Ο Τζέρεμι Κόρμπιν είναι επικεφαλής των Εργατικών της Βρετανίας από το 2015.
Ο 69χρονος πολιτικός ελπίζει να οδηγήσει σύντομα σε εκλογική νίκη το κόμμα που σήμερα αριθμεί περισσότερα από 500.000 μέλη.
«Έχει τον πλήρη έλεγχο του κόμματος με εξαίρεση το θέμα του Brexit», λέει ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου Τιμ Μπέιλ.
Ο Κόρμπιν υπήρξε ανέκαθεν στρατευμένος στα πιστεύω του: μέλος της Ομάδας για τη Σοσιαλιστική Εκστρατεία, της Εκστρατείας Αλληλεγγύης του Παλαιστινιακού Λαού, της Διεθνούς Αμνηστίας, της Εκστρατείας για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό και του Συνασπισμού Σταματήστε τον Πόλεμο.
Παραδοσιακός εκπρόσωπος της αριστερής πτέρυγας των Εργατικών και, ως εκ τούτου, υποστηρικτής σοσιαλιστικών πολιτικών στην οικονομία. Στέκεται κατά των πολιτικών λιτότητας που εφαρμόζονται στη Βρετανία, την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, με πολλές παρεμβάσεις κατά των πολιτικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και υπέρ των αριστερών κινημάτων.
Vegetarian, ζει ακόμη σε ένα απλό σπίτι, με την Τρίτη σύζυγό του και εξακολουθεί να μετακινείται με ποδήλατο.
Βουλευτής Βόρειου Λονδίνου από το 1983, ο Κόρμπιν αναγκάστηκε, έπειτα από ένα χρόνο και παρά τη σαρωτική του νίκη το 2015, να δώσει ξανά μάχη για να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος, αφού οι 172 από τους 230 βουλευτές των Εργατικών ενέκριναν πρόταση δυσπιστίας εναντίον του, κατηγορώντας τον ότι έκανε απρόθυμα εκστρατεία εναντίον του Brexit στο δημοψήφισμα.
Ο Κόρμπιν υπήρξε πάντα εξαιρετικά δημοφιλής στη βάση του κόμματος, ωστόσο στο ερώτημα για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό ακόμη και σήμερα έπεται της συντηρητικής πρωθυπουργού Μέι.
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΜΕ ΑΙΤΙΑ
Δριμύς επικριτής του καθεστώτος του Απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική και υποστηρικτής του Νέλσον Μαντέλα όταν η Δύση τον θεωρούσε τρομοκράτη, ο Κόρμπιν συνελήφθη, μάλιστα, το 1984, επειδή διαδήλωνε έξω από την πρεσβεία της Νότιας Αφρικής.
Όταν το δίδυμο Θάτσερ-Ρέιγκαν υποστήριζαν τον αιμοσταγή δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ στη Χιλή, ο Κόρμπιν ήταν επικεφαλής της εκστρατείας να προσαχθεί ο δικτάτορας ενώπιον της δικαιοσύνης.
Όταν οι Συντηρητικοί χαρακτήριζαν τους υποστηρικτές των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων ως «ανισόρροπη αριστερά», ο Κόρμπιν καταψήφιζε το άρθρο 28, που καταδίκαζε τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
Και όταν κινδύνευσε να πέσει η κυβέρνηση Θάτσερ με την απεργία των Βρετανών μεταλλωρύχων, ο Κόρμπιν βρισκόταν στο πλευρό τους.
Ο Κόρμπιν δέχτηκε σφοδρές επικρίσεις όταν, το 1980, μαζί με τον Τόνι Μπεν και άλλους βουλευτές του Εργατικού Κόμματος, ξεκίνησαν διάλογο με εκπροσώπους του Σιν Φέιν, προσκαλώντας εκπροσώπους τους στη Βουλή των Κοινοτήτων. Η κυβέρνηση -κι ενώ είχε εμπλακεί μυστικά, όπως αποδείχθηκε αργότερα, σε διαπραγματεύσεις- έλεγε ότι «δεν συνομιλεί με τρομοκράτες».
Αντιτάχθηκε στην εισβολή και την κατοχή στο Αφγανιστάν το 2001, ενώ έκανε εκστρατεία και ψήφισε εναντίον του πολέμου στο Ιράκ το 2003. Υπήρξε ανέκαθεν υποστηρικτής των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, από την εποχή ακόμα που ο Γιάσερ Αραφάτ θεωρούνταν τρομοκράτης από τη Δύση.
ΗΓΕΤΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Στο ετήσιο συνέδριο των Εργατικών που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες ο Κόρμπιν τάχθηκε υπέρ της προσφυγής στις κάλπες και κατά ενός νέου δημοψηφίσματος.
«Οι Εργατικοί θα καταψηφίσουν το σχέδιο Τσέκερς (της κυβέρνησης Μέι για το Brexit) ή οτιδήποτε έχει απομείνει απ’ αυτό και αντιτίθενται στην έξοδο από την ΕΕ χωρίς συμφωνία. Είναι αδιανόητο να τσακιστούμε να βγούμε από την Ευρώπη χωρίς συμφωνία. Θα ήταν μια εθνική τραγωδία. Γι’ αυτό τον λόγο, αν το κοινοβούλιο καταψηφίσει μια συμφωνία των Τόρις (με την ΕΕ), είτε η κυβέρνηση αποτύχει να φτάσει σε οποιαδήποτε συμφωνία, θα πιέσουμε να προκηρυχθούν γενικές εκλογές»…
Στην ωριαία ομιλία του κατά την τελευταία ημέρα του συνεδρίου, ο Κόρμπιν δήλωσε έτοιμος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της Βρετανίας, στέλνοντας μήνυμα ενότητας, σε μια προσπάθεια να αμβλύνει τη διχόνοια στους κόλπους της δικής του παράταξης σχετικά με το Brexit, που έγινε εμφανής και στο συνέδριο.
Παρότι οι σύνεδροι είχαν ήδη συμφωνήσει να αφήσουν ανοιχτό το ενδεχόμενο διεξαγωγής δεύτερου δημοψηφίσματος σε περίπτωση που δεν προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, όπως επιδιώκουν, υπήρξαν αντικρουόμενες τοποθετήσεις πρωτοκλασάτων στελεχών για το κατά πόσον θα πρέπει να ξανατεθεί σε λαϊκή ψήφο το ερώτημα της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αν συνοψίσει κανείς τα βασικά θέματα στην ομιλία του αυτά είναι:
— Το ακραίο που έγινε mainstream: Οι ριζοσπαστικές προτάσεις που τόσο ο ίδιος όσο και ο σκιώδης υπουργός Οικονομικών του, o Τζον ΜακΝτόνελ, πρεσβεύουν επί μακρόν έχουν πάψει να θεωρούνται ριζοσπαστικές. «Οι πολίτες αυτής της χώρας γνωρίζουν ότι ο παλαιός τρόπος διαχείρισης των πραγμάτων δεν λειτουργεί πια. Και αν δεν προτείνουμε ριζοσπαστικές λύσεις, θα έρθουν άλλοι που θα γεμίσουν το κενό με την πολιτική της επίρριψης ευθυνών και της πόλωσης. Γι αυτό και οι Εργατικοί μιλούν στην καρδιά της νέας πλειοψηφίας». Η αυτοπεποίθησή του πηγάζει από το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως προτάσεις όπως η επανακρατικοποίηση, που μέχρι πρότινος ήταν ανάθεμα για τους περισσότερους συστημικούς πολιτικούς, τώρα θεωρούνται από πολλούς ψηφοφόρους ως μια πραγματιστική απάντηση σε ένα σύστημα που δεν λειτουργεί.
— Eκλογές ή νέο δημοψήφισμα; Τελικά «όλες οι επιλογές είναι πάνω στο τραπέζι», αν αποτύχει η πρόταση της πρωθυπουργού Μέι. Αλλά αν εκείνη αλλάξει την θέση της, οι Εργατικοί προτίθενται να την στηρίξουν.
–Να διώξουμε τα «σύννεφα» του (πρόσφατου) παρελθόντος: Ο Κόρμπιν επιχείρησε να βελτιώσει την εικόνα του κόμματος έπειτα από τις αντιδικίες που εμφανίστηκαν την άνοιξη και το καλοκαίρι και ειδικά τις κατηγορίες περί αντισημιτισμού στις οποίες ενεπλάκη και ο ίδιος. Κατέληξε ότι η κρίση ήταν βαριά και «προκάλεσε πόνο στην εβραϊκή κοινότητα αλλά και στο κόμμα» του. «Ο εβραϊκός λαός έχει υποφέρει πολύ στην μακρά ιστορία των διώξεων και της γενοκτονίας», είπε, και τάχθηκε μαζί με το κόμμα του στον αγώνα για την εξάλειψη του αντισημιτισμού. Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με τη Ρωσία, ο Κόρμπιν είπε ότι δεν έχει πλέον αμφιβολίες, όπως αρχικά είχε εκφράσει, πως η επίθεση με νόβιτσοκ εναντίον των Σκριπάλ ήταν έργο της Ρωσίας. Εξήρε μάλιστα και τους ερευνητές που το εξιχνίασαν. «Αν μας φέρετε μια συμφωνία που περιλαμβάνει τελωνειακή ένωση Βρετανίας – ΕΕ και δεν δημιουργεί “σκληρά” σύνορα στην Ιρλανδία, αν προστατεύει τις θέσεις εργασίας, τα εργασιακά δικαιώματα και τα περιβαλλοντικά και καταναλωτικά πρότυπα, τότε θα την υποστηρίξουμε», είπε. «Αν όμως δεν μπορείτε να διαπραγματευτείτε μια τέτοια συμφωνία, πρέπει να κάνετε στην άκρη για να έρθει μία κυβέρνηση που μπορεί και θα το κάνει».
ΜΑΡ.ΜΙ
ΠΗΓΕΣ: BBC, The Independent, The Guardian, AFP
