*Γράφει ο Γιώργος Μουρούτης
Με έκπληξη διαπίστωσα σήμερα ότι η ιστοσελίδα http://ellinikahoaxes.gr δημοσιεύει τη φωτογραφία μου, χαρακτηρίζοντας ως «ψέματα» στοιχεία της ομιλίας μου στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για τα fake news.
Ένα από τα επιχειρήματα που εξέθεσα αφορούσε τον τρόπο που μπορεί κάποιος να προστατευτεί από τα fake news, προβάλλοντας την άποψή μου ότι ασφαλώς και ο τρόπος αυτός δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι υποκειμενικός, αλλά θα πρέπει να αναζητηθεί μια αντικειμενική προσέγγιση.
Για να γίνει κατανοητό το επιχείρημα αυτό έφερα ως παράδειγμα ένα γεγονός που συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα: Ένα από τα site που ασχολείται με τον εντοπισμό fake ειδήσεων (δεν το ονόμασα, αλλά τυγχάνει να είναι αυτό που μου επιτίθεται) χαρακτήρισε ως «ψεύτικη» την είδηση ενός τηλεοπτικού σταθμού, ο οποίος μετέφερε ρεπορτάζ και εικόνα αλβανικών ΜΜΕ, αναζητώντας απαντήσεις.
Δείτε το βίντεο εδώ:
Που εντοπίζεται η παραπληροφόρηση; Στο γεγονός ότι το (κατά τα άλλα συμπαθές) site, απέκρυψε το γεγονός ότι το ίδιο ρεπορτάζ του καναλιού αφιέρωσε τέσσερις (4) !!! αναφορές όπου το ίδιο αμφισβητούσε την αυθεντικότητα της είδησης των Αλβανικών ΜΜΕ.
Δείτε εδώ το ρεπορτάζ της ίδιας μέρας που «έκοψε» το συμπαθές Site:
Στη συνέχεια, προκειμένου να χτυπήσουν τα «καταραμένα» μέσα της διαπλοκής, 14 Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επικαλέστηκαν την κουτσουρεμένη «καταγγελία» του συμπαθούς site κάνοντας ερώτηση στη Βουλή κατά του καναλιού και ζητώντας να του επιβληθούν κυρώσεις από το ΕΣΡ! Τι έιπα δηλαδή;
Ότι μια λανθασμένη είδηση, διοχετεύτηκε στην κοινή γνώμη ως “αληθινή”, και υπό αυτό τον μανδύα, “θεσμοποιήθηκε”, μπήκε στη βουλή μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου, και παρήγαγε συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Δεν θα σταθώ στους χαρακτηρισμούς του συμπαθούς Site για το πρόσωπό μου. Φαντάζομαι μετά τη δημοσιοποίηση του παραπάνω ολοκληρωμένου βίντεο, με τα κομμάτια που απέκρυψε η “έρευνά τους”, οι υπεύθυνοι θα ζητήσουν συγγνώμη.
Ούτε θα σταθώ στο γεγονός, ότι το Site αυτό υπονοεί ότι πήγα σε μια ημερίδα προκειμένου «να πω ψέματα ηθελημένα, για να χτυπήσω μια προσπάθεια καταπολέμησης της παραπληροφόρησης, για τους δικούς μου λόγους». Φαντάζομαι ότι αν δεν ανακαλέσουν αυτές τις ανοησίες, θα επιληφθούν αρμοδιότεροι εμού.
Θα σταθώ στην ουσία του προβλήματος, σε αυτό που επιχείρησα να αναδείξω με την ομιλία μου:
Ότι ένα δημοσιογραφικού χαρακτήρα site (και για να είμαι ξεκάθαρος, μιλάω γενικά, δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο) μπορεί με απολύτως υποκειμενικό τρόπο να χαρακτηρίζει ως fake το δελτίο ειδήσεων ενός οποιουδήποτε εμπορικού καναλιού. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Ότι το κανάλι που ζει από τα έσοδά του, δηλαδή από τη διαφήμιση, εξαιτίας της υποκειμενικής κρίσης οποιουδήποτε, χάνει αξιοπιστία, χάνει κύρος, χάνει εν δυνάμει πελάτες. Δηλαδή προκαλείται ζημιά σε μια επιχείρηση που είναι απολύτως ανταγωνιστική.
Αυτό θα μπορούσε να γίνει απολύτως πιο επικίνδυνο, εάν το οποιοδήποτε site που κυνηγά fake ειδήσεις, έχει χρηματοδότηση από ανταγωνιστές του Μέσου, ή από διαφημιστικές εταιρίες που πιθανόν επιθυμούν να μειώσουν την επένδυση της διαφήμισής τους στα Μέσα όπου αγοράζουν διαφημιστικό χώρο.
Θα μπορούσε για παράδειγμα, το οποιοδήποτε (υποκειμενικό) μέσο (και -προς Θεού- επαναλαμβάνω ότι δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο) να χαρακτηρίζει ως fake ειδήσεις συγκεκριμένης πολιτικής απόχρωσης, εάν πελάτης του ήταν ένα πολιτικό κόμμα ή ένα ανταγωνιστικό μέσο διαφορετικής πολιτικής απόχρωσης. Το αποτέλεσμα είναι προφανές ότι θα ήταν καταστροφικό για τη φήμη και την αξιοπιστία του «χαρακτηρισμένου» μέσου.
Επομένως, αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε στην ανάδειξη ενός εργαλείου (στην Αμερική χρησιμοποιείται ειδικό λογισμικό) το οποίο με απολύτως αντικειμενικό τρόπο θα απορρίπτει τις fake ειδήσεις, προστατεύοντας την ευρεία κοινή γνώμη.
Μπορεί (όπως διαβάζω) να μην αρέσει αυτό που είπα στα παιδιά του συμπαθούς site, μπορεί επίσης να μην αρέσει το παράδειγμα ενός εξαιρετικού Έλληνα Startupper που είχα την χαρά να ακούσω ως προσκεκλημένο του State Department στη φετινή ΔΕΘ, και τυγχάνει «ανταγωνιστής» τους, αλλά όλα αυτά είναι πρόβλημά τους που πρέπει να λύσουν, προκειμένου να γίνουν σοβαροί, αξιόπιστοι και πρωτίστως χρήσιμοι.
Γι αυτό καλό θα είναι το (κραυγαλέο) αυτό λάθος (;) να κλείσει με μια συγγνώμη από την πλευρά τους, και με μεγαλύτερη προσοχή στο μέλλον προκειμένου να μην επαναληφθεί.
Διαφορετικά, θα μπορεί κανείς να υποθέσει ότι δεν θα πρόκειται για σύμπτωση…
