Άρθρο της f Sarah Souli από την Αθήνα, με τίτλο “Why is Greece such a hot spot of Left-Wing Terrorism”, δημοσιεύεται σήμερα στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού “The New Republic” και αναφέρεται εκτενώς στην ‘αριστερή τρομοκρατία στην Ελλάδα’.
Με αφορμή τις πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις, στον Άγιο Διονύσιο στο Κολωνάκι, στα γραφεία του SKAI και της Καθημερινής, η αρθρογράφος επισημαίνει ότι σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες η Ελλάδα δεν έχει δεχθεί επιθέσεις θρησκευτικών εξτρεμιστών. Αντιθέτως, σύμφωνα με την Europol, η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος της ΕΕ που αντιμετωπίζει πραγματική απειλή από την ‘αριστερή τρομοκρατία’. Το 2017 από τις συνολικά 24 αριστερές επιθέσεις που έλαβαν χώρα στην Ευρώπη, οι 8 έγιναν στην Ελλάδα.
Το δημοσίευμα αναφέρεται στη δράση της ‘Ομάδας Λαϊκών Αγωνιστών’ και των ‘Πυρήνων της Φωτιάς’ ενώ παρατίθενται δηλώσεις της καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Πειραιώς-ειδικευμένης σε θέματα τρομοκρατίας και πολιτικής βίας, Μαίρης Μπόση, και του αναλυτή Ιωάννη Μιχαλέτου.
Οι επιθέσεις αυτού του είδους ενσωματώνονται στην καθημερινότητα των Αθηναίων, παρατηρείται δε ‘πολιτισμικά μια ρομαντική αντίληψη για την αριστερά’, ενώ το φαινόμενο συνδέεται με τους “διεφθαρμένους” πολιτικούς, την τρόικα και το ΔΝΤ. Η ‘σιωπηρή αποδοχή της αριστερής τρομοκρατίας’ ανάγεται επίσης σε ιστορικούς λόγους.
Το δημοσίευμα αναφέρεται επίσης στη δράση της 17Ν και επισημαίνει ότι αντίθετα με την τρομοκρατία της δεκαετίας του 80, σήμερα οι επιθέσεις είναι ‘χαμηλής έντασης’ και με λιγότερα θύματα. Σημειώνεται επίσης, ότι σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, στην Ελλάδα επιβάλλονται βαρύτερες ποινές σε ‘αριστερούς τρομοκράτες’. Αυτή τη στιγμή εκτιμάται ότι υπάρχουν λιγότεροι από 400 τρομοκράτες στη χώρα, η οποία κατέχει την τρίτη κατά σειρά υψηλότερη αναλογία αστυνομικών-πολιτών παγκοσμίως, λόγω ακόμη και της χρηματοδότησης από πλευράς των ΗΠΑ, για την αντιμετώπιση του φαινομένου της τρομοκρατίας.
Το δημοσίευμα αναφέρεται επίσης στα εγκλήματα μίσους τα οποία τριπλασιάστηκαν το 2017 καθώς και στην δίκη των 69 μελών της ‘Χρυσής Αυγής’, η οποία ξεκίνησε το 2015 χωρίς να έχει εώς σήμερα ολοκληρωθεί. Τέλος, η αρθρογράφος επισημαίνει, ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει θέμα όσον αφορά στον έλεγχο της πολιτικής βίας, από όπου κι αν προέρχεται. Η ίδια εμφανίζεται ιδιαίτερα αιχμηρή για τις δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας, την οποία χαρακτηρίζει μεταξύ άλλων, ως ‘ανεπαρκή’ και ασκούσα ‘επιλεκτική βία’, καθότι -πάντοτε σύμφωνα με την δημ/φο- δεν έχει καταφέρει να απαντήσει αποτελεσματικά στον εξτρεμισμό.
