Είναι περισσότερο από φανερό, σε οποιονδήποτε παρατηρητή, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, ότι όσο ο καιρός περνά, ο ΣΥΡΙΖΑ, υπακούοντας προφανώς σε εντολές τού “χαρισματικού” πλην “τρελόπαιδου” ( μόλις 44χρονου ) αρχηγού του, Τσίπρα, επενδύει στην ακραία πόλωση, προκειμένου να διασώσει ό,τι -ο ίδιος πιστεύει ότι- δύναται να διασωθεί.
Tου Γιάννη Τριανταφύλλου.
Χρησιμοποιεί δε τακτικές που χρησιμοποιεί η σύμμαχος, φίλη και -κατά τ’άλλα- άξια θαυμασμού χώρα του Ισραήλ, όταν -σε στιγμές αμηχανίας για κάποιες καθολικά μη αποδεκτές ενέργειές της- υφίσταται κριτική από τους δικούς της ανθρώπους. Οι σκληροπυρηνικοί Εβραίοι, σε τέτοιες περιστάσεις, βαφτίζουν τον κριτικά σκεπτόμενο ομόδοξό τους “self hating Jew”.
Δηλαδή “Εβραίο που μισεί τον εαυτό του” ( και γι’αυτό, εξαιτίας αυτής τής “διαταραχής του” προβαίνει στο αδιανόητο, την άσκηση κριτικής στην κυβέρνηση της ίδιας του τής χώρας ). Επιτίθεται στον διαφωνούντα με τις τακτικές της, επιχειρώντας να τον διαμονοποιήσει, να τον κατστήσει αφερέγγυο στα μάτια των πολλών.
Στα καθ’ημάς, η τωρινή κυβέρνηση εφαρμόζει παρόμοια τακτική, “βαφτίζοντας” όποιον της ασκεί κριτική, ανεξαρτήτως της κομματικής του τοποθέτησης, ως “αντι-ΣΥΡΙΖΑ”. Με άπλετο ναρκισσισμό και άκρατη αυτοαναφορικότητα, η κυβέρνηση θέτει στο επίκεντρο τον εαυτό της και βάσει αυτού προσδιορίζει τους υπόλοιπους. Αν την αγαπούν και την στηρίζουν τότε όλα είναι καλά. Αλλά αν της ασκούν κριτική, δεν είναι επειδή φέρει ευθύνες και επιδεικνύει εντυπωσιακή ανικανότητα αλλά επειδή “οι άλλοι” είναι “αντιΣΥΡΙΖΑ”. Πόσο βολικό!
Ασφαλώς πρόκειται για μια απολύτως αυταρχική πολωτική τακτική. Την οποία εκφράζουν και εφαρμόζουν οι υπουργοί της, με καταστρεπτικά για το σύνολο των πολιτών, αποτελέσματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όποτε προκύπτει κάποιο θέμα δηλωτικό της απόλυτης αδυναμίας του να κυβερνήσει ένα κράτος, “πουλάει τρέλα”. Καταστρατηγεί την κοινή λογική και, την ίδια στιγμή, επιτίθεται βίαια, σε όποιον πολίτη την ασπάζεται. Δηλαδή στο σύνολο του ελληνικού λαού, αφού η κοινή λογική ονομάστηκε έτσι, ακριβώς επειδή ανήκει σε όλους, είναι κοινή.
Στόχος του; Η δαιμονοποίηση των πολιτών-ψηφοφόρων, η δημιουργία σε αυτούς ενοχών, ώστε να “διστάσουν” να προβούν στην -νομοτελειακή- αποδόμησή του. Αλλά, δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πάντα, όλους για λίγο, αλλά όλους για πάντα, ποτέ..
Κάπως έτσι, προ ολίγων ημερών, ο Μπαλάφας δήλωνε ότι «Η Λέσβος δεν έχει πρόβλημα με το μεταναστευτικό αφού ποτέ δεν είχε τουρισμό», προκαλώντας τον γέλωτα αλλά ταυτόχρονα και την οργή των κατοίκων του ελληνικού νησιού, το οποίο τείνει -λόγω της αθρόας εισόδου λαθρομεταναστών στο έδαφός του- να λάβει το προσωνύμιο “¨μαρτυρικό”.
Κάπως έτσι, στο όνομα μιας εντελώς διαστρεβλωμένης έννοιας της ανοχής, ο Τόσκας άφηνε ανοχύρωτη την πόλη, στο έλεος της ανομίας και των επίδοξων εγκληματιών. Αφού, στις περιπτώσεις των ληστειών εντός οικίας η…συμβουλή του προς τους πολίτες ήταν να “κάνουν ότι κοιμούνται” ενώ στις περιπτώσεις των ληστειών σε εξωτερικούς χώρους, όπως ο λόφος του Φιλοπάππου”, τουρίστες που -λόγω άγνοιας της ελληνικής γλώσσας- προφανώς δεν ακολουθούσαν τις συμβουλές του, έχαναν τη ζωή τους από συμμορίες που λυμαίνονται τους τουριστικούς χώρους, θύματα της εγκληματικής ανικανότητας μιας αδιάφορης και ανίκανης κυβέρνησης που αδυνατεί να προστατεύσει όχι μόνον τους δικούς της πολίτες, αλλά και όσους θαυμαστές της Ελλάδας,την επισκέπτονται και αφήνουν “ζεστό χρήμα” σε αυτήν. Με την ολέθρια τακτική ΣΥΡΙΖΑ, τελικά βέβαια δεν αφήνουν στην χώρα το χρήμα τους αλλά το αίμα τους…
Και, ναι μεν, η Ελλάδα θεωρείται ασφαλής τουριστικός προορισμός αλλά κάτι με τη δολοφονία του πορτογάλου τουρίστα στου Φιλοπάππου, κάτι με τον φρικιαστικό θάνατο του ιρλανδού τουρίστα στο Μάτι ( ο οποίος ήρθε στην χώρα μας για να παντρευτεί…), δεν θέλει πολύ να υποβιβαστεί η Ελλάδα σε χώρα που θα δέχεται όχι τουρίστες υψηλού επιπέδου αλλά τον κάθε…πικραμένο, αφού οι σοβαροί επισκέπτες της, μετά από όλα αυτά, θα παύσουν πλέον να την θεωρούν ασφαλή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αργά αλλά σταθερά, καταστρέφει την χώρα. Και το ξέρει. Γι’αυτό και “πουλάει τρέλα”, επιχειρώντας να αποποιηθεί την ταμπέλα τής εγκληματικής διακυβέρνησης. Αλλά δυστυχώς είναι πλέον -γι’αυτόν- πολύ αργά..Το παιχνίδι είναι εκ προοιμίου χαμένο.
Στο ίδιο μοτίβο κινούμενη, η τραγωδός Κονιόρδου, από τη θέση της υπουργού πολιτισμού, προσπάθησε να υποβαθμίσει τους βανδαλισμούς που έλαβαν χώρα στο Βυζαντινό μουσείο, δηλώνοντας ότι: «Ε, δεν θα τους χαρακτήριζα και βανδαλισμούς»! Είναι εδώ που η σύγκρουση με την κοινή λογική θα αποβεί καταστροφική για τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος συνεχίζει να την αγνοεί, προκαλώντας.
Πόσο πιο απλά να το θέσουμε: προς τι η διεκδίκηση των μαρμάρων του Παρθενώνα που φιλοξενούνται στο βρετανικό μουσείο, όταν ο ίδιος προσφέρεις σε εκείνους που έχεις απεναντί σου στο θέμα, το απολύτως τεκμηριωμένο επιχείρημα: «Μα εσείς, είστε ανίκανοι να προστατεύσετε τη δική σας αρχαία κληρονομιά, τι θέλετε και επιστροφή των Ελγινείων; Για να καταστραφούν και αυτά, αφήνοντάς τα στο έλεος των εγχώριων βανδάλων σας»; ( οι οποίοι, για την κυρία Κονιόρδου, “ε, δεν είναι και βάνδαλοι”… ).
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταστρέφει. Και -κυρίως- όσο πλησιάζουν οι εκλογές, πολώνει. Ή είσαι ΣΥΡΙΖΑ ή είσαι ΑΝΤΙΣΥΡΙΖΑ. Μέση οδός δεν υπάρχει. Ή είσαι μαζί μας ή είσαι “με τους άλλους”. Με εντελώς ολοκληρωιτικό τρόπο αρνείται στον έλληνα πολίτη την ελευθερία και το δικαίωμα, να δει, να κρίνει και αναλόγως να ψηφίσει, όταν η ώρα της κάλπης φτάσει
Αλλά, είπαμε: δεν μπορείς να κοροϊδεύεις όλους για πάντα. Η δε εκλογική κατακρήμνιση του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι τόσο ολική που θα είναι -σχεδόν- αθόρυβη – σα να μην κυβέρνησε ποτέ. Αντίστοιχη εκείνου του υπέροχου στίχου του Τ.Σ.Ελιοτ: «Και κάπως έτσι τελειώνει ο κόσμος. Όχι με έναν κρότο αλλά με έναν λυγμό»..
