συνέντευξη: Γιάννης Τριανταφύλλου
Ταλαντούχος Περουβιανός συγγραφέας, ο 43χρονος Σαντιάγο Ρονκαλιόλο, σατιρίζει με το προσωπικό, ιδιότυπο χιούμορ του τον κόσμο του δημοφιλούς αθλήματος και τα πάθη των οπαδών του ( τα βιβλία του κυκλοφορούν στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Καστανιώτη ).
Τι σημαίνει το ποδόσφαιρο για τους Λατινοαμερικανούς; Είναι αλεγρία, όνειρο, παρηγοριά;
«Αλεγρία είναι εάν είσαι Βραζιλιάνος. Αλλά εγώ είμαι Περουβιανός. Για μένα, το ποδόσφαιρο είναι εφιάλτης. Είχαμε να παίξουμε σε Παγκόσμιο Κύπελλο από το 1982…Και τώρα που ξαναπαίξαμε, αποκλειστήκαμε».
Ποια είναι η δική σας ποδοσφαιρική εμπειρία; Παίξατε ποτέ ποδόσφαιρο;
«Μου αρέσει να παίζω, αλλά θέλω να έχω γύρω μου παίκτες που να με κάνουν να αισθάνομαι βολικά. Οι καλοί παίκτες περιμένουν να είσαι κι εσύ το ίδιο καλός με εκείνους. Οπότε συνήθως εκνευρίζονται μαζί μου και μου βάζουν τις φωνές…».
Ποια είναι η προτίμησή σας σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο;
«Ζω στην Ισπανία και θέλω οι άνθρωποι γύρω μου να είναι χαρούμενοι. Συνεπώς θέλω να νικήσει η Ισπανία. Αλλά μην το πείτε αυτό στους Λλατινοαμερικανούς φίλους μου. Η Ισπανία δεν είναι η πιο δημοφιλής ομάδα εκεί. Ταυτόχρονα, θα ήταν ευχάριστο να μη δεις κάποιον Γερμανό, Βραζιλιάνο ή Αργεντινό νικητή. Ας είναι κάποιος καινούργιος. Η Ουρουγουάη, για παράδειγμα, θα ήταν καλή».
Ο διάσημος Περουβιανός συγγραφέας Μάριο Βάργκας Λιόσα σάς έχει παρουσιάσει σαν τον πιο ελπιδοφόρο Λατινοαμερικανό συγγραφέα. Θα ήταν ακριβές να σας χαρακτηρίσω «Μέσι της λογοτεχνίας».
«Σε παρακαλώ, μην το κάνεις… Ο Μέσι είναι ιδιοφυΐα με την μπάλα, αλλά με το ζόρι μπορεί να μιλήσει ισπανικά…».
Εχετε γράψει ποτέ κάτι σχετικό με το ποδόσφαιρο;
«Εχω γράψει ένα σίριαλ για την “τέχνη της ήττας”. Ειδικευόμαστε, ξέρετε, οι Λατινοαμερικανοί σε αυτό… Αλλά υπάρχει κι ένας Μεξικανός συγγραφέας, ο Χουάν Βιγιόρο, ο οποίος γράφει ωραία για το ποδόσφαιρο. Ο Ενρίκε Βίλα-Μάτας είναι επίσης σπουδαίος…».
Το ότι οι λατινοαμερικανικές ομάδες παίζουν πλέον πιο συντηρητικά κυνηγώντας το αποτέλεσμα, είναι κάτι που στενοχωρεί τους φιλάθλους;
«Καθόλου. Οι οπαδοί δεν ενδιαφέρονται για την κομψότητα. Θέλουν απλώς να κερδίζουν».
Γνωρίζετε αν μέσω του λατινοαμερικανικού ποδοσφαίρου «ξεπλένονται» χρήματα των ναρκωτικών;
«Κοιτάξτε, είχαμε έναν πρώην εθισμένο να ηγείται της ομάδας της Αργεντινής. Και φαινόταν “πλυμένος”. Οπότε…».
Ποιου ποδοσφαιριστή -διαχρονικά- η ιστορία θα μπορούσε να αποτελέσει καλό υλικό για μυθιστόρημα;
«Δεν είμαι βέβαιος. Αλλά η ζωή του Μπέκαμ νομίζω ότι θα ήταν ιδανικό σενάριο για μια σαπουνόπερα».
Από ελληνικό ποδόσφαιρο ξέρετε κάτι;
«Γνωρίζω μια ελληνική ομάδα: τον Παναθηναϊκό. Δεν τους έχω δει να παίζουν ποτέ, αλλά το όνομα ακούγεται περίεργο στα ισπανικά…».
Υπάρχει κάποια βασική διαφορά στον τρόπο που οι Ευρωπαίοι και οι Λατινοαμερικανοί προσεγγίζουν το ποδόσφαιρο;
«Ναι, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά: το μπάτζετ…».
Τελικά τι έγινε στο παιχνίδι Αργεντινής – Περού το 1978, εξαιτίας του οποίου έμεινε έξω από τον τελικό η Βραζιλία;
«Θα σου έλεγα, αλλά μετά θα έπρεπε να σε σκοτώσω…».
Θεωρήστε δεδομένο ότι θα μείνει μεταξύ μας.
«Ε, τότε καλά. Είναι απλό: η δικτατορία της Αργεντινής δωροδόκησε τους Περουβιανούς παίκτες για να χάσουν το παιχνίδι κόντρα στην εθνική της ομάδα. Και πρέπει να τους πλήρωσαν πολλά, αφού χάσαμε 6-0…».
