Η ισπανική εφημερίδα El Mundo δημοσιεύει δισέλιδο αφιέρωμα του απεσταλμένου της στην Ελλάδα Lluis Miquel Hurtado με τίτλο «Μέσα στον εφιάλτη του κέντρου της Μόρια» και υπότιτλο «8.000 μετανάστες ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες σε αυτό το κέντρο κράτησης της Λέσβου» και «Το κλείσιμο των συνόρων αφήνει τους αιτούντες άσυλο σε λιμπο». Ο ανταποκριτής αναφέρει ότι «ο υποφαινόμενος κατάφερε να μπει στο εσωτερικό του ‘στρατοπέδου’ εξαπατώντας τη σχεδόν ανύπαρκτη αστυνομική προστασία-ένα ακόμη πρόβλημα.
Στο εσωτερικό του θεωρητικά ‘μοντέλου hotspot’ για τους μετανάστες, όπως αυτό προτείνεται από τον Pedro Sanchez και τον Emmanuel Macron προκειμένου να φιλοξενηθούν εκείνοι που θέλουν να φθάσουν παρανόμως στην ΕΕ, οι ακατάλληλες υποδομές, οι υγειονομικές συνθήκες και ο σεβασμός για τη ζωή είναι ανύπαρκτες. Η Μόρια είναι ένας σωρός από σκουπίδια μέχρι πάνω, αναμονές σε μπάνια με τοίχους γεμάτους από περιττώματα και με ασφυκτικό συνωστισμό. Ένα ρυάκι από βρώμικα απόνερα στην είσοδο σε καλωσορίζει στο χώρο που διαχειρίζεται το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, του οποίου τα προκάτ οικήματα ξεχωρίζουν μαζί με αυτά της Frontex και του Ευρωπαικού Γραφείου Ασύλου.
Η Μόρια έχει ξεπεράσει τη χωρητικότητα των εγκαταστάσεών της και εκείνοι που φθάνουν τώρα πρέπει να φιλοξενηθούν σε σκηνές σε παρακείμενο ελαιώνα. Η εφημερίδα διατρέχει και τις δύο εγκαταστάσεις. Πίσω από το κυρίως στρατόπεδο δεν πέφτει καρφίτσα. Οι μετανάστες θα πρέπει να στηθούν στην ουρά για να χρησιμοποιήσουν τις τουαλέτες, για να πλύνουν ρούχα ή για να τους δοθεί φαγητό η ποσότητα του οποίου είναι τελείως ανεπαρκής. Από μια σκηνή βγαίνει μια γηραιά γυναίκα με καρδιακά προβλήματα: η έλλειψη προστασίας των πιο ευάλωτων μεταναστών είναι γεγονός.
Στο δημοσίευμα φιλοξενούνται δηλώσεις της Idoia Moreno, Ισπανίδας εργαζόμενης στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα η οποία αναφέρει ότι «οι συνθήκες είναι απάνθρωπες, η Μόρια μπορεί να φιλοξενήσει 2.000 και φιλοξενεί 8.000».Επίσης, φιλοξενούνται και δηλώσεις ιρακινής η οποία αναφέρει ότι στις πρόσφατες βροχοπτώσεις βράχηκαν όλα της τα ρούχα και των μικρών παιδιών της και η Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες δεν της έδωσε τίποτε, αναγκάστηκε η ίδια να αγοράσει κουβέρτες» Ο συντάκτης αναφέρει ότι όταν δεν υπάρχουν θάνατοι εξαιτίας των καιρικών συνθηκών, «υπάρχει βία: φιλονικίες, συγκρούσεις, σεξουαλική βία και μάχες μέσα στο κέντρο, στις οποίες η ελληνική αστυνομία σχεδόν δεν επεμβαίνει, είναι καθημερινά φαινόμενα. Τα παιδιά είναι μάρτυρες όλων αυτών. Όλη αυτή η ένταση είναι αποτέλεσμα του κενού στο οποίο βρίσκονται 58.000 αιτούντες άσυλο μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Το κλείσιμο των συνόρων και η αργοπορία της γραφειοκρατίας όσον αφορά στη διαδικασία ασύλου, κατά τη διάρκεια της οποία η πλειονότητα δεν μπορεί να φύγει από τη Λέσβο, προκαλούν μια αβεβαιότητα που αυξάνει μεταξύ των απορριπτέων, κυρίως εκείνων που θεωρούνται οικονομικοί μετανάστες, με κίνδυνο την απέλαση».
Σημειώνεται ότι «οι ΓΧΣ αναγνωρίζουν ότι η διάθεση των κονδυλίων της ΕΕ προς την ελληνική κυβέρνηση αντί ΜΚΟ και η ανικανότητα των ελληνικών αρχών να διαχειριστούν την κρίση έχουν δυσκολέψει το έργο τους». Ο αρθρογράφος σχολιάζει επιπλέον ότι οι κάτοικοι της Λέσβου έχουν εκφράσει την αντίρρησή τους με την κατάσταση ενώ ο Πρόεδρος της Κοινότητας της Μόρια έκανε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για την κατάσταση.
Στο άρθρο φιλοξενείται και πίνακας με αριθμητικά στοιχεία, όπου πχ αναφέρεται ότι 14.738 άτομα έχουν φθάσει στην Ελλάδα από τον Ιανουάριο του 2018 και κατά μέσο όρο 91 άτομα φθάνουν καθημερινά στα ελληνικά νησιά.
