Υπό τον τίτλο «Ποιανού είναι η Μακεδονία» η εφημερίδα «Τρουντ» δημοσιεύεται το άρθρο γνώμης του καθηγητή Ιστορίας Πλάμεν Παβλόφ για την αρχαία Μακεδονίας.
Στην αρχή ο ιστορικός επισημαίνει ότι το ζήτημα της ονομασίας μεταξύ της Ελλάδας και τη ΠΓΔΜ που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και μερικές δεκαετίας αποτελεί εύγλωττο παράδειγμα για το πώς η ιστορική κληρονομία μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης για πολιτικούς σκοπούς. «Οι δύο χώρες εκμεταλλεύονται το θέμα τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική τους πολιτική, ενώ οι τόνοι της συζήτησης φθάνουν ακόμη και στα όρια της υστερίας. Οι μονοπωλιακές διεκδικήσεις του παρελθόντος είναι παράλογες, αλλά και επικίνδυνες» τονίζει ο Παβλόφ.
Ο ιστορικός αναφέρει ότι στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή ιστορική επιστήμη επιβλήθηκε, ήδη από την εποχή της Αναγέννησης, η αντίληψη ότι «οι Μακεδόνες είναι λαός με αρχαία ελληνική (δωρική) καταγωγή και ότι η αρχαία Μακεδονία ήταν δήθεν κράτος των αρχαίων Ελλήνων. Για την εποχή του, ο φιλελληνισμός της Αναγέννησης μπορεί να ήταν και κάτι θετικό, αλλά η λογική της επιστήμης μας οδηγεί σε άλλα συμπεράσματα» γράφει ο καθηγητής και επισημαίνει ότι η μελέτη των ιστορικών πηγών αποδεικνύει ότι επρόκειτο για «πληθυσμό αρχαίων Θρακών και μια χώρα που ήταν παρόμοια με τα βασίλεια των Οδρυσών, των Γετών και των Τριβαλλών». Διευκρινίζει παράλληλα ότι «ο εξελληνισμός της ελίτ των αρχαίων Μακεδόνων ήταν πιο έκδηλος σε σχέση με τις υπόλοιπες θρακικές φυλές, αλλά για τους αρχαίους Έλληνες οι Μακεδόνες παρέμειναν βάρβαροι και ξένοι».
Αναφέρει επίσης ότι για την ιστορία της αρχαίας Μακεδονίας υπάρχουν πολλοί μύθοι, αλλά τονίζει ότι «στο προσκήνιο δεν βρίσκονται οι αρχαίοι Έλληνες, αλλά αρχαίες θρακικές φυλές και θράκες ηγεμόνες». Επισημαίνει ότι οι ρίζες της αρχαίας Μακεδονίας βρίσκονται στα εδάφη μεταξύ του ποταμού Αλιάκμονα και Αξιού και διευκρινίζει ότι στο διάστημα περίπου 1000 χρονών ο Αλιάκμονας λεγόταν Μπίστριτσα, ενώ ο πάνω ρους του Αξιού λέγεται σήμερα Βαρδάρης.
Στην συνέχεια ο ιστορικός αναφέρει μερικά στοιχεία της αρχαίας ιστορίας της Μακεδονίας του 7ου και του 6ου αιώνα π.Χ. «Ενδιαφέρον είναι ότι στην πρώιμη αρχαιότητα το όνομα «Μακεδονία» δεν υπήρχε, αλλά η περιοχή αυτή ήταν γνωστή ως Ημαθία, από το όνομα θρυλικού Θράκα ηγεμόνα. Ο Ησίοδος που ζούσε τον 7ου αιώνα π.Χ αναφέρει το όνομα του Μακεδόνα και του αδελφού του Μάγνητα, οι οποίοι κατάγονται από την Πιερία, κοντά στον Όλυμπο, την οποία κατοικούσαν βασικά Θράκες. Άλλωστε αξίζει να αναρωτηθούμε αν οι Ολύμπιοι θεοί έχουν τις ρίζες τους στους αρχαίους Έλληνες ή πρόκειται για επιρροή των αρχαίων Θρακών, γράφει ο Παβλόφ. Περαιτέρω ο ιστορικός αναφέρει ότι ο Μακεδών και ο αδελφός του ήταν γνωστοί ως τιθασευτές αλόγων, που ήταν κοινό χαρακτηριστικό και για τους Θράκες ηγεμόνες.
Ο ιστορικός αναφέρει επίσης στην αρχή ότι με το όνομα «Μακεδονία» αποκαλούσαν τα εδάφη μεταξύ του Ολύμπου, της Χαλκιδικής, του Νέστου και της οροσειράς Βόρας (επισημαίνει σε εισαγωγικά ότι το βουλγαρικό όνομα του Νέστου είναι Μέστα και του βουνού Βόρα είναι Νιντζέ).
«Είναι γεγονός ότι την Κάτω (Νότια) Μακεδονία κατοικούσαν βασικά Θράκες. Η Άνω Μακεδονία συμπεριλήφθηκε στο Βασίλειο των Μακεδόνων, από τον Φίλιππο Β’ ο οποίος κατέκτησε τους ντόπιους Θράκες» αναφέρει ο ιστορικός και περιγράφει την ιστορία της περιοχής του 4ο και του 3ο αιώνα π.Χ., διευκρινίζοντας ότι ο πρώτος βασιλιάς του αρχαίου Βασιλείου της Μακεδονίας για τον οποίον υπάρχουν ιστορικά αξιόπιστα στοιχεία είναι ο Περδίκκας Α’, ενώ στην περίοδο του Περδίκκα Β’ αρχίζει ο ισχυρός ανταγωνισμός με το Βασίλειο των Οδρυσών και την Αθήνα.
«Η αντίληψη ότι οι αρχαίο Μακεδόνες είναι ένας λαός με αρχαίες ελληνικές (δωρικές) ρίζες βασίζεται στους θρύλους που χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι οι βασιλιάδες του Βασιλείου της Μακεδονίας, προκειμένου να κυριαρχήσουν στις πλούσιες αρχαίες πόλεις-κρατη, υπογραμμίζει ο Παβλόφ.
«Η επιρροή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, γλώσσας, τεχνών και φιλοσοφίας στο Βασίλειο της Μακεδονίας δεν καθιστά αρχαίο ελληνικό το μακεδονικό κράτος. Πολλά είναι τα αντίστοιχα παραδείγματα, στην παγκόσμια ιστορία» αναφέρει ο ιστορικός και υπογραμμίζει ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν αποδέχονταν τους αρχαίους Μακεδόνες ως συμπατριώτες τους. Υπενθυμίζει την ιστορία του Αλέξανδρο Α’ Φιλέλληνα και την προσπάθεια συμμετοχής του στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τέλος χαρακτηρίζει «παράλογες» τις προσπάθειες εξαρχαϊσμού της ιστορίας της ΠΓΔΜ που έκανε ο Νικόλα Γκρούεφσκι, αλλά θεωρεί ότι αυτός ο εξαρχαϊσμός της ιστορίας δημιουργήθηκε πριν από έναν αιώνα από την Ελλάδα για να προπαγανδίσουν την ιδέα της Μεγάλης Ελλάδας.
«Η αρχαία Μακεδονία αποτελεί μέρος της ιστορικής κληρονομιάς του αρχαίου κόσμου και του ελληνιστικού πολιτισμού. Είναι μέρος της τεράστιας αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου που επεκτάθηκε σε μια τεράστια γεωγραφική περιοχή. Επιδιώξεις προς την κληρονομιά της αρχαίας Μακεδονίας μπορούμε να έχουμε και εμείς. Ωστόσο, είναι καλό που δεν το κάνουμε. Οι γείτονές μας δεν μπορούν παρά να κερδίσουν αν δεν το κάνουν ούτε αυτοί» καταλήγει το άρθρο.
