Για όλες τις τελευταίες εξελίξεις της καρδιοχειρουργικής, όπως αυτές διατυπώθηκαν στο «Athens Crossroad» μιλάει στο Πρακτορείο FM και στην εκπομπή της Τάνιας Μαντουβάλου «104,9 Μυστικά Υγείας» ο καρδιοχειρουργός του Ευαγγελισμού, διευθυντής καρδιοχειρουργικής κλινικής Παναγιώτης Δεδεηλίας.
Το «Athens Crossroad» είναι ένα «σταυροδρόμι» τεσσάρων συνεδρίων που έγιναν ταυτόχρονα 8-10 Νοεμβρίου, στο Ζάππειο: 1)το 12ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργών Θώρακος, Καρδιάς και Αγγείων, 2)το «Diaspora», το συνέδριο των καρδιοχειρουργών της διασποράς, 3)το συνέδριο της Εταιρείας Ελάχιστα Επεμβατικής Καρδιοχειρουργικής (ISMICS) και 4)το «Euroasian-Bridge», το συνέδριο της Εταιρείας της Ευρωασιατικής Γέφυρας.
Στις επιστημονικές αυτές συναντήσεις συμμετείχαν 250 χειρουργοί θώρακος και καρδιάς από την Ελλάδα και άλλοι 200 από όλο τον πλανήτη, καθώς επίσης και γιατροί ειδικοτήτων που άπτονται της καρδιοχειρουργικής. Όσον αφορά την Ελλάδα, ένα από τα θέματα που τονίστηκε στο περιθώριο αυτών των συναντήσεων, είναι η επιτακτική ανάγκη να ενταχθεί η εξέταση του DNA στα ταμεία. Κάτι που ακούγεται τελευταία όλο και συχνότερα από όλη την ιατρική κοινότητα. Έτσι και στον τομέα της καρδιοχειρουργικής, όπως διαφαίνεται από τα λεγόμενα του κ. Δεδεηλία, η μελέτη του γονιδιώματος σώζει ζωές.
Η καρδιοχειρουργική αλλάζει με γοργούς ρυθμούς και πολλά πράγματα που τα βλέπαμε τις προηγούμενες χρονιές σαν όνειρα, ή σαν εικόνες από το μέλλον, τώρα πλέον γίνονται πράξη, αναφέρει ο διακεκριμένος καρδιοχειρουργός και εξηγεί:
Η γονιδιακή εξέταση καθορίζει πιο σωστή θεραπεία με αντιπηκτικά
«Αυτό που ανακοινώθηκε σαν κάτι πολύ μοντέρνο και το οποίο έχει περάσει στην κλινική εφαρμογή, είναι ότι πλέον γίνεται γονιδιακή μελέτη της πρόβλεψης του κινδύνου μίας πάθησης, όπως για παράδειγμα για τα ανευρύσματα της αορτής», λέει ο κ. Δεδεηλίας στο Πρακτορείο FM. Είναι γνωστό ότι αυτά τα ανευρύσματα είναι μία επικίνδυνη κατάσταση, η οποία μπορεί να προκαλέσει αιφνίδιο θάνατο ή σοβαρές επιπλοκές, αν συμβεί ρήξη, επισημαίνει ο κ. Δεδεηλίας και προσθέτει: «Το όριο όμως για την ρήξη και την επικινδυνότητα που συνεπάγεται, μπορούμε πλέον να το προσδιορίσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια, αν μελετήσουμε το γονιδίωμα του κάθε ασθενούς, και αν για κάθε υποψήφιο που μελετάμε, ξέρουμε ποια γονίδια έχει. Έτσι λοιπόν μπορούμε και επεμβαίνουμε χειρουργικά νωρίτερα και σώζουμε περισσότερες ζωές». Στην Ελλάδα όπως λέει δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα, γιατί είναι ακριβή η εξέταση του DNA, τονίζει ωστόσο ότι θα πρέπει να ενταχθεί στα ταμεία.
Η μελέτη του γονιδιώματος μπορεί να φανεί χρήσιμη και στην επιλογή αντιπηκτικής θεραπείας για καρδιοπαθείς. «Ορισμένοι άνθρωποι έχουν αντίσταση σε κάποια αντιπηκτικά όπως για παράδειγμα τα αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα. Οπότε με τη μελέτη του γονιδιώματος τους, βρίσκουμε με ακρίβεια ποιοι είναι αυτοί οι άρρωστοι που έχουν την αντίσταση, κι έτσι μπορούμε να τροποποιήσουμε τη θεραπεία και να τους προστατεύσουμε καλύτερα», λέει ο γιατρός.
Διευρύνεται η γκάμα των ασθενών για bypass
Όσον αφορά την πιο συνήθη καρδιοχειρουργική επέμβαση για άτομα άνω των 60, το γνωστό σε όλους bypass, φαίνεται πως διευρύνεται η γκάμα των ασθενών που μπορούν πλέον να υποβληθούν σε αυτή την επέμβαση.
«Τώρα πια κάνουμε πιο προχωρημένες επεμβάσεις, από μικρές τομές και πλέον μπορεί να γίνει μία συνδυασμένη επέμβαση bypass και βαλβίδας, χωρίς να σταματήσει η καρδιά. Έτσι το bypass γίνεται με την καρδιά πάλλουσα και η καινούργιας τεχνολογίας βαλβίδες τοποθετούνται, από την κορυφή της καρδιάς ή από το πόδι ή από την αορτή. Το γεγονός ότι δεν σταματάει η καρδιά ελαχιστοποιεί τους κινδύνους εγκεφαλικού και τους κινδύνους από την εξωσωματική κυκλοφορία. Επίσης μπορούμε και προσφέρουμε θεραπεία και σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας και μεγαλύτερης επικινδυνότητας, που παλαιότερα απορρίπταμε από το χειρουργείο», επισημαίνει ο κ. Δεδεηλίας.
Με τις συσκευές υποβοήθησης αυξήθηκε έως και 80% η πενταετής επιβίωση σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια
Σχετικά με την καρδιακή ανεπάρκεια, η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία, οι καινούργιες συσκευές υποβοήθησης σύμφωνα με τον κ. Δεδεηλία γίνονται όλο και μικρότερες σε μέγεθος και πλέον έχουν πάρει το σχήμα ενός μικρού αναπτήρα. «Τέτοιες συσκευές μπορούν να προωθηθούν μέσα στην καρδιά και να βοηθάνε την κυκλοφορία, από μικρές τομές που γίνονται στο θώρακα. Δηλαδή και εδώ έχουμε πολύ μεγάλες εξελίξεις. Το κόστος βέβαια είναι ένα θέμα και για αυτό μπαίνουν κριτήρια σε ποιους ασθενείς τοποθετούνται, ώστε να μην γίνεται κατάχρηση, αλλά να τοποθετούνται σε αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη»
Τα ιατρεία καρδιακής ανεπάρκειας απαραίτητα για τη μακροχρόνια προοπτική ασθενών σε στάδιο 2 και 3
«Στους πολύ βαριά ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, στους οποίους τοποθετούμε συσκευές αυτού του τύπου, φαίνεται πως η πενταετής επιβίωση που παλαιότερα ήταν 50% τώρα έχει φτάσει στο 70-80%. Κάτι που είναι πάρα πολύ ελπιδοφόρο, αν σκεφτεί κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα ζούσαν ούτε το επόμενο εξάμηνο, χωρίς τις συσκευές. Για τα στάδια 2 και 3 υπάρχουν μακροχρόνιες προοπτικές, με την προϋπόθεση ότι ο ασθενής παρακολουθείται καλά από τις καρδιολογικές κλινικές που έχουν τμήματα καρδιακής ανεπάρκειας. Για τους ασθενείς τελικού σταδίου μιλάμε για επιβίωση εξαμήνου χωρίς μηχανική υποβοήθηση», καταλήγει ο κ. Δεδεηλίας.
