Μπορεί να έβγαλε το «λάδι» φίλων, αντιπάλων και ουδέτερων η Νέα Δημοκρατία μέχρι να καταλήξει σε επίσημο υποψήφιο δήμαρχο Θεσσαλονίκης, αλλά με την επιλογή Ταχιάου, «σκόραρε» και μάλιστα σε χρονική συγκυρία ιδιαίτερα ευνοϊκή για την ίδια.
Γράφει ο Βαγγέλης Μωυσής
Κατ` αρχάς, ας ευλογήσουμε λίγο κι εμείς τα γένια που δεν έχουμε, καθώς, εδώ στο thePresident, είχαμε προεξοφλήσει την αποφασιστικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη να δώσει και να κερδίσει την πολιτική «μάχη» του Δήμου Θεσσαλονίκης τον καιρό που όλοι πίστευαν πως ο πρόεδρος της Ν.Δ . απογοητευμένος από τη δυστοκία ανάδειξης υποψηφίου, προσανατολιζόταν στην τήρηση ίσων αποστάσεων μεταξύ των υποψηφίων χωρίς περαιτέρω αναζήτηση επίσημου «εκλεκτού» της ΝΔ.
Ο Νίκος Ταχιάος έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του «κομάντο» που αναζητούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από μια υποψηφιότητα, από την επόμενη κιόλας μέρα, μετά το «ναυάγιο» της προσέγγισης του δημάρχου Πυλαίας-Χορτιάτη Ιγνάτιου Καϊτεζίδη.
Είναι γνωστός παραδοσιακός ένθερμος υποστηρικτής της «πολιτικής σχολής» Μητσοτάκη, εδώ και χρόνια, γεγονός που τον καθιστά με το «καλημέρα» μια επιλογή που αποδεικνύει την διάθεση του προέδρου της ΝΔ, να στηρίξει απόλυτα την προοπτική μιας νίκης με πολιτικούς συμβολισμούς στον κεντρικό δήμο της Θεσσαλονίκης.
Είναι έμπειρος αυτοδιοικητικός, με συμμετοχή σε σημαντικά εγχειρήματα της πόλης, εκ προοιμίων και αναμφισβήτητα έντιμος, αλλά και με συγκροτημένο πολιτικό λόγο, ενώ και ο αυθορμητισμός που αρκετές φορές τον έφερε στο «στόχαστρο» κριτικών προσεγγίσεων, στην προκειμένη περίπτωση μοιάζει να αποτελεί ένα από τα «αφοπλιστικά» ατού, που συνοδεύουν την υποψηφιότητά του.
Είναι επίσης αρκετά κομματικός, ώστε να μπορέσει να αποτελέσει πόλο συσπείρωσης, τόσο της ευρύτερης βάσης, όσο και του στενότερου κομματικού μηχανισμού, όχι μόνο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, όσο –κι ακόμα περισσότερο- για τις εθνικές εκλογές που κοντοζυγώνουν και στις οποίες ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να φτάσει με τον κομματικό μηχανισμό στη Θεσσαλονίκη κατακερματισμένο –και ενδεχομένως «αλληλοφαγωμένο»- ανεπίσημα, μεταξύ διαφορετικών υποψηφίων δημάρχων.
Ταυτόχρονα όμως, είναι και αρκετά …ανεξάρτητος, ώστε να υπερβεί την όποια περιχαράκωση του κομματικού χρίσματος, για να απευθυνθεί σε ευρύτερα κοινωνικά σύνολα και να πείσει για την πρόθεσή του να λειτουργήσει ως υποψήφιος σήμερα (και ως ενδεχόμενος δήμαρχος αύριο) υπερκομματικά και εκτός «μηχανισμών», καθώς ο Νίκος Ταχιάος έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές ότι δεν φείδεται κριτικών προσεγγίσεων ακόμα και για το κόμμα του, όταν κάτι που παρατηρεί τον «ενοχλεί», ανεξάρτητα από τα έχει δίκιο ή άδικο.
Σε κάθε περίπτωση, όπως προαναφέρθηκε, η χρονική συγκυρία της επιλογής, ευνοεί τόσο τον ίδιο όσο και τη ΝΔ. Με την «παγωμάρα» της άλλης πλευράς αισθητή από την απόφαση του Γιάννη Μπουτάρη να αποσυρθεί (όσο αναμενόμενη κι αν ήταν αυτή), αλλά και τον κίνδυνο μιας μακράς δυστοκίας, ή ακόμα και πολυδιάσπασης δυνάμεων να μεταφέρεται «κεντροαριστερά», ο Νίκος Ταχιάος έχει στη διάθεσή του όλο το χρόνο για να απευθυνθεί στους προσκείμενους στην κεντροδεξιά υποψηφίους και –με τη βοήθεια και της Πειραιώς- να «συμμαζέψει» το κατακερματισμένο παζλ.
Προσθεστε και τη συγκρότηση ενός ρεαλιστικού προγράμματος, που είχε ήδη ξεκινήσει να καταρτίζεται από ομάδες ειδικών, στο πλαίσιο της προ μηνών πιθανής υποψηφιότητας του Πάρι Μπίλλια (στο πλευρό του οποίου βρισκόταν τότε διακριτικά ο Νίκος Ταχιάος) και η εικόνα που διαμορφώνεται δεν είναι δύσκολα αντιληπτή.
Θυμηθείτε με. Ο Νίκος Ταχιάος, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα είναι ο επόμενος δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Όχι επειδή μετράνε τα «κομματικά χρίσματα», αλλά επειδή η πολιτική δυναμική της ΝΔ, σε συνάρτηση με την δυνατότητα ενός τεχνοκρατικά συγκροτημένου και θεσμικά «υπογεγραμμένου» προγράμματος και την προσωπική του αυτοδιοικητική εμπειρία, μπορούν να έχουν ισχυρότερο αντίκτυπο σε μια Θεσσαλονίκη που έχει κουραστεί με τους εναλλακτικούς πειραματισμούς και αναζητά τη σιγουριά και τη στιβαρότητα μιας ομάδας που δεν προσποιείται για να ταιριάξει σε κάποιο πλαίσιο «πολιτικής ορθότητας», ενώ παράλληλα «ξέρει», «θέλει» και «μπορεί»….
