Η κοινή λογική λέει ότι οι υπολογισμοί, ώστε να επιτευχθεί ένας σημαντικός στόχος είναι αναμφίβολα χρήσιμοι. Προσθέσεις, πολλαπλασιασμοί, αφαιρέσεις. Κι όσο πιο μεγάλος ο στόχος, π.χ. εθνικά θέματα, τόσο βαρύτερη η ευθύνη της ψήφου. Είναι όμως έτσι;
*Του Γιάννη Τριανταφύλλου
Χμ, όχι ακριβώς. Αφού προκύπτουν υψίστης εθνικής σημασίας, θέματα κι εκεί η αριθμητική μετατρέπεται σε….παπά. Όπως συμβαίνει εδώ και κάποιο διάστημα με την ψηφοφορία για την συμφωνία των Πρεσπών. Εδώ ο παπάς, εκεί, ο παπάς, πού είναι ο παπάς; Ποιός είναι ο 151ος, ποιός ο 150ος, ποιός ο 152ος ( λέμε τώρα….)
Είδαμε υπολογισμούς και προβλέψεις για να επιτευχθει ύψιστη πλεοψηφια. Η Μακεδονία βγήκε στα καλάθια και πωλείται σε όποιον δώσει και τα πιο πολλά. Με υπονοούμενα, αδιαφάνεια και τοξικότητα που συνοδεύει κια κάθε άλλη ύποπτη συναλλαγή.
«2 θα επιστρέψουν. 3 θα φύγουν. 1 καινούριος που μπορεί να κουβαλήσει μαζί του και κανέναν άλλον καινούριο, πιο “εσωστρεφή” στις μέχρι τώρα …παρεμβάσεις του,.κάποια “κυρία” για να προσελκύσουμε και το κρίσιμο γυναικείο κοινό, έναν δεν έχουμε, δύο μάς λείπουν, τρεις το λάδι, τρεις το τοξίδι’ κ.ο.κ. Κόσμος να μπαινοβγαίνει στο μαγαζί, “νταβαντούρι” να γίνεται και τα υπόλοιπα περιττεύουν. Και φυσικά, μεσα σε όλον αυτόν τον χαμό, να οργανωθούμε ρε παιδιά γιατί ποτέ δεν ξέρεις και από πού μπορεί να σού έρθει.
Δεν γνωρίζω αν οι ίδιοι οι περιφερόμενοι συναλλασσόμενοι αντιλαμβάνονται την εικόνα που βγαίνει προς τα έξω. Ιδιαίτερα δεν όταν έχουν επαναλάβει στο παρελθόν Όμως είναι θλιβερή. Γαντζώνομαι για να κρατηθώ στην εξουσία, γαντζώνομαι για να μην την χάσω. Απ’όπου κι α το δει κανείς δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν,
Ο Πυθαγόρας μιλούσε για τη “μουσική των σφαιρών”. Η μουσική των αριθμών της Μακεδονίας είναι μια μελαγχολική μουσική. Και δυστυχως μοιάζει να “ντύνει” μια πατρίδα που ψυχορραγεί, δέσμια των “μαθηματικών εγκεφάλων της”… ( εδώ παπάς, εκεί παπάς…) Αλλλωστε τα έχει πει όλα με δύο στίχους ο ποιητής, περί…αριθμητικής:.«Η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα».
Αρκεί το τελευταίο να “βράζει” και να “τρέχει”….
