Ξιφούλκησε εναντίον της απόφασης του Αμερικανού προέδρου Τραμπ για τη δημιουργία διαστημικού Κλάδου στις ένοπλες δυνάμεις το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, κατηγορώντας τις ΗΠΑ ότι στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν την αναβίωση του περίφημου προγράμματος «Πόλεμος των Άστρων», που δεν ήταν άλλο από το SDI (Strategic Defense Initiative) επί Ρόναλντ Ρέιγκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980.
Ανάλυση από το Defence-point.gr
Η ενέργεια της ρωσικής κυβέρνησης είναι απολύτως λογική και όλοι στη θέση των Ρώσων το ίδιο θα έκαναν, αφού αυτό επιτάσσει το εθνικό τους συμφέρον, αφού εναντίον του οποίου λογικά θα στρέφεται η αμερικανική πρωτοβουλία. Τα πράγματα όμως είναι, ως συνήθως, πιο πολύπλοκα.
Θυμάται κανείς εδώ και έναν περίπου χρόνο τα δημοσιεύματα που υποστήριζαν ότι μαχητικά MiG-31 έχουν τη δυνατότητα να καταστρέψουν δορυφόρους; Κυκλοφόρησε μάλιστα και σχετικό βίντεο το οποίο φερόταν να αποτυπώνει άσκηση με αυτό ακριβώς το αντικείμενο.
Μήπως επίσης θυμόμαστε, πιο πρόσφατα, λίγους μήνες πριν, δημοσιεύματα που ήθελαν αποκαλύψεις από ρωσικής πλευράς για την εταιρία Almaz-Antey, η οποία φερόταν να έχει κατορθώσει να αναπτύξει ένα ειδικό λέιζερ με την ίδια αποστολή, δηλαδή την εξουδετέρωση δορυφόρων;
Άρα, η ρωσική δραστηριότητα σε αυτό τον τομέα και μόνο, θα αιτιολογούσαν, αν δεν θα νομιμοποιούσαν κιόλας αμερικανικά «αντίμετρα». Πρόκειται για ρωσικές δραστηριότητες που έτυχαν μεγάλης δημοσιότητας και προβολής, ασφαλώς για λόγους αποτροπής.
Στόχος είναι η προβολή της εικόνας μιας πανίσχυρης ρωσικής στρατιωτικής μηχανής, για την ενίσχυση της εντύπωσης ότι στρατιωτική αναμέτρηση θα ήταν αδιέξοδη, αλλά και για λόγους ενίσχυσης της δημόσιας εικόνας της ηγεσίας της χώρας, κυρίως στο εσωτερικό. Πρόκειται για μια ρωσική τακτική που, όπως τα πάντα στη ζωή, έχουν και την αρνητική τους όψη.
Η έμφαση σε τέτοια οπλικά συστήματα, μεγιστοποίησε την επικοινωνιακή – πέραν της ουσιαστικής – πίεση στην αμερικανική κυβέρνηση, που αποφάσισε να ενεργοποιήσει σκέψεις για πρωτοβουλίες που δεν είχαν υλοποιηθεί στο πρόσφατο παρελθόν, επί κυβέρνησης Ομπάμα.
Καταληκτικά, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις διαθέτουν ήδη διαστημικό κλάδο τον οποίον έχουν ενσωματώσει στην ευρύτερη ομπρέλα με τον τίτλο «Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις» (Russian Aerospace Forces), αλλαγή σχετικά πρόσφατη, αφού υιοθετήθηκε την πρώτη μέρα του Αυγούστου 2015.
Σύμφωνα με τις διαθέσιμες ανοικτές πηγές και τις ανακοινώσεις των ίδιων των Ρώσων αναφορικά με τη δομή των στρατιωτικών τους δυνάμεων, οι αεροδιαστημικές τους δυνάμεις «υποδιαιρούνται» σε τρεις επιμέρους κλάδους: Την Αεροπορία, Αεροδιαστημική και Πυραυλική Άμυνα και τέλος, τις διαστημικές δυνάμεις!
Κατά συνέπεια, οι διαμαρτυρίες του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών και οι κατηγορίες μάλλον δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Ακόμα και να μην υπήρχε η Ρωσία, η Κίνα και οι δραστηριότητές της στον διαστημικό τομέα, αποτελούν πλέον επαρκή λόγο για τις αλλαγές που εξαγγέλθηκαν στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.
Η δε Ρωσία, καλά θα έκανε να εστιάσει κάπως περισσότερο την προσοχή της στην Κίνα για να διακρίνει πιο καθαρά τα όρια του διμερούς συντονισμού και συνεργασίας σε μια σειρά θεμάτων που άπτονται της εθνικής ασφάλειας. Μεγάλη μερίδα των αναλυτών διεθνούς ασφάλειας φλερτάρουν με την ιδέα απόδοσης της δεύτερης θέσης της κατανομής ισχύος σε πλανητικό επίπεδο στην Κίνα, υποβιβάζοντας τη Ρωσική Ομοσπονδία στην τρίτη.
