Το γλωσσάρι του ThePresident
Της Σοφίας Μουρούτη – Γεωργάνα
Ένας σωρός ερμηνείες έχουν προταθεί σχετικά με την ετυμολογική προέλευση της λέξης σωρός. Πολλές, δηλαδή, απόψεις εκφράζονται και συσσωρεύονται, μαζεύονται σωρηδόν στα ετυμολογικά λεξικά. Από το σώριασμα αυτό ανασύρουμε όχι σωρεία εξηγήσεων, αρκετές, χωρίς ξεκαθάρισμα, ακατάστατες αναλύσεις, αλλά δύο. Η μια συνδέει το λήμμα με το σῶμα και τον σῶο, τον ασφαλή, η άλλη με το ουσιαστικό σορός, που είναι το σώμα του νεκρού μέσα στο φέρετρο.
Σωρός και σορός ομόηχες λέξεις που συχνά μπερδεύονται μεταξύ τους και δημιουργούν ένα πλήθος παρεξηγήσεων.
Το ουσιαστικό σωρός σημαίνει ένα πλήθος σωρευμένων πραγμάτων, μια στοίβα. Σωροί σκουπιδιών – όπως βλέπουμε στην Αθήνα αυτές τις ημέρες -, ερειπίων, βιβλίων, πραγμάτων μπορεί να μαζεύονται, να σωρεύονται. Είναι όμοια ή ανόμοια μεταξύ τους συνήθως ακατάστατα τοποθετημένα. Αλλά και μεταφορικά χορταίνουμε καθημερινώς από σωρούς υποσχέσεων σχετικά με το πότε θα βγούμε από τα μνημόνια. Γεμίζουμε με έναν σωρό απορίες και προσπαθούμε να βρούμε απαντήσεις σ΄ αυτές. Απόψεις διατυπώνονται με τον σωρό, άλλος λέει το ένα, άλλος το άλλο. Για έγκυρη ενημέρωση, όχι του σωρού, χαμηλής ποιότητας, να διαβάζετε το ThePresident, που παρουσιάζει όλες τις θέσεις με κριτική διάθεση. Μερικά δημοσιογραφικά άρθρα ακολουθούν σωρίτη λόγο ή κατά τους αρχαίους σωρείτην λόγον, συλλογισμό που το κάθε του συμπέρασμα αποτελεί την προκείμενη για την διατύπωση μιας καινούργιας σκέψης.
Έχουμε και τους σωρείτες, πυκνά και χαμηλά νέφη, που αποτελούνται από υγροσταγονίδια, όπως στη φωτογραφία μας. Το σχήμα τους μεταβάλλεται, αλλά το εντυπωσιακό είναι ότι αναπτύσσονται κατακόρυφα και έχουν ένα ξεκάθαρο περίγραμμα. Ο λαός μας τα αποκαλεί σύννεφα του καλού καιρού, γιατί υπόσχονται καλοκαιρία. Μερικές φορές, όμως, μετατρέπονται σε σωρειτομελανίες, σε μαύρα νέφη, που προκαλούν έντονες, αλλά όχι συνεχόμενες βροχοπτώσεις.
Ένας σωρός πληροφοριών και κοντέψαμε να ξεχάσουμε την σορό μας, που ήταν αρχικά τόσο το φέρετρο, όπως προαναφέραμε, όσο και το τεφροδόχο αγγείο που φύλασσε την στάχτη του πεθαμένου. Η σορός ανάγεται στην ινδοευρωπαϊκή ρίζα *twer-, με την σημασία του περιβάλλω, περικλείω. Εξάλλου και το φέρετρο και η τεφροδόχος περιέβαλλαν κάτι, τον αποθανόντα ή την νεκρική σποδό.
Σήμερα ως σορό ονομάζουμε το σώμα του εκλιπόντος, αλλά και κατ΄ επέκτασιν το όχημα που μεταφέρει ή την κάσα που έχει μέσα της αυτόν που φεύγει από την ζωή.
Θέλουμε να κλείσουμε ευχάριστα, αναστάσιμα, όχι με σορούς, αλλά με έναν σωρό ευχές για μια χαρούμενη και δημιουργική ημέρα.
