Η ραδιοφωνική ακρόαση, τις πρωινές ώρες, παράγει ατόφια πειθαρχία και απρόσκοπτη συγκέντρωση. Είναι η ώρα που, προφανώς, δεν έχεις την πολυτέλεια να κοιμάσαι, με βεβαιότητα το μυαλό σου έχει ήδη επανεκκινήσει και, αν οι συνθήκες το επιτρέπουν, έχεις το προνόμιο να διαμορφώνεις την ειδησεογραφική άποψη της ημέρας, καθώς ρυθμίζεις τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις.
Της Βασιλικής Τζότζολα
Γευόμενη το προνόμιο της χθεσινής ραδιοφωνικής απόλαυσης, αναγνωρίζω τη φωνή του συμπαθούς ως κυρίου – ουχί δε ως Υπουργού – Γαβρόγλου. Είναι κι αυτή η καρτουνίστικη μορφή του, που παραπέμπει την αείποτε παιδική μου μνήμη στον Νίκο Πιλάβιο, υποδυόμενο τον ταξιδιάρη «Παραμυθά». Ακούω να επαναλαμβάνει την απόφασή του το σχολικό ωράριο να άρχεται από της ενάτης πρωινής. Δε με απασχολεί ιδιαίτερα. Το ελεύθερο επάγγελμα με καθιστά ευπροσάρμοστη σε αλλαγές ημιώρου. Ωστόσο, δεν είμαι βεβαία αν ο κ. Γαβρόγλου έλαβε υπ’ όψιν του το κυρίως εκλογικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ κι αν αυτό εξυπηρετείται. Διότι οι εκλογείς της κυβερνώσας παράταξης είναι επί το πλείστον εκείνοι που υποχρεούνται σε «χτύπημα κάρτας» με το πρώτο φως της ημέρας και σαφώς πολύ πριν τις 09:00…
Επιπλέον, αντιλαμβάνομαι πώς ενεργειακοί λόγοι ή η (μη) αλλαγή της ώρας άγουν σε ανάλογες αποφάσεις. Μπορώ να υποθέσω γιατί πλήθος μελετών καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί εύρυθμα μετά τις 09:00. Αυτές, άλλωστε, οι μελέτες ερείδονται σε βορειοευρωπαϊκή έρευνα, σε συνθήκες πολύ λιγότερης – από την ελληνική – ηλιοφάνειας και χαμηλότερων θερμοκρασιών. Συνεπώς, αιτιολογημένα το μυαλουδάκι δεν δύναται να κάνει restart από το άγριο χάραμα. Τα παραπάνω ελάχιστα – θεωρώ – απασχολούν τη σύγχρονη ελληνική οικογένεια και κοινωνία.
Εκείνο, όμως, που ήγειρε το νηφάλιο έως εκείνη τη στιγμή θυμικό μου, εκείνο που υπήρξε ικανό να με μεταμορφώσει σε μαινάδα μαινόμενη με μανία, ήταν το ακόλουθο αυθαίρετο, προσβλητικό, πολτοποιητικό συμπέρασμα του συμπαθούς ως γηραιού κυρίου Γαβρόγλου. Παραθέτω περίπου αυτολεξεί:
«Αν μετά τον αγιασμό, φώναζες έναν μαθητή της 3ης Λυκείου και του έλεγες ότι θα του δώσεις το Μάιο το απολυτήριο, χωρίς να πατήσει όλη τη χρονιά στο σχολείο, θα το δεχόταν. Και, μάλιστα, χωρίς να επηρεαστεί η απόδοσή του».
Εκ της ανωτέρω σεσοφισμένης σοφίας του πανσόφου Γαβρόγλου, συνάγονται αβιάστως τα ακόλουθα:
Συμπέρασμα 1ον: οι Ελληνόπαιδες για τον κ. Γαβρόγλου είναι καθαρόαιμοι απατεώνες. Απατεώνες, μάλιστα! Δε διαφέρει πολύ η υπόθεση του Υπουργού από τη διάταξη του αρ. 386 του Ποινικού Κώδικα, περί απάτης! Όταν με σκοπό να αποκομίσεις παράνομο όφελος παριστάς ψευδή γεγονότα ως αληθή ή αποκρύπτεις αληθή γεγονότα, απατεώνας είσαι! Για τον κ. Γαβρόγλου, λοιπόν, οι Έλληνες έφηβοι είναι απατεώνες!
Συμπέρασμα 2ον: οι δάσκαλοι του Γένους, εν προκειμένω, οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι – κατά τον Γαβρόγλου – άχρηστοι! Εφόσον ο αρμόδιος πολιτικός προϊστάμενός τους διατείνεται ότι «η απόδοση του μαθητή της 3ης λυκείου», είτε παρακολουθήσει μάθημα, είτε όχι, «δε θα επηρεαστεί», σημαίνει ότι ο διενεργών το μάθημα διδάσκων είναι προσωποποίηση της αχρηστίας. Δεν τα είπε αυτά ούτε ο Καμπουράκης, ούτε ο Λυριτζής. Ο Γαβρόγλου τα είπε και, μάλιστα, αυθορμήτως! Ούτε καν ερωτώμενος.
Συμπέρασμα 3ον: η δυσμένεια που επιδεικνύει ο Υπουργός με τις διοικητικές του πράξεις προς ό,τι παιδευτικώς κλασικό, αποδεικνύει ότι είτε αμελεί, είτε δεν γνωρίζει το κείμενο της Ρητορικής του Αριστοτέλους, περί των Ηθών των Νέων[1]:
«Οι νέοι αγαπούν τις τιμές κι ακόμα πιο πολύ τη νίκη.. Δεν έχουν κακές διαθέσεις. Είναι μάλλον καλοί, επειδή δεν είδαν ακόμη πολλά παραδείγματα διεφθαρμένων ανθρώπων.. Προτιμούν να κάνουν ό,τι τους φαίνεται ωραίο παρά ό,τι τους συμφέρει, επειδή ο ψυχρός υπολογισμός λογαριάζει το συμφέρον, ενώ η αρετή λογαριάζει το ωραίο»…
Και άλλα πολλά. Ο Αριστοτέλης, λίγο παρακάτω, σκοπίμως και τελεσφόρως μιλά και για τα ήθη των γερόντων. Απομονώνω κάτι:
«Οι γεροντότεροι είναι μικρόψυχοι.. γιατί αλήθεια οι επιθυμίες τους δε στρέφονται πια προς τίποτα το μεγάλο και το ανώτερο»..
Δείξτε λίγη μεγαλοψυχία, αξιότιμε κύριε Γαβρόγλου! Έτσι, για τη σωτηρία της συριζαίικης ψυχής σας, μήπως και δε γέρασε τόσο! Μην λαμβάνετε αποφάσεις αφελληνιστικού εξανδραποδισμού για τα παιδιά! Δε μού φταίει το πρωινό ημίωρο του σχολείου, όχι! Εκείνη η ελληνικούρα σας, το .. «εντάσσουμε προοπτικά» που είπατε μού φταίει..! Εσείς «εντάσσετε προοπτικά», κι εμείς απεντάσσουμε εξ αιτίας σας τα ελληνικά! Με θηριώδη προοπτική!
[1]Η Ρητορική του Αριστοτέλους, «τα Ήθη των Νέων», βιβλίο Γ 1388b31–1390b13
