Του Νίκου Αρμένη
Όλοι οι προπονητές αντοχής λένε πως το Long Run είναι η πιο βασική προπόνηση στην προετοιμασία ενός μαραθωνοδρόμου.
Οι δρομείς γνωρίζουμε τον όρο. Για τους μη δρομείς είναι απαραίτητη η ερμηνεία του.
Long Run λοιπόν ονομάζουμε εκείνη την προπόνηση στο πρόγραμμα των δρομέων κατά την οποία καλύπτουν τρέχοντας μια αρκετά μεγάλη απόσταση, πχ από 20 χλμ και πάνω..
Long Run κάνουμε τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, συνήθως την τελευταία ημέρα ενός κύκλου προπονήσεων 7 ημερών.
Γι’αυτό και οι δρομείς κάνουν το Long Run είτε Σάββατο, είτε Κυριακή.
Πρόκειται για προπόνηση χρονοβόρα, ειδικά αν μιλάμε για αθλούμενους που το τέμπο τους είναι σαφώς πιο αργό σε σχέση με εκείνο των αθλητών.
Για παράδειγμα ένας αρχάριος δρομέας που κάνει την πρώτη του προετοιμασία για να αγωνιστεί και να τερματίσει στον μαραθώνιο δρόμο, μπορεί να χρειάζεται και 2,5 ώρες για να καλύψει μια απόσταση 20 χλμ.
Δεδομένου ότι από εβδομάδα σε εβδομάδα αυξάνονται και τα χλμ του Long Run, θα έρθει μέρα που ο δρομέας θα κληθεί να τρέξει ακόμα και μέχρι 32χλμ..
Καταλαβαίνει καθένας βέβαια ότι μπορεί η συγκεκριμένη προπόνηση να έχει διάρκεια για μερικούς δρομείς 3 ώρες ή και παραπάνω.
Άλλοι δρομείς αγαπούν το long run και άλλοι το βλέπουν σαν Γολγοθά.
Εγώ τη λατρεύω αυτή την προπόνηση! Είναι η αγαπημένη μου! Ίσως γιατί αγαπώ τα χλμ…
Είναι άλλωστε και η μόνη προπόνηση που μου θυμίζει το αγώνισμα μου, δηλαδή τον μαραθώνιο.
Δηλαδή καλύτερα να με βάλεις να τρέξω 30 χλμ παρά 5άρι tempo run (προπόνηση 5 χλμ στον πιο γρήγορο ρυθμό που μπορεί ο δρομέας).
Σχεδόν πάντα τρέχω Long Run ακούγοντας την αγαπημένη μου μουσική.
Επίσης τις περισσότερες φορές επιδιώκω να κάνω Long Run με φίλους, συναθλητές, που ταιριάζουμε στο τέμπο. «Τραβάμε» ο ένας τον άλλο, συζητάμε τρέχοντας και αισθανόμαστε ότι και αυτή η κοινή δραστηριότητα μας ανεβάζει προπονητικά.
Επιπλέον οι δρομείς που τρέχουμε μαζί Long Run, δημιουργούμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε, ισχυρούς δεσμούς επικοινωνίας μεταξύ μας.
Για όλους αυτούς τους λόγους λατρεύω αυτή την προπόνηση η οποία πάντως είναι είναι ιδιαίτερη ακόμα και στην αποκατάσταση που απαιτεί.
Μετά από τόσα χλμ ο οργανισμός πρέπει να ανακτήσει την ενέργεια που κατανάλωσε.
Χρειάζεσαι καλές διατάσεις των μυών, αρκετά υγρά, φρούτα, υδατάνθρακες και ξεκούραση.
Ειδικά για το μυϊκό σύστημα το καλύτερο δώρο που έχεις να κάνεις στον εαυτό σου μετά από ένα long run είναι μια βουτιά στη θάλασσα.
Αυτός είναι και ο λόγος που το καλοκαίρι αγαπώ το Long Run ακόμα πιο πολύ.
Σχεδόν πάντα φροντίζω να κάνω την προπόνησή μου κοντά στη θάλασσα και μόλις τερματίζω, δωρίζω στον εαυτό μου αυτή την απόλαυση!
Τι κι αν πρέπει να ξεκινήσω να τρέχω καλοκαιριάτικα από τα χαράματα, 6-6.30 το πρωί..
Η ευδαιμονία που αισθάνομαι μετά από μια τέτοια προπόνηση, όταν βουτάω στη θάλασσα για αποκατάσταση είναι απερίγραπτη!
Long Run αγάπη μου λοιπόν και καλές βουτιές!
*Ο Νίκος Αρμένης είναι δημοσιογράφος και μαραθωνοδρόμος. Εργάζεται ως πολιτικός συντάκτης στον τηλεοπτικό σταθμό Star και στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
