Μαθαίνω ότι ο Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζει νεότερο διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό προκειμένου να συνοψίζει τα συμπεράσματά του από τη χθεσινή απόφαση του Eurogroup.
Γι αυτή του την εμφάνιση, θα επιθυμούσαμε να συνεισφέρουμε με μερικές διαπιστώσεις που μπορεί να του φανούν εξαιρετικά χρήσιμες:
«Η συμφωνία επιμήκυνσης είναι ένας πανωλεθρίαμβος»!
«Η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια επικίνδυνη αυταπάτη».
«Η επιμήκυνση είναι ένα μακρύτερο σκοινί να κρεμαστούμε».
“Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να προσχωρήσει στη λογική της επιμήκυνσης η οποία δεν είναι διαγραφή, είναι πολιτική επιτήρηση”.
“Μόνο η Ελλάδα διεκδικεί πιστοποιητικό βιωσιμότητας τη στιγμή που κανένας άλλος στην Ευρώπη, δεν υποστηρίζει ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο”.
«Η «περιβόητη» επιμήκυνση θα δημιουργήσει ένα επιπλέον κόστος χρηματοδότησης της τάξης των 30 δισ. ευρώ και θα εκτινάξει το χρέος σε βάθος χρόνου, από τη στιγμή που εντάσσεται στο παρόν μνημονιακό πλαίσιο.
Πρόκειται για ένα ακόμα «πολιτικό αδιέξοδο» των κυρίαρχων νεοφιλελεύθερων δυνάμεων».
“Η απόφαση του eurogoup είναι ένας συμβιβασμός της συμφοράς. Η συμφωνία περιλαμβάνει μόνον ημίμετρα, ενώ η κυβέρνηση προσθέτει νέα μέτρα και δένουν πισθάγκωνα την ελληνική κοινωνία, με μηχανισμούς επιτροπείας που προσιδιάζουν μόνο σε αποικίες”.
Ας αντιγράψει ορισμένα από τα παραπάνω ο κ. πρωθυπουργός, προκειμένου να εμπλουτίσει το σημερινό του διάγγελμα με (αντικειμενικά) ατακαδόρικες εκφράσεις που ο ίδιος και τα στελέχη του έχουν επί λέξει πει για την ομολογουμένως πολύ καλύτερη συμφωνία που είχε καταφέρει ως Πρωθυπουργός ο Αντώνης Σαμαράς τον Νοέμβριο του 2012.
Τότε ο κ. Τσίπρας, ο κ. Καμμένος και τα λοιπά στελέχη των κομμάτων τους χαρακτήριζαν την επιμήκυνση ως μακρύτερο σκοινί στο οποίο θα κρεμαστεί η χώρα, ενώ σήμερα μαθαίνω ότι και οι δύο προσποιούνται ότι πανηγυρίζουν, προκειμένου να αντιστρέψουν τη συζήτηση από την άλλη τεράστια επιτυχία τους, αυτή της “επίλυσης” του Σκοπιανού.
Παρεμπιπτόντως, σε ό,τι αφορά τη συμφωνία, κανέναν από τους στόχους που είχε θέσει ο κ. Τσίπρας δεν κατάφερε να πιάσει, ούτε καν τη γαλλική σύνδεση ανάπτυξης-τοκοχρεωλυσίων, ενώ παρά τη σκληρή λιτότητα στην οποία δεσμεύεται η κυβέρνηση μέχρι το 2060, το χρέος δεν κηρύσσεται βιώσιμο, παρά μόνον μέχρι το 2032, όπου θα επανεξεταστεί.
Αντί άλλου σχολίου αξίζει να κλείσουμε με τη διαπίστωση του καθηγητή κ. Σπύρου Λίτσα που έκανε στα κοινωνικά δίκτυα:
«Για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος της κυβερνητικής «επιτυχίας» γύρω από την ελληνική οικονομία και τους μεταμνημονιακούς όρους αξίζει να κατανοήσει ότι η πλειοψηφία των σημερινών 30αρηδων και 40αρηδων δεν θα ζει να δει την Ελλάδα εκτός εποπτείας»!
Βοήθειά μας!
Γ.Μ.
*Αλέξης Τσίπρας, 2012
