγέλα Σαρόγλου η οποία συνεργάστηκε και στη σκηνοθεσία της παραγωγής. Το σκηνικό που χρησιμοποιεί πλήρως τις δυνατότητες των μηχανισμών  της αίθουσας Σταύρος Νιάρχος, υπογράφει ο Γιάννης Κατρανίτσας, ενώ τα vintage κοστούμια η Ιωάννα Τσάμη, την κινησιολογία ο Κωνσταντίνος Ρήγος και τους φωτισμούς η Μελίνα Μάσχα.

Τη μουσική διεύθυνση της παραγωγής υπογράφουν οι διακεκριμένοι αρχιμουσικοί Μάριος Παπαδόπουλος και Γιώργος Μπαλατσινός. Τη Χορωδία της ΕΛΣ διευθύνει ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.

Στις δύο υψηλού επιπέδου διανομές, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει νεότερους και καταξιωμένους Έλληνες πρωταγωνιστές, όπως τους Δημήτρη Τηλιακό, Μαρία Μητσοπούλου, Βασιλική Καραγιάννη, Παναγιώτη Οικονόμου, Άρτεμη Μπόγρη, Διονύση Σούρμπη, Μυρσίνη Μαργαρίτη, Χρύσα Μαλιαμάνη, Γιάννη Σελητσανιώτη, Μιράντα Μακρυνιώτη κ.ά.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΗ
Οι γάμοι του Φίγκαρο, όπως και τα υπόλοιπα έργα της συνεργασίας Μότσαρτ – Ντα Πόντε, υποφέρουν συχνά από την αδιαμφισβήτητη ένταξή τους στην κατηγορία των διαχρονικών αριστουργημάτων: ο παιγνιώδης, κωμικός, ακόμη και φαρσικός τους χαρακτήρας, υπερκεράζεται μπροστά στο θάμβος που προξενεί η μουσική τους ιδιοφυΐα, αλλά και η πυκνότητα των νοημάτων που συναρθρώνονται μέσα από την ιδεώδη συνύπαρξη μουσικής και λόγου.
Η νέα αυτή παραγωγή του έργου για την Εθνική Λυρική Σκηνή εστιάζει στον κωμικό αλλά και παράδοξο κόσμο της όπερας του Μότσαρτ και επιχειρεί να αναδείξει τις λεπτές αποχρώσεις της μουσικοθεατρικής ιδιοφυΐας του συνθέτη. Μέσα σε ένα κινηματογραφικό σκηνικό που συνθέτει ένα σύμπαν ρετρό παραδοξότητας, οι ήρωες του Μότσαρτ μετατρέπονται σε γρανάζια ενός αλλόκοτου κόσμου, που συντίθεται από τις θεατρικές λεπτομέρειες της όπερας, ενώ υπογραμμίζεται η διαχρονική πάλη για κοινωνική ανέλιξη και αξιοπρέπεια.

Οι Γάμοι του Φίγκαρο με μια ματιά

Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ
Οι περισσότεροι αισθανόμαστε μεγάλη οικειότητα προς το πρόσωπο του Μότσαρτ, ίσως επειδή σε πρώτο επίπεδο αρκετές συνθέσεις του ηχούν ευχάριστα. Ωστόσο, οι παρεξηγήσεις -που έχουν αποκτήσει ισχύ κοινών τόπων- έχουν πλάσει μια εικόνα αρκετά διαφορετική από την πραγματικότητα. Εκλαϊκευμένες βιογραφίες, όπως η περίφημη κινηματογραφική ταινία Amadeus του Μίλος Φόρμαν, έχουν συμβάλει καθοριστικά στη στρέβλωση της αλήθειας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο συνθέτης υπήρξε διανοούμενος, μια από τις σημαντικότερες, πιο ανήσυχες και ενδιαφέρουσες προσωπικότητες της εποχής του, χαρισματικός, ευαίσθητος, με υψηλά ιδανικά. Η σύγχρονη μουσικολογική έρευνα προσθέτει καθημερινά ψηφίδες σε ένα πορτρέτο του οποίου διαρκώς αποκαλύπτονται νέες, όλο και πιο συναρπαστικές όψεις.
Amadeus, Amad?, Amadeo… Ο γιος του Λεοπόλδου Μότσαρτ βαπτίστηκε Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart. Όποτε ήθελε να αποδώσει το Theophilus -Θεόφιλος- σε άλλη γλώσσα, ο συνθέτης επέλεγε τις περισσότερες φορές το αντίστοιχο γαλλικό Amad?, σπανιότερα το γερμανικό Gottlieb ή το ιταλικό Amadeo και μόνον σπανιότατα το λατινικό Amadeus. Ωστόσο, η μυθοπλασία του 19ου αιώνα αποφάσισε διαφορετικά.

ΤΟ ΕΡΓΟ
Το ποιητικό κείμενο της τετράπρακτης κωμικής όπερας Οι γάμοι του Φίγκαρο έχει γράψει ο Λορέντσο ντα Πόντε, βασιζόμενος στην πεντάπρακτη κωμωδία του Πιερ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσαί Η τρελή ημέρα ή Ο γάμος του Φίγκαρο [La folle journ?e ou Le Mariage de Figaro, 1778/84]. Πρόκειται για το δεύτερο έργο της αποκαλούμενης τριλογίας του Φίγκαρο που ξεκινά με τον Κουρέα της Σεβίλλης ή Η περιττή προφύλαξη [Le Barbier de S?ville ou La Pr?caution inutile, 1773/75] και ολοκληρώνεται με την Ένοχη μητέρα [La M?re coupable, 1791/92]. Και τα τρία θεατρικά έχουν μετατραπεί σε όπερες. Η υπόθεση των Γάμων αφορά την προσπάθεια του Φίγκαρο και της Σουζάννας να πραγματοποιήσουν τον γάμο τους παρά τα εμπόδια που θέτει ο Κόμης, στην υπηρεσία του οποίου βρίσκονται.

ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ
Οι Γάμοι του Φίγκαρο παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο Αυτοκρατορικό Βασιλικό Θέατρο της Αυλής της Βιέννης την Πρωτομαγιά του 1786 υπό τη διεύθυνση του ίδιου του Μότσαρτ.
Από την Εθνική Λυρική Σκηνή η όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε στις 31 Ιανουαρίου 1953 υπό τη διεύθυνση του Αντίοχου Ευαγγελάτου. Τους κεντρικούς ρόλους ερμήνευσαν οι Ζωή Βλαχοπούλου (Σουζάννα), Σπύρος Καλογεράς (Φίγκαρο), Ναυσικά Βουτυρά-Γαλανού (Κόμησσα Αλμαβίβα), Νίκος Παπαχρήστος (Κόμης Αλμαβίβα), Κίτσα Δαμασιώτη (Κερουμπίνο). Δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα, κατά την επίσκεψη της Όπερας της Φρανκφούρτης στην Αθήνα το 1938, παράλληλα προς την πρώτη και μοναδική ως τώρα παρουσίαση του βαγκνερικού Δαχτυλιδιού στην Ελλάδα, οι Γάμοι του Φίγκαρο είχαν παρασταθεί για πρώτη φορά στην Αθήνα, στο θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ.

Σύνοψη του πρωτοτύπου

Α΄ ΠΡΑΞΗ 
Μέσα του 18ου αιώνα, στο παλάτι του Κόμη Αλμαβίβα έξω από τη Σεβίλλη. Ο Φίγκαρο, θαλαμηπόλος του Κόμη, και η Σουζάννα, καμαριέρα της Κόμησσας, κάνουν τις τελευταίες ετοιμασίες στο δωμάτιο που θα μείνουν μετά τον γάμο τους. Το δωμάτιο αυτό βρίσκεται ανάμεσα στα διαμερίσματα του Κόμη και της Κόμησσας. Ο Φίγκαρο το βρίσκει βολικό, αντίθετα από τη Σουζάννα, η οποία αποκαλύπτει τις ερωτικές διαθέσεις του Κόμη απέναντί της.
Έρχονται ο δόκτωρ Μπάρτολο με την οικονόμο του Μαρτσελλίνα, η οποία εκβιάζει τον Φίγκαρο να τη νυμφευτεί: ως αντάλλαγμα θα διαγράψει ένα δάνειο που εκείνος δεν μπορεί να της ξεπληρώσει. Ο Μπάρτολο είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για να τη βοηθήσει: θέλει να εκδικηθεί τον Φίγκαρο, που παλαιότερα είχε βοηθήσει στην απαγωγή της αγαπημένης κηδεμονευόμενής του Ροζίνας από τον Κόμη Αλμαβίβα, ο οποίος στη συνέχεια τη νυμφεύτηκε. Επιστρέφει η Σουζάννα και ακολουθεί ο νεαρός Κερουμπίνο, ερωτευμένος με όλες τις γυναίκες, ιδιαίτερα όμως με την Κόμησσα. Ακούγοντας τα βήματα του Κόμη ο Κερουμπίνο κρύβεται πίσω από μια πολυθρόνα. Ο Κόμης αρχίζει να ερωτοτροπεί με τη Σουζάννα. Μόλις όμως αντιλαμβάνεται πως φθάνει ο Ντον Μπαζίλιο, δάσκαλος της μουσικής, κρύβεται και αυτός πίσω από την πολυθρόνα. Στο μεταξύ, ο Κερουμπίνο, που βρισκόταν εκεί, είχε ανέβει πάνω στο έπιπλο και η Σουζάννα τον έχει καλύψει με ένα φόρεμά της. Ο Ντον Μπαζίλιο μιλά για το πάθος του Κερουμπίνο για την Κόμησσα. Έξαλλος, ο Κόμης βγαίνει από την κρυψώνα του και αφηγείται πως λίγες μέρες πριν είχε συλλάβει τον Κερουμπίνο στο δωμάτιο της Μπαρμπαρίνας, κόρης του κηπουρού. Τότε κρυβόταν κάτω από το τραπεζομάντιλο και τώρα μένει κατάπληκτος που τον ανακαλύπτει κάτω από το φόρεμα. Ο Κόμης ωρύεται ότι θα αποκαλύψει το γεγονός στον Φίγκαρο, ο οποίος, πάνω στην ώρα, καταφθάνει με χωρικούς. Όλοι δοξάζουν τον Κόμη για την πρωτοβουλία του να απεμπολήσει το ταπεινωτικό φεουδαρχικό «δικαίωμα της πρώτης νύχτας». Ο Κόμης ζητά αναβολή του γάμου του Φίγκαρο με τη Σουζάννα και στέλνει τον Κερουμπίνο μακριά, να καταταγεί στον στρατό. Ο Φίγκαρο τον προειδοποιεί ότι η ζωή στον στρατό απέχει πολύ από αυτήν μιας ερωτευμένης πεταλούδας, όπως χαρακτηρίζει τον Κερουμπίνο.

Β΄ ΠΡΑΞΗ
Η Κόμησσα, μόνη, αναπολεί τις μέρες που την αγαπούσε ο σύζυγός της. Ο Φίγκαρο έχει καταστρώσει σχέδιο προκειμένου να τον ξαναφέρει στην αγκαλιά της: θα του στείλει ανώνυμη επιστολή, στην οποία θα τον ενημερώνει ότι η Κόμησσα έχει εραστή. Ταυτόχρονα, η Σουζάννα θα δεχτεί να τον συναντήσει μυστικά: όμως στη θέση της θα στείλουν τον Κερουμπίνο, μεταμφιεσμένο ως γυναίκα. Την ώρα που Κόμησσα και Σουζάννα μεταμφιέζουν τον Κερουμπίνο χτυπά την πόρτα ο Κόμης. Στην ταραχή της η Κόμησσα κλειδώνει τον Κερουμπίνο στην ντουλάπα και ανοίγει στον σύζυγό της. Ακούγοντας θορύβους ο Κόμης υποψιάζεται διάφορα και ζητά να ανοίξει η ντουλάπα. Η Κόμησσα προσποιείται την προσβεβλημένη και αρνείται. Το ζευγάρι φεύγει προκειμένου ο Κόμης να φέρει εργαλεία να ανοίξει την κλειδωμένη ντουλάπα. Στο μεταξύ, η Σουζάννα, που είχε μείνει κρυμμένη στο βεστιάριο της κυράς της, ελευθερώνει τον Κερουμπίνο ανοίγοντας την ντουλάπα με αντικλείδι, και μπαίνει η ίδια μέσα, ενώ ο Κερουμπίνο το σκάει από το παράθυρο. Όταν επιστρέφουν και τελικά ανοίγουν την ντουλάπα τόσο ο Κόμης όσο και η Κόμησσα μένουν άφωνοι αντικρίζοντας τη Σουζάννα. Ταπεινωμένος, ο Κόμης ζητά συγχώρεση από την εξίσου έκπληκτη σύζυγό του.
Ο Φίγκαρο υπενθυμίζει πως θα πρέπει να ασχοληθούν με τις ετοιμασίες του γάμου. Ο Κόμης τού δείχνει το ανώνυμο γράμμα, όμως εκείνος αρνείται οποιαδήποτε σχέση με αυτό. Μπαίνει στο δωμάτιο ο Αντόνιο, ο μεθυσμένος κηπουρός, που παραπονείται πως λίγο νωρίτερα κάποιος πήδηξε από το παράθυρο της Κόμησσας και έπεσε πάνω στα όμορφα γεράνια του. Ο Φίγκαρο ισχυρίζεται πως ήταν εκείνος. Μπαίνουν στο δωμάτιο ο Μπάρτολο, ο Ντον Μπαζίλιο και η Μαρτσελλίνα, η οποία απαιτεί τα νόμιμα δικαιώματά της. Ο Κόμης υπόσχεται κανονική δίκη.

Γ΄ ΠΡΑΞΗ 
Η μεγάλη αίθουσα είναι έτοιμη για τη γαμήλια τελετή. Ο Κόμης προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί αλλά τα λησμονεί όλα καθώς βλέπει τη Σουζάννα να καταφθάνει ιδιαίτερα φιλική. Όμως, χωρίς εκείνη να το καταλάβει, την ακούει να λέει στον Φίγκαρο πως το σχέδιό τους πέτυχε. Στο μεταξύ, ο Φίγκαρο έχασε τη δίκη και, μέσα στην ταραχή του, μπροστά σε όλους ομολογεί ότι δεν έχει γνωρίσει ποτέ τους αληθινούς του γονείς. Η δήλωση αυτή πυροδοτεί νέες συζητήσεις και αποδεικνύεται ότι ο Φίγκαρο είναι νόθος γιος του Μπάρτολο και της Μαρτσελλίνας. Ο Φίγκαρο εναγκαλίζεται τη μητέρα που τόσα χρόνια είχε στερηθεί, ακριβώς την ώρα που καταφθάνει η Σουζάννα με τα χρήματα για να ξεπληρώσει το δάνειο στη Μαρτσελλίνα και να γλιτώσει τον αγαπημένο της. Παρεξηγεί τη σκηνή με αποτέλεσμα να επικρατήσει νέα ταραχή μέχρι να δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις.
Μόνη, η Κόμησσα μιλά για τις αναπτερωμένες ελπίδες να κερδίσει και πάλι τον σύζυγό της. Υπαγορεύει ένα γράμμα στη Σουζάννα, κανονίζοντας μια ακόμα μυστική συνάντηση.
Χωρικές προσφέρουν λουλούδια στην Κόμησσα. Ανάμεσά τους είναι και ο μεταμφιεσμένος Κερουμπίνο, που αποκαλύπτεται από τον Αντόνιο.

Δ΄ ΠΡΑΞΗ
Το ίδιο βράδυ στον κήπο του παλατιού. Η Μπαρμπαρίνα γυρεύει απεγνωσμένα την καρφίτσα που της ζήτησε ο Κόμης να επιστρέψει στη Σουζάννα, ως επιβεβαίωση της συνάντησής τους λίγο αργότερα. Ο Φίγκαρο το μαθαίνει και αγανακτεί στην ιδέα ότι η γυναίκα του θα τον απατήσει ήδη από την πρώτη νύχτα του γάμου. Φορώντας τα ρούχα της Σουζάννας η Κόμησσα σπεύδει να συναντήσει τον Κόμη. Απρόσμενα κάνει την εμφάνισή του ο Κερουμπίνο: χαίρεται που βλέπει τη Σουζάννα, όπως νομίζει, και σπεύδει να τη φιλήσει. Μες στο σκοτάδι όμως φιλά τον Κόμη, που επιχειρώντας να τον χαστουκίσει χτυπά κατά λάθος τον Φίγκαρο. Όταν ο Κόμης πλησιάζει επικίνδυνα την υποτιθέμενη Σουζάννα, ο Φίγκαρο τους διακόπτει. Ταυτόχρονα, αναγνωρίζει τη φωνή της αγαπημένης του, που φορά τα ρούχα κόμησσας και καταλαβαίνει τι έχει συμβεί. Ανταποδίδει τη φάρσα προφασιζόμενος ότι φλερτάρει την υποτιθέμενη Κόμησσα. Η Σουζάννα, ως Κόμησσα, απαντά με ένα ακόμα χαστούκι. Το ζευγάρι συμφιλιώνεται και αποφασίζει να ολοκληρώσει την κωμωδία. Ο Φίγκαρο απευθύνεται τώρα στην υποτιθέμενη Σουζάννα, εξομολογούμενος τον έρωτά του για την Κόμησσα. Εκτός εαυτού ο Κόμης φωνάζει τους πάντες προκειμένου να πιστοποιήσουν πόσο αναίσχυντα τον απατά η σύζυγός του με τον θαλαμηπόλο. Παρά την επιμονή όλων αρνείται να συγχωρέσει τη γυναίκα του. Οι μάσκες πέφτουν και ο Κόμης βλέποντας την πραγματικότητα συνειδητοποιεί ότι οφείλει να ζητήσει συγγνώμη. Η τρελή αυτή ημέρα έχει αίσιο τέλος.

Οι γάμοι του Φίγκαρο
Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ
Κύκλος Μότσαρτ
23, 27, 29, 31 Μαρτίου & 12, 14, 17, 20 Απριλίου 2019
Ώρα έναρξης 19.30 (Κυριακές 18.30)
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Μάριος Παπαδόπουλος (23, 27, 29, 31/3 & 12/4) – Γιώργος Μπαλατσινός (14, 17, 20/4)
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αλέξανδρος Ευκλείδης
ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ – ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΡΙΑ: Αγγέλα-Κλεοπάτρα Σαρόγλου
ΣΚΗΝΙΚΑ: Γιάννης Κατρανίτσας
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Ιωάννα Τσάμη
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Μελίνα Μάσχα
ΚΙΝΗΣΙΟΛΟΓΙΑ: Κωνσταντίνος Ρήγος
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΧΟΡΩΔΙΑΣ: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος

ΚΟΜΗΣ ΑΛΜΑΒΙΒΑ
Δημήτρης Τηλιακός (23, 29/3 & 12, 14/4), Διονύσης Σούρμπης (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΚΟΜΗΣΣΑ ΑΛΜΑΒΙΒΑ
Μαρία Μητσοπούλου (23, 29/3 & 12, 14/4), Μυρσίνη Μαργαρίτη (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΣΟΥΖΑΝΝΑ
Βασιλική Καραγιάννη (23, 29/3 & 12, 14/4), Χρύσα Μαλιαμάνη (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΦΙΓΚΑΡΟ
Παναγιώτης Οικονόμου (23, 29/3 & 12, 14/4), Γιάννης Σελητσανιώτης (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΚΕΡΟΥΜΠΙΝΟ
Άρτεμις Μπόγρη (23, 29/3 & 12, 14/4), Μιράντα Μακρυνιώτη (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΜΑΡΤΣΕΛΛΙΝΑ
Έλενα Κελεσίδη (23, 29/3 & 12, 14/4), Δέσποινα Σκαρλάτου (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΔΟΚΤΩΡ ΜΠΑΡΤΟΛΟ
Δημήτρης Κασιούμης (23, 29/3 & 12, 14/4), Χριστόφορος Σταμπόγλης (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΝΤΟΝ ΜΠΑΖΙΛΙΟ
Νίκος Στεφάνου (23, 29/3 & 12, 14/4), Χρήστος Κεχρής (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΝΤΟΝ ΚΟΥΡΤΣΙΟ
Σταμάτης Μπερής (23, 29/3 & 12, 14/4), Διονύσης Μελογιαννίδης (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΜΠΑΡΜΠΑΡΙΝΑ
Μαριλένα Στριφτόμπολα (23, 29/3 & 12, 14/4), Άννυ Φασσέα (27, 31/3 & 17, 20/4)
ΑΝΤΟΝΙΟ
Κωστής Ρασιδάκις (23, 29/3 & 12, 14/4), Μιχάλης Κατσούλης (27, 31/3 & 17, 20/4)

Με την Ορχήστρα και τη Χορωδία της ΕΛΣ

Ταμεία Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Καθημερινά 09.00-21.00
Τηλ.: 213 088 5700
Ομαδικές πωλήσεις: 213 088 5742
www.nationalopera.gr