Τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα σχολιάζει η ισπανική La Vanguardia. «Ο αυτοανακηρυχθείς Γκουαϊδό είναι η μοναδική ελπίδα για να αποκατασταθεί η δημοκρατία στη Βενεζουέλα και για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις που θα βγάλουν τη χώρα από την βαθιά κρίση. […] Ελπίδα του Γκουαϊδό είναι να καταρρεύσει, υπό την πίεση των πολιτών, το νυν τσαβικό καθεστώς και να σταματήσει να υποστηρίζεται από τον στρατό που με τη σειρά του δέχεται πιέσεις από τις ΗΠΑ. Στην παρούσα φάση όμως δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι μπορεί να γίνει αυτό. Και εν τω μεταξύ διαφαίνεται στον ορίζοντα η πιθανότητα ενός εμφυλίου».
Ενδεχόμενη αμερικανική επέμβαση θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε εμφύλιο πόλεμο, εκτιμά η βελγική De Tijd. «Διότι έτσι το χάος στη Βενεζουέλα θα γινόταν ακόμη μεγαλύτερο. Μια ειρηνική λύση στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων είναι ο καλύτερος τρόπος για να μην υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση. Ακόμη κι αν αποχωρήσει ο Μαδούρο και οι συν αυτώ παρατρεχάμενοι, θα χρειαστούν δεκαετίες για να αποκτήσει η χώρα μια φυσιολογική διακυβέρνηση και μια υγιή οικονομία. Η εναλλακτική θα ήταν πολύ χειρότερη. […] Κανείς δεν γνωρίζει πού θα οδηγούσε ένας εμφύλιος. Ωστόσο ο Μαδούρο φαίνεται να προτιμά να κυβερνά πάνω σε ερείπια παρά να αποχωρήσει».
Πότε θα ξυπνήσουν οι Ευρωπαίοι από το λήθαργο;
Την αποχώρηση Ρωσίας και ΗΠΑ από τη συνθήκη INF για τα πυρηνικά όπλα και τους βαλλιστικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung: «Δυο προς το παρόν τα μηνύματα: «Η αναστολή της συνθήκης INF είναι το λογικό επακόλουθο πολιτικής αδράνειας και τεχνολογικής προόδου. Στην ιδανική περίπτωση δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή μιας νέας φάσης των ελέγχων στους εξοπλισμούς. Και δεύτερον: όποιος θέλει να πιέσεις τρίτους για έλεγχο των εξοπλισμών θα πρέπει να το κάνει από θέση ισχύος. Πρόκειται για ένα δίδαγμα από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Όσο η Γερμανία και η Ευρώπη δεν βρίσκουν νέα συνταγή, παραμένουν ευάλωτες. Τι θα έκανε άραγε ο μέγας στρατηγός Πούτιν αν ήταν στη θέση των χωρών της δυτικής Ευρώπης; Θα έστελνε ευρωπαίους (και όχι νατοϊκούς) στρατιώτες στη Βαλτική, θα περιόριζε τις εμπορικές συναλλαγές και θα σταματούσε την κατασκευή του αγωγού North Stream 2. Και μόνον τότε θα μιλούσε».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Rhein-Zeitung του Κόμπλεντς: «Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να ξυπνήσουν επιτέλους από τον λήθαργό τους και να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους στο πεδίο της ασφάλειας. Η οικοδόμηση μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας ασφαλείας είναι πιο επιτακτική παρά ποτέ».
Η Tageszeitung επισημαίνει ότι για να αποτραπεί το ενδεχόμενο νέας κούρσας εξοπλισμών δεν χρειάζεται απαραίτητα μια συνθήκη. «Τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν επιτέλους να πάψουν να άγονται και να φέρονται από τις ΗΠΑ στο πεδίο των αμυντικών δαπανών. Εξάλλου, υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει πράγματι ότι θα εισβάλει ο ρωσικός στρατός στην Ευρώπη επειδή δεν υπάρχουν αμυντικοί πύραυλοι; Ο Πούτιν έχει πολύ πιο αποτελεσματικά εργαλεία στη διάθεσή του για να πιέσει τη Δύση. Υπό αυτή την έννοια θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει αυτή η επικίνδυνη ανοησία των εξοπλισμών, ακόμη κι χωρίς συνθήκη».
Ούτε η ρωσική Kommersant όμως προβλέπει νέα κούρσα εξοπλισμών: «Ρωσία και ΗΠΑ προέβησαν σε βήματα που υπονομεύουν τη συνθήκη. Επί ξυρού ακμής όμως βρίσκεται και το σύνολο του συστήματος οπλικού ελέγχου […]. Το σύστημα πνέει τα λοίσθια διότι είναι πεπαλαιωμένο. Και επειδή η νυν κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον θεωρεί ότι δεν είναι πλέον ωφέλιμο. Μια νέα κούρσα εξοπλισμών όμως μπορεί να αποτραπεί. Αυτό για δυο λόγους: οι Ευρωπαίοι δεν θα δεχθούν την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων στο έδαφός τους. Και, κατά δεύτερον, το Κογκρέσο θα αρνηθεί να τα χρηματοδοτήσει».
