Η Αθήνα είναι φέτος η παγκόσμια πρωτεύουσα βιβλίου και στο ThePresident.gr κάθε Παρασκευή κάνουμε αφιέρωμα και σε έναν συγγραφέα. Γι’ αυτό κι εμείς θα βιβλιολογήσουμε σήμερα, λέγοντάς σας ότι η λέξη ετυμολογείται από την φοινικική πόλη Βύβλο, από την οποία οι Έλληνες εισήγαγαν τον κατεργασμένο πάπυρο.
*Της Σοφίας Μουρούτη Γεωργάνα
Ο πάπυρος ως γνωστόν είναι ένα φυτό, που φυτρώνει στις όχθες του ποταμού Νείλου, από τον οποίο έφτιαχναν την ύλη πάνω στην οποία έγραφαν. Οι Φοίνικες διακρίθηκαν ως έμποροι και θαλασσοπόροι. Η σημαντικότερη και αρχαιότερη πόλη τους ήταν η Βύβλος. Οι κάτοικοί της προμήθευαν την Αίγυπτο με ξυλεία από τα δάση του Λιβάνου και οι Αιγύπτιοι τούς έδιναν πάπυρο. Το όνομα Βύβλος, βέβαια, το έδωσαν οι Έλληνες, γιατί η πόλη ήταν γνωστή στα φοινικικά ως Gbl, που σημαίνει περιοχή, σύνορο. Αν μας ξενίζει το Gbl, να πούμε ότι το φοινικικό αλφάβητο, από το οποίο προήλθε και το ελληνικό, ήταν συμφωνογραφικό.
Βιβλίον, λοιπόν, αρχικά ήταν το υποκοριστικό για το φυτό πάπυρος, την γραφική ύλη της εποχής. Έτσι κατέληξε η λέξη να σημαίνει μια σειρά χειρογράφων ή τυπωμένων φύλλων δεμένων μεταξύ τους.
Οι αρχαίοι μας με την λέξη βίβλος από την οποία προήλθε το υποκοριστικό βιβλίο εννοούσαν ή το φυτό του παπύρου ή το βιβλίο με την σημερινή έννοια.
Και γύρω από το βιβλίο έχουμε τον βιβλιοπώλη, το βιβλιοπωλείο, τον βιβλιοθηκάριο, την βιβλιοθήκη, τον βιβλιοθηκονόμο, την βιβλιοθηκονομία.
Οι βιβλιολάτρες, βιβλιομανείς και βιβλιοφάγοι σίγουρα θα χαρούν με τις δράσεις που θα γίνουν για το βιβλίο. Τους βιβλιοφάγους τους αποκαλούσαν σε άλλες εποχές βιβλιόψειρες.
Παλαιότερα, τα βιβλία τα έδεναν, αλλά η τέχνη του βιβλιοδέτη σήμερα τείνει να εξαφανισθεί. Παρόλα αυτά, κάποια σπάνια βιβλία παραμένουν έργα τέχνης για όσους τα αγαπούν και ρουφούν το περιεχόμενό τους. Για αυτούς αντιθέτως που δεν ανοίγουν βιβλίο κάθε βιβλιογραφικός κατάλογος είναι περιττός, οπότε η γνωριμία με βιβλιοφύλακες βρίσκεται στην σφαίρα της φαντασίας.
