Όσο αυξάνεται η αναλογία των γιατρών που παρέχουν πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στον πληθυσμό, τόσο μεγαλώνει και το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία δείχνει πόσο σημαντικοί για την υγεία και την μακροζωία είναι οι γενικοί γιατροί, οι παθολόγοι και γενικά οι οικογενειακοί γιατροί.
Για κάθε δέκα παραπάνω γιατρούς της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας ανά 100.000 κατοίκους στις ΗΠΑ, αυξάνεται κατά σχεδόν 52 μέρες το προσδόκιμο ζωής, σύμφωνα με στοιχεία για τη δεκαετία 2005-2015. Ειδικότερα, η εν λόγω αύξηση σχετίζεται με μια μείωση κατά σχεδόν 1% στη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά αίτια και καρκίνο, καθώς και κατά 1,4% από παθήσεις των πνευμόνων.
Αντίθετα, δεν διαπιστώθηκε ανάλογο όφελος από την αύξηση στην αναλογία άλλων εξειδικευμένων γιατρών, καθώς κάθε αύξηση δέκα γιατρών άλλων ειδικοτήτων ανά 100.000 άτομα σχετιζόταν με μια αύξηση μόνο κατά 19 μέρες στο προσδόκιμο ζωής του πληθυσμού.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Στάνφορντ και Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό “JAMA Internal Medicine”, τόνισαν ότι «οι γιατροί της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας ενεργούν ως το πρωταρχικό σημείο επαφής για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και συχνά ενεργούν προληπτικά και κάνουν πρώιμες διαγνώσεις, ακόμη και καρκίνου».
«Η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα των γιατρών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σχετίζεται με τη βελτιωμένη θνησιμότητα του πληθυσμού, συνεπώς η μείωση στον αριθμό τους μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για την υγεία του πληθυσμού», σύμφωνα με τους ερευνητές.
Η πυκνότητα των γιατρών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στις ΗΠΑ μειώθηκε στους 41,4 γιατρούς ανά 100.000 κατοίκους το 2015, από 46,6 ανά 100.000 πριν δέκα χρόνια, ενώ η Ένωση Αμερικανικών Ιατρικών Κολλεγίων προβλέπει δραματική έλλειψή τους έως το 2030 (σήμερα υπάρχουν περίπου 205.000 τέτοιοι γιατροί). Ένας λόγος γι’ αυτό είναι ότι οι γιατροί αυτοί αμείβονται λιγότερο από ό,τι οι γιατροί άλλων ειδικοτήτων όπως οι καρδιολόγοι, οι δερματολόγοι, οι ουρολόγοι, οι οφθαλμίατροι και οι ορθοπαιδικοί.
«Υπάρχουν λίγα κίνητρα για να ασχοληθούν με την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας οι απόφοιτοι των αμερικανικών ιατρικών σχολών. Οι αμοιβές τους θα είναι χαμηλότερες, η κούραση μεγαλύτερη και το πρεστίζ μικρότερο. Η πρόληψη αμείβεται λιγότερο από ό,τι η θεραπεία και το πρώτο είναι αυτό με το οποίο κυρίως ζει η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Σαντζέι Μπάσου, επίκουρος καθηγητής ιατρικής του Στάνφορντ.
