Μείζον θέμα δικαιοδοσίας δημιουργεί η χθεσινη συμφωνία Τσίπρα – Ιερώνυμου.
Εκτός από τις σφοδρές αντιδράσεις που προκαλούνται στους κόλπους των Ιερέων από τη χθεσινή συμφωνία αναφορικά με τη μισθοδοσία τους, ο Αρχιεπίσκοπος με την ενέργειά του αυτή επέλεξε να ανοιξει ένα νέο μέτωπο της Ελλαδικής Εκκλησίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το 1997 πριν καταρτίσει τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδας είχε πάρει τη σύμφωνη γνώμη του Πατριαρχείου.
Αντίθετα, ο κ. Τσίπρας, εν κρυπτώ, συναποφάσισε με τον κ. Ιερώνυμο, για θέματα που αφορούν τρίτους, χωρίς καν τη σύμφωνη γνώμη της Ιεράς Συνόδου, όπως ρητά προβλέπει το άρθρο 3 του Συντάγματος.
Και αυτό γιατί οι Ιερείς σε Κρήτη και Δωδεκάννησα μπορεί να μισθοδοτούνταν από το Ελληνικό Δημόσιο, όμως άνηκαν στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου, με την Ελλαδική Εκκλησία να μην έχει κανέναν λόγο επ΄αυτών.
Με τη χθεσινή, λοιπόν, συμφωνία, ο Αρχιεπίσκοπος γίνεται (με υπόγειο τρόπο) κυρίαρχος στις Πατριαρχικές Μητροπόλεις, όπου μέχρι σήμερα δεν είχε κανέναν λόγο. Πλέον, αυτός (ως εργοδότης) θα υπογράφει, στη δική του εταιρία θα ανήκει το προσωπικό και οι ιερείς των μητροπόλεων, ενώ ο ίδιος θα μπορεί να προσλαμβάνει ή να απολύει τους Ιερείς που ανήκουν στο Πατριαρχείο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει έντονος προβληματισμός σε κύκλους του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την εξέλιξη αυτή, ενώ δεν αποκλείεται εντός των προσεχών ημερών να υπάρξει και επίσημη τοποθέτηση.
