today-is-a-good-day
15.7 C
Athens

Το παυσίπονο “τρέξιμο”

*Του Νίκου Αρμένη

Λέω πολλές φορές σε γνωστούς μου που δεν τρέχουν ότι γυρνάω από την προπόνηση πιο ξεκούραστος απ΄ότι πάω και τους φαίνεται περίεργο.

«Πώς γίνεται να έχεις τρέξει 10..20..30 χλμ και να είσαι πιο ξεκούραστος ρε φίλε;».

Κι όμως γίνεται! Και μάλιστα όχι μερικές φορές αλλά σχεδόν πάντα!

Θα δώσω ένα παράδειγμα.

Τις τελευταίες ημέρες αλαιπωρήθηκα αρκετά από κάποιες σκέψεις που έκανα συνεχώς για μια πολύ σημαντική απόφαση που έπρεπε να πάρω.

Κοιμόμουν με δυσκολία και ξυπνούσα πανεύκολα. Ένα από αυτά τα βράδια λοιπόν, αποκοιμήθηκα με έντονο πονοκέφαλο.

Και όταν άνοιξα τα μάτια μου τα χαράματα – αρκετά νωρίτερα πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι μου –  διαπίστωσα ότι δυστυχώς εξακολουθούσα να έχω αυτή την ενόχληση στο κεφάλι μου που σε κάνει τουλάχιστον άκεφο.

Είδα από το παράθυρό μου δειλά δειλά έναν ήλιο με δόντια να προσπαθεί να «γλυκάνει» την έτσι κι αλλιώς κρύα ημέρα που ξημέρωνε.

«Καλημέρα, πάω να τρέξω ένα 10άρακι να μου φύγει ο πονοκέφαλος»

«Θαυμάζω την όρεξή σου..»

«Δεν είναι θέμα όρεξης. Το έχω ανάγκη..».

Αυτός ήταν ο σύντομος διάλογος με τη γυναίκα μου που λίγα λεπτά μετά με είδε με το κοντομάνικο και το σορτσάκι πανέτοιμο να βγω έξω στο κρύο και κουνούσε με απορία το κεφάλι της.

Λόγω κρύου ξεκίνησα πιο γρήγορα απ’ότι συνήθως για να ζεσταθώ.

5 λεπτά μετά συμπληρώνοντας το 1ο χλμ, δεν αισθανόμουν πλέον ότι κρυώνω. Σταδιακά «άνοιξα» το τέμπο μου έχοντας μπει πια στο στίβο του γηπέδου στο ΕΑΚ Αιγάλεω που προπονούμαι στη γειτονιά μου.

Έβγαλα το 10αράκι με αρκετά γρήγορο μέσο τέμπο για προπόνηση και όταν πάτησα στοπ στο ρολόι μου, είχα πατήσει στοπ και στον πονοκέφαλο.

Τρέχοντας μου πέρασε!

Δεν πήρα παυσίπονο. Τα αποφεύγω άλλωστε γιατί θεωρώ ότι «κοιμίζουν» το μυϊκό μου σύστημα και πάει στράφι ό,τι χτίζω στην προπόνηση.

Το παυσίπονό μου ονομάζεται «τρέξιμο». Τι συνέβη..;

Η εξήγηση είναι απλή. Ο πονοκέφαλος πέρασε γιατί το μυαλό καθάρισε από τις πολύπλοκες σκέψεις.

Αλλά και τις μέρες που δεν υπάρχει κάτι πολύ σοβαρό να μας απασχολεί αλλά πολλά μικρά που προβληματίζουν, το τρέξιμο είναι σίγουρη λύση γιατί – ξαναλέω – καθαρίζει το μυαλό!

Αυτή είναι και η απάντηση σε όσους αναρωτιούνται πως γίνεται να έχεις τρέξει 10..20..30 χλμ και να είσαι πιο ξεκούραστος απ΄όσο ήσουν πριν την προπόνηση.

Τρέχοντας «αδειάζεις» από τις σκοτούρες και κάνεις ένα αναγκαίο reset. Φανταστείτε πόσο τυχεροί είμαστε οι δρομείς αντοχής που αυτή την επανεκκίνηση στον server του εγκεφάλου μας την κάνουμε καθημερινά.

Τρέχοντας φυσικά…!

*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται ως πολιτικός συντάκτης στον τηλεοπτικό σταθμό Star και στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ