*Του Κώστα Κωτούλα
Δεν ξέρω τι ήταν πιο χαρακτηριστικό πάνω του: τα χοντρά κοκάλινα γυαλιά του, οι φαβορίτες – γένια που έφταναν μέχρι τις κάτω γνάθους ή το υπεροπτικό βλέμμα – χαμόγελο.
Πάντως, ο συνδυασμός των τριών υποδήλωνε σαφώς το «ξέρω κάτι που δεν ξέρετε».
Και ο Isaac Asimov ήξερε πράγματα που δεν ξέραν οι σύγχρονοί του. Αλλά επειδή ήταν τέτοιος άνθρωπος, προσπάθησε να τους τα δείξει -αν και όχι με εύκολο τρόπο: συνέγραψε πάνω από πεντακόσια βιβλία, τα οποία κάλυπταν όλο το φάσμα των θεμάτων στα οποία μπορούν να αναφερθούν τα βιβλία.
Ο ίδιος ανέφερε κάποιες φορές, με κάποια δόση υπερβολής και ξεκινώντας την πρότασή του με το «μου έχει πει κάποιος βιβλιοθηκάριος πως…» ότι τα βιβλία του καλύπτουν και τις δέκα τάξεις του Δεκαδικού Συστήματος Ταξινόμησης Dewey (ένα από τα επικρατέστερα συστήματα ταξινόμησης των βιβλίων – συνεπώς και της ανθρώπινης γνώσης, ανάλογα με τη θεματολογία τους).
Όπως είπαμε όμως, αυτό περιείχε κάποια δόση υπερβολής. Βιβλία του Asimov είχαν περιεχόμενο σχετικό με:
Επιστήμες Υπολογιστών, Πληροφορική και Γενικά Έργα
Θρησκεία
Κοινωνικές Επιστήμες
Γλώσσα
Φυσικές Επιστήμες και Μαθηματικά (πολιτικώς ορθή απόπειρα απόδοσης του “Pure Science” που κανονικά χρησιμοποιεί το Σύστημα Dewey)
Τεχνολογία
Τέχνες και Διασκέδαση
Λογοτεχνία και Ρητορική
Ιστορία και Γεωγραφία.
Όπως προκύπτει με μια ματιά, οι Τάξεις στις οποίες έχουν καταταγεί έργα του Asimov είναι μόνον εννέα και όχι δέκα. Δεν υπάρχει έργο του που να έχει καταταγεί στην Τάξη της Φιλοσοφίας και Ψυχολογίας!
Βιβλία του (αλλά και ο ίδιος ως πρόσωπο) έχουν βραβευθεί και ξαναβραβευθεί αμέτρητες φορές – όχι μόνο με τα κλασσικά βραβεία για έργα Επιστημονικής Φαντασίας, αλλά και με βραβεύσεις σχετικές με την προσφορά στην Επιστήμη και τον Ανθρωπισμό.
Σε ένα οποιοδήποτε κείμενο για τον Asimov είναι αναπόφευκτη η αναφορά στο έπος της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας (σειρές βιβλίων Galactic Empire και Foundation): δε ρισκάρει κανείς την οργή του αναγνώστη που δε θα βρει στο κείμενο το όνομα Χάρι Σέλντον (Hari Seldon) και της Επιστήμης της Ψυχοϊστορίας που αυτός θεμελίωσε (θα θεμελιώσει στο μακρινό μέλλον). Και η αναφορά αυτή γίνεται ακριβώς εδώ.
Το ίδιο αναπόφευκτη είναι η αναφορά στη σειρά βιβλίων των Ρομπότ. Είναι πασίγνωστο ότι ο Asimov θεμελίωσε τη ρομποτική, όταν το 1942 διατύπωσε τους τρεις θεμελιώδεις νόμους της (στους οποίους αργότερα προσέθεσε και έναν τέταρτο). Τα έργα του Asimov σχετικά με τα ρομπότ είναι από τα πιο αγαπημένα των αναγνωστών και τουλάχιστο δύο κινηματογραφικές παραγωγές (Bicentennial Man και I, Robot) στηρίχθηκαν σε διηγήματά του.
Ξεχωριστή θέση στην όποια (εκ των πραγμάτων ελλιπή και αποσπασματική) αναφορά σε έργα του Asimov έχει το «Ακόμα και οι Θεοί» (The Gods Themselves), το οικολογικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας το οποίο προβάλλει σε διαγαλαξιακό επίπεδο το πρόβλημα της καταστροφής του περιβάλλοντος από την υπερκατανάλωση ενέργειας και την ελλιπή επιστημονική διερεύνηση των συνεπειών της συμπεριφοράς της Ανθρωπότητας.
Τεράστιο ενδιαφέρον έχουν επίσης τα «Χρονικό του Κόσμου» και «Χρονικό Επιστημών και Ανακαλύψεων», οι δύο τόμοι στους οποίους ο Asimov παρουσιάζει την ιστορία της Ανθρωπότητας και της Επιστήμης αυτής.
