Η Άσια Μπίμπι, η μειονοτική καθολική χριστιανή που αφέθηκε ελεύθερη έπειτα από εννιά χρόνια φυλάκισης στο Πακιστάν μετά την καταδίκη της σε θάνατο για βλασφημία, θα μπορέσει να εγκαταλείψει τη χώρα σύντομα, προέβλεψε ο δικηγόρος της.
Είναι «πολύ πιθανό» να μεταβεί στον Καναδά, εκτίμησε ο Σαΐφ ουλ Μαλούκ κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο ολλανδικό τηλεοπτικό δίκτυο rtl Nieuws χθες Δευτέρα.
«Ο πρεσβευτής μου είπε ότι η κυβέρνηση δεν θα την εμποδίσει να πάει σε όποια χώρα θελήσει», ανέφερε ο συνήγορος της Μπίμπι, προφανώς αναφερόμενος στον επικεφαλής της διπλωματικής αντιπροσωπείας του Πακιστάν στη Χάγη.
Η καθολική μειονοτική καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών το 2010 για βλασφημία, αλλά η απόφαση ανατράπηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο και αφέθηκε ελεύθερη τον Οκτώβριο.
Η ακύρωση της καταδίκης της και η αποφυλάκισή της πυροδότησαν ογκώδεις διαδηλώσεις που οργάνωσαν ριζοσπαστικές ισλαμιστικές οργανώσεις στο Πακιστάν, στελέχη των οποίων απαίτησαν να πεθάνουν οι δικαστές που αποφάσισαν να αφεθεί ελεύθερη, αλλά και η ίδια η Μπίμπι, σήμερα περίπου πενήντα ετών. Ο συνήγορός της — έγινε επίσης στόχος απειλών κατά της ζωής του — μετέβη στην Ολλανδία τον Νοέμβριο.
Η Μπίμπι είναι «υγιής» και «ασφαλής», την προστατεύουν οι πακιστανικές αρχές, διαβεβαίωσε ο Μαλούκ μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο, όμως, συμπλήρωσε, «δεν υπάρχει ζωή», πολύ περισσότερο «μέλλον» για την ίδια ή την οικογένειά της στο Πακιστάν.
Η μειονοτική δεν έχει ακόμη αποφασίσει πού θα πάει, πάντως ο Καναδάς μοιάζει η πιο πιθανή επιλογή, είπε ο Μαλούκ. Η Ιταλία και η Γερμανία συγκαταλέγονται επίσης στους πιθανούς προορισμούς για τη μετεγκατάσταση της Μπίμπι και της οικογένειάς της.
Η Μπίμπι, αναλφάβητη εργάτρια γης, είχε καυγαδίσει το 2009 με δυο γειτόνισσές της ενώ δούλευαν στα χωράφια. Επικαλούμενες θρησκευτικούς λόγους, οι δύο μουσουλμάνες αρνήθηκαν να μοιραστούν μαζί της ένα ποτήρι νερό. Λίγες ημέρες αργότερα, αφηγήθηκαν το περιστατικό σε ιμάμη της περιοχής, που κατηγόρησε την Μπίμπι ότι «προσέβαλε» τον προφήτη, κάτι που η ίδια απέρριπτε εξαρχής. Η ασθματική μητέρα συνελήφθη και παραπέμφθηκε με βάση το άρθρο 295 C του ποινικού κώδικα του Πακιστάν, που προβλέπει την επιβολή της θανατικής ποινής σε υποθέσεις βλασφημίας. Το 2010 καταδικάστηκε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού και όλες οι εφέσεις της απορρίφθηκαν.
Η υπόθεσή της μετατράπηκε σε σύμβολο της ανεξέλεγκτης χρήσης του νόμου περί βλασφημίας στο Πακιστάν. Συχνά, λένε ακτιβιστές που ζητούν να καταργηθεί, ο νόμος αυτός χρησιμοποιείται από ανθρώπους που εκτοξεύουν ψευδείς κατηγορίες για να βλάψουν πρόσωπα με τα οποία έχουν διαφορές.
