*Του Νίκου Αρμένη
Ούτε μία, ούτε δύο αλλά αμέτρητες φορές με έχουν ρωτήσει άνθρωποι που δεν τρέχουν τι σκέφτομαι όταν τρέχω.
Τους φαίνεται προφανώς περίεργο πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να τρέχει ακατάπαυστα για δύο, τρεις ή και τέσσερις ώρες..!
Εύλογα ρωτούν που βρίσκει κανείς την υπομονή για να το κάνει αυτό και τι στο καλό μπορεί να σκέφτεται όλες αυτές τις ώρες..
Η απάντηση είναι απλή. Δεν σκέφτομαι τίποτα συγκεκριμένο αλλά πολλά και διάφορα. Σημαντικά και ασήμαντα. Από σοβαρά μέχρι πολύ σοβαρά αλλά και άνευ ουσίας.
Ένας είναι όμως ο κοινός παρονομαστής. Η χαλαρή διάθεσή μου.
Να διευκρινίσω εδώ ότι μιλάω για τρέξιμο σε συνθήκες προπόνησης γιατί στον αγώνα τα πράγματα αλλάζουν αρκετά και θα σας το αναλύσω αυτό σε άλλο κείμενο στο μέλλον.
Στην προπόνηση λοιπόν, το άγχος είναι ανύπαρκτο. Ακόμα και αυτή η έντονη επιθυμία να βγει πχ και η …σημερινή, δύσκολη, προπόνηση δεν θα επηρεάσει τη χαλαρή μου διάθεση. Ειδικά μετά τα πρώτα 1-2 χλμ, ακόμα και τα πιο δύσκολα προβλήματα που τυγχάνει να με απασχολούν, τα συλλογιέμαι με ψυχραιμία. Τόσο ήρεμος που συχνά πυκνά βρίσκω και τη λύση τους. Ναι, τρέχοντας!
Εσείς που δεν τρέχετε, θυμηθείτε την τελευταία φορά που κάνατε έναν περίπατο μόνοι σας δίπλα στη θάλασσα. Θα στοιχημάτιζα ότι τον θυμάστε με νοσταλγία. Ήταν η δική σας απόπειρα απόδρασης από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Στην εφηβεία μου και λίγο αργότερα, το έκανα συχνά αυτό. Ειδικά όταν ήμουν στεναχωρημένος ή μπερδεμένος στις σκέψεις μου ήξερα τον τρόπο για να φτιάξω τη διάθεσή μου και να συλλογιστώ πιο καθαρά. Μια περατζάδα στο Πασαλιμάνι – ειδικά τις πρωϊνές ώρες – ήταν η ιδανική επιλογή.
Τώρα το καταφέρνω με το τρέξιμο με τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα και μάλιστα καθημερινά.
Σχεδόν κάθε πρωί τρέχω ακούγοντας την αγαπημένη μου μουσική, γύρω γύρω και μέσα στο Μπαρουτάδικο (το πάρκο της γειτονιάς μου). Συνεχίζω στο στίβο του ΕΑΚ Αιγάλεω και καταλήγω πάλι πίσω κάνοντας σαν αποθεραπεία το τελευταίο χλμ της προπόνησής μου από το γήπεδο στο σπίτι.
Η μουσική και το τρέξιμο μου προκαλούν ευεξία! Το τρέξιμο και η μουσική μου προκαλούν ευεξία!
Πολλές φορές δεν σκέφτομαι απολύτως τίποτα. Απλώς τρέχω και από μέσα μου τραγουδάω!
Και είναι και κάποιες φορές που, αλήθεια σας λέω, αισθάνομαι πως δεν τρέχω αλλά ότι χορεύω πάνω στην άσφαλτο! Είναι από τις στιγμές εκείνες που νομίζεις ότι ενώ τρέχεις θα απογειωθείς, που έχεις την ψευδαίσθηση ότι έχεις νικήσει και το νόμο της βαρύτητας καθώς αισθάνεσαι πανάλαφρος..!
Άλλες φορές τα τραγούδια στα αυτιά μου ηχούν σαν υπόκρουση στις σκέψεις μου. Σκέφτομαι τους δικούς μου ανθρώπους, τον πατέρα μου που μεγάλα χρονικά διαστήματα μου λείπει κάπου μακριά στο εξωτερικό καθώς είναι ναυτικός, την κόρη μου που πριν από μισή ώρα την είχα αποχαιρετήσει για να πάει στο σχολείο, τη γυναίκα μου που το πρωί δεν πρόλαβα να της πω πόσο την ευχαριστώ για όσα κάνει για μας, την αδερφή μου που θα έχει ξυπνήσει και απόψε κατά τη διάρκεια της νύχτας 3-4 φορές να ταΐσει τον μπέμπη της, την αυριανή μου προπόνηση, τους από πάνω στη δουλειά που μπορεί και σήμερα να με πρήξουν με διάφορα παράλογα, τον Τσίπρα και τι στο καλό ακόμα θα κάνει για να μείνει στην καρέκλα, τον Μητσοτάκη και τι στο καλό ακόμα θα κάνει και αυτός για να του πάρει την καρέκλα, τους λογαριασμούς που τρέχουν και αυτή την άτιμη την εφορία, το επόμενο ταξίδι μου, τις πρόσφατες διακοπές μου, το γκρουπ των παλαίμαχων δρομέων που τρέχει τώρα μερικά μέτρα μπροστά μου αλλά και εκείνη την όμορφη κοπέλα που είδα το πρωί να κατηφορίζει στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας αγχωμένη στη δουλειά της ενώ εγώ ανέβαινα από την αντίθετη κατεύθυνση τρέχοντας..
Τέτοια σκέφτομαι…
Βρίσκετε κάτι πρωτότυπο στις σκέψεις μου; Προφανώς όχι..
Αυτό που ίσως έχει σημασία δεν είναι οι σκέψεις αλλά η ψυχολογία μου!
Τα τρέξιμο λένε «καθαρίζει» το μυαλό! Σωστά το λένε.. Έχει τύχει – όπως σας είπα και παραπάνω – τρέχοντας να βρω λύσεις σε προβλήματα που θεωρούσα άλυτα γιατί απλώς κατάφερα να σκεφτώ πιο καθαρά.
Πάντα μόνος όπως όλοι οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων.
Με μοναδική παρέα την αγαπημένη μου μουσική και τις σκέψεις μου..
Αυτό είναι το καθημερινό δώρο στον εαυτό μου..
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται ως πολιτικός συντάκτης στον τηλεοπτικό σταθμό Star και στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
