Στην οικονομική κατάσταση που επικρατή στην Ελλάδα αναφέρεται με νέο άρθρο του το ειδησιογραφικό πρακτορείο Bloomberg αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι τα επίπεδα φτώχειας παραμένουν σε απαράδεκτα επίπεδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποκρίνεται ότι βοηθά τις επιχειρήσεις, ανακοινώνοντας μείωση του εταιρικού φόρου από το 29% στο 25% σε βάθος τετραετίας και προσθέτει ότι η Ελλάδα έχασε τα περισσότερα από τα καλά χρόνια της ανάκαμψης της Ευρώπης.
Όντας το λίκνο της δημοκρατίας, η Ελλάδα κατέχει καλύτερα από τις περισσότερες χώρες το νόημα της πολιτικής. Ωστόσο, τα τελευταία οκτώ χρόνια οι συζητήσεις μεταξύ βουλευτών της αριστεράς και της δεξιάς επισκιάζονταν από την οικονομική κατάρρευση της χώρας και από τα διαδοχικά προγράμματα διάσωσης που εκπόνησαν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αναφέρει το άρθρο.
Το Bloomberg αναφέρει ότι η Αθήνα εγκλωβίστηκε σε μια διαρκή αντιπαράθεση με τους Ευρωπαίους εταίρους της, που κορυφώθηκε στην αναμέτρηση του 2015, όταν η χώρα έφθασε στα πρόθυρα της εξόδου από το ευρώ μετά από ένα δραματικό δημοψήφισμα. Οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων είχαν ελάχιστα περιθώρια ελιγμών, καθώς η οικονομική πολιτική υπαγορευόταν από τα «μνημόνια κατανόησης» με τους δανειστές, που επέβαλαν δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Η Ελλάδα ολοκλήρωσε το τρίτο πρόγραμμα προσαρμογής της τον Αύγουστο και είναι αναζωογονητική η αίσθηση επανόδου στην παραδοσιακή άσκηση πολιτικής, ενόψει των εκλογών του επόμενου χρόνου. Οι κατηγορίες κατά των Βρυξελλών έχουν σχεδόν σταματήσει και τους πολιτικούς φαίνεται να τους απασχολεί περισσότερο τι θα κάνουν για τους ψηφοφόρους, αναφέρει στη συνέχεια το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με το ειδησιογραφικό πρακτορείο η αντιπαράθεση μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας που προηγείται στις δημοσκοπήσεις, είναι αμείλικτη, όμως δίνει την εντύπωση μιας χώρας που ποθεί την κανονικότητα. Η βελτίωση της οικονομίας βοηθάει σε αυτό καθώς το ελληνικό ΑΕΠ πρόκειται να αυξηθεί περίπου 2% φέτος, καθώς ενισχύονται οι εξαγωγές, ενώ η ανεργία έπεσε επιτέλους κάτω του 20%, αφού προηγουμένως είχε κορυφωθεί σχεδόν στο 30% το 2013. Ωστόσο, πολλές επιχειρήσεις εξακολουθούν να διστάζουν να επενδύσουν εξαιτίας της υψηλής φορολόγησης και τους επιδεινούμενου επιχειρηματικού κλίματος, ενώ τα επίπεδα φτώχειας παραμένουν σε απαράδεκτα επίπεδα.
Ωστόσο, αναφέρει το Bloomberg, υπάρχει μια μικρή ανάσα από τα ατελείωτα βάσανα – κάποια από αυτά οφειλόμενα στην ίδια την Ελλάδα – που ταλαιπώρησαν την οικονομία επί μια δεκαετία. Επίσης, περισσότερο ευοίωνη είναι και η δημοσιονομική προοπτική.
Μπορεί το χρέος να ανέρχεται στο 180% του ΑΕΠ, όμως η χώρα πετυχαίνει τους στόχους που έχουν απαιτήσει οι πιστωτές. Το πρωτογενές πλεόνασμα για το πρώτο 10μηνο ανέρχεται στα 6,5 δισ. ευρώ, παρέχοντας στην κυβέρνηση χώρο για να αποφύγει περαιτέρω περικοπές και την διακριτική ευχέρεια να αυξήσει τις δαπάνες.
Η πολιτική συζήτηση έχει μεταβληθεί
Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η Νέα Δημοκρατία αποδέχονται πλέον το γεγονός ότι η χώρα χρειάζεται την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίρων της και των ξένων επενδυτών. Εξακολουθούν να διατυπώνονται κατηγορίες ότι Βρυξέλλες και Βερολίνο επιδείνωσαν την κρίση, αυτό όπως δεν είναι πλέον το κεντρικό θέμα συζήτησης. Το βλέμμα του πολιτικού προσωπικού έχει στραφεί στις εκλογές καθώς θα είναι μια πολιτική μάχη που ίσως καθορίσει το οικονομικό μοντέλο της Ελλάδας για πολλά χρόνια.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρωθυπουργός που έφερε τη χώρα στα πρόθυρα της εξόδου από το ευρώ και μετά την τράβηξε από εκεί, θεωρεί πως ήρθε η ώρα να βοηθηθούν όσοι έμειναν πίσω κατά την διάρκεια της ύφεσης.
“Ο ΣΥΡΙΖΑ υποκρίνεται ότι βοηθά τις επιχειρήσεις, ανακοινώνοντας μείωση του εταιρικού φόρου από το 29% στο 25% σε βάθος τετραετίας. Ωστόσο, τα ενδιαφέροντα του κόμματος στρέφονται αλλού. Επιδιώκει να διογκώσει τον δημόσιο τομέα αυξάνοντας τις προσλήψεις στην εκπαίδευση και την τοπική αυτοδιοίκηση, να αποκαταστήσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και να αυξήσει τον κατώτατο μισθό, τις συντάξεις και τα επιδόματα. Οι προτεραιότητες του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ριζικά διαφορετικές”, αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα. Ο σπουδαγμένος στο Harvard πολιτικός θέλει να εφαρμόσει περικοπές δαπανών για να μπορέσει να χρηματοδοτήσει γενναία μείωση των φόρων. Θέλει να αναθέσει σε τρίτους δημόσιες υπηρεσίες και να μειώσει τον εταιρικό φόρο στο 20%. Επίσης, θέλει να μεταρρυθμίσει το ασφαλιστικό σύστημα, ενισχύοντας την ιδιωτική ασφάλιση.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζουν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας «νεοφιλελεύθερο» και ανίκανο να θεραπεύσει τον διαρρηγμένο κοινωνικό ιστό, όμως και τα δικά τους πεπραγμένα δεν είναι ικανοποιητικά, αναφέρει το δημοσίευμα. Η τελευταία ύφεση οφείλεται στους ίδιους, καθώς ο Τσίπρας και ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης επέμειναν στην μετωπική αντιπαράθεση με τους πιστωτές. “Η Ελλάδα έχασε τα περισσότερα από τα καλά χρόνια της ανάκαμψης της Ευρώπης. Η σύγκριση με την Πορτογαλία, που αναπτύχθηκε με ρυθμό 12% μεταξύ του 2014 και του 2017 την ώρα που η Ελλάδα έμενε στάσιμη, είναι αμείλικτη. Οι εγχώριοι επενδυτές περιμένουν εναγώνια μια αλλαγή”, συνεχίζει.
Ορισμένοι μετακινήθηκαν στην Βουλγαρία και την Κύπρο. Άλλοι επισημαίνουν την απουσία προόδου στις μεταρρυθμίσεις, όπως και στις επιθέσεις εναντίον ανεξάρτητων θεσμών όπως η Τράπεζα της Ελλάδος. Ωστόσο, όσο ελκυστική και αν είναι η Νέα Δημοκρατία για τους πλούσιους, το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να έχει απήχηση στους φτωχούς.
Οι μεγάλες προκλήσεις παραμένουν
Η χώρα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις, που θα κάνουν δύσκολη την διακυβέρνηση για όποιον κερδίσει τις εκλογές. Σχεδόν τα μισά δάνεια του τραπεζικού τομέα είναι μη εξυπηρετούμενα και οι τραπεζικές μετοχές έχουν χάσει φέτος σχεδόν το 50% της αξίας τους. Η επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας ενδέχεται να μετατραπεί σε ύφεση, όταν στην Ελλάδα θα έχει αναδειχθεί νέα κυβέρνηση.
Θα είναι δυσκολότερο τότε να επιτευχθούν τα συμφωνηθέντα πλεονάσματα και ίσως προκληθούν νέες εντάσεις με την ΕΕ. Η παραγωγικότητα παραμένει κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα, την ώρα που η φυγή εγκεφάλων στερεί ταλέντα από τη χώρα.
Η εσωτερική κατανάλωση παραμένει στάσιμη, μετά την δραματική πτώση του επιπέδου διαβίωσης. Τουλάχιστον όμως η Ελλάδα φαίνεται έτοιμη να πάρει ξανά στα χέρια της το πεπρωμένο της, αν και αυτό δεν αρκεί για την επιτυχία, κάθε αχτίδα ελπίδας είναι καλοδεχούμενη.
