today-is-a-good-day
13.5 C
Athens

Ολοταχώς για το νο 1 ο Νόβακ Τζόκοβιτς

Το 2017 ήταν μια… καταστροφική χρονιά για τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Δεν κατέκτησε τίτλους, σε πολλά τουρνουά είχε πρόωρους αποκλεισμούς, από ένα σημείο και μετά δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού και στο τέλος βρέθηκε για πρώτη φορά μετά από χρόνια εκτός «τοπ-10» στην παγκόσμια κατάταξη. Κάπως έτσι ξεκίνησε και το 2018, που τον βρήκε στο νο 12 του κόσμου, στην συνέχεια έπεσε στο νο 18 και κάποια στιγμή βγήκε και εκτός 20άδας (Μάιος και Ιούνιος στο νο 22).
Όμως, από εκείνη την στιγμή και μετά ήρθε η μεγάλη ανάκαμψη, με αποκορύφωμα τους δύο τίτλους Γκραν Σλαμ που κατέκτησε, σε Γουίμπλεντον και Αμερικανικό όπεν. Άμεσο επακόλουθο η επιστροφή του, όχι απλώς στην κορυφαία 10άδα (νο 10 τον Ιούλιο), αλλά και στο νο 3 της παγκόσμιας κατάταξης (Σεπτέμβριος), με σχεδόν βέβαιη την άνοδό του στο νο 2, αφού το επόμενο διάστημα αναμένεται να ξεπεράσει τον Ρότζερ Φέντερερ, με τον οποίο τον χωρίζουν 455 βαθμοί, αλλά με τον Τζόκοβιτς να μην έχει να υπερασπιστεί βαθμούς από την περσινή περίοδο, σε αντίθεση με τον Ελβετό που θα έχει απώλειες.

Ο 31 ετών Σέρβος, ωστόσο, κάτοχος 14 τίτλων Γκραν Σλαμ και 71 συνολικά, δεν αρκείται σε τίποτα λιγότερο από την κορυφή! Εκεί νιώθει ότι ανήκει κι εκεί ακριβώς στοχεύει να βρεθεί μέχρι το τέλος της χρονιάς. Οι 1.035 βαθμοί που τον χωρίζουν από τον Ράφαελ Ναδάλ δεν δείχνουν αρκετοί για να τον σταματήσουν και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει αποφασίσει να αγωνιστεί στο masters της Σανγκάης. Ο ίδιος μάλιστα άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να παίξει και σε άλλα τουρνουά, όπως της Βασιλείας ή της Βιέννης, στην προσπάθειά του να πετύχει τον στόχο του.
Ο Τζόκοβιτς ανέβηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του στο νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης στις 4 Ιουλίου 2011 και συνολικά έχει παραμείνει εκεί 223 εβδομάδες, εκ των οποίων οι 122 συνεχόμενες. Βρίσκεται 5ος στην σχετική λίστα στην Ιστορία της ΑΤΡ, πίσω από τους Ρότζερ Φέντερερ (310 εβδομάδες στην κορυφή), Πιτ Σάμπρας (286), Ιβάν Λεντλ (270), Τζίμι Κόνορς (268) και ακριβώς μπροστά από τον τωρινό κάτοχο της κορυφής, Ράφαελ Ναδάλ (192).

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ